Met een camperbusje door Noorwegen | Kristiansand - Geiranger - Oslo

Eindelijk is het zover: de start van een drie weken durende rondreis door Noorwegen. Een trip die al heel lang op onze wensenlijst staat. We huren een camper via een particuliere verhuursite en gaan op de bonnefooi op pad. Dat blijkt prima te doen in het land waar het allemansrecht geldt. We starten onze reis vanuit Kristiansand. De eerste ochtend rijden we direct langs enorme bergen, glanzende meren en uitgestrekte bossen. Wat een begin! In dit verslag deel ik een aantal highlights van deze trip.

Preikestolen

Het eerste reisdoel is Preikestolen. Een rotsformatie met uitzicht op het Lysefjord. We maken deze reis in het hoogseizoen (juli – augustus) en hebben rekening gehouden met drukte. Het is hoogseizoen en Noorwegen is een steeds populairder wordende bestemming. Wanneer we rond de middag aankomen bij de parkeerplaats is deze dan ook vol. Voor ons niet zo erg. We zoeken een plekje langs de weg waar we even kunnen staan en nemen tijd voor een kop soep, een broodje en een dutje.

Aan het einde van de middag kunnen we het terrein wel op. De kosten voor parkeren bedragen 250 NOK en op het terrein bevinden zich onder andere toiletten en een restaurantje. We vullen onze waterflessen en beginnen aan de hike van in totaal 8 km (heen en terug) naar de ‘preekstoel’. Het begin van het pad is steil en daarmee een echte kuitenbijter. Voor de gemiddeld geoefende wandelaars is het echter al met al goed te doen.

De route bestaat voornamelijk uit rotsblokken die paden en trappen naar boven vormen. Dit pad is aangelegd door een groep Nepalese sherpa’s die hebben gezorgd voor een goede toegankelijkheid van de route. De weg naar boven brengt je langs verschillende landschappen waaronder bossen en op vlonders over moerasland. Na een kleine twee uur wandelen langs prachtige uitzichten staan we op de plaats van bestemming.

Het uitzicht vanaf de uitstekende rots over het fjord is geweldig! Natuurlijk nemen wij ook ‘de’ foto op de punt, maar durven toch niet zoals sommige andere nonchalant met de benen over de rand te bungelen. We genieten nog even van het uitzicht en zijn vervolgens dezelfde weg weer afgedaald. Opnieuw mooi, omdat nu langzaam de zon begint te zakken wat alle landschappen een gouden randje geeft.

Gaustatoppen

De volgende dag hervatten we onze weg naar de Gaustatoppen. De hoogste berg van de provincie Telemark. Met 300 km is het best een flinke rit ernaartoe! En dan hebben we het over Noorse kilometers: bergpassen, weggetjes waar je 80 mag en 60 kan en waar je af en toe een overstekend schaap voorrang moet geven. Tussendoor stoppen we voor een duik in een van de vele prachtige meren die we tegenkomen. Nou ja, zwemmen…. het is vooral even kopje onder, proberen te blijven ademen en snel weer naar de kant. Water uit de bergen is KOUD. Over een steile kronkelweg komen we aan bij de parkeerplaats aan de voet van de berg met uitzicht over het Heddersvatn meer.

Wanneer we aankomen is het laat op de middag en is er slecht weer op komst. We kiezen er dan ook voor om de volgende ochtend met zonsopgang op pad te gaan. De klim naar de top is twee kilometer, maar af en toe lastig door de vele losse stenen die er liggen. Goede wandelschoenen zijn dus belangrijk en ook een lange broek en (waterdichte)jas zijn fijn om mee te nemen. Naar de top toe wordt het namelijk steeds frisser. Na twee uur klimmen bereiken we die top en worden zeker beloond voor het klimmen.

Wat een uitzicht! Het is op het moment dat we boven staan helder en dat maakt dat we echt ver over het land uit kunnen kijken. Andere reizigers vertellen ons dat je vanaf deze top 1/6 van Noorwegen ziet. Echt te gek! Na genoten te hebben van het uitzicht en enkele foto’s was het tijd om naar beneden te gaan. Na een daling van opnieuw 2 uurtjes en een douche rijden we verder naar onze volgende bestemming.

Hardangervidda en Naeroyfjord

En hoe. Onze volgende bestemming is het Naerofjord welke we bereiken langs de scenic route Hardangervidda. Tijdens deze route hebben we een geweldig uitzicht op de laatste besneeuwde toppen en gletsjers (periode juli – augustus). Wanneer je dan toch in de auto moet zitten, dan het liefst zo! Door heel Noorwegen zijn nog meer van deze scenic routes aangegeven die je langs geweldige natuur en uitzichten leiden. Een van de andere routes die wij hebben meegepakt is de panoramic route skjervsfossen. Deze route leidde ons naar een grote waterval waar we even gestopt zijn om deze van dichtbij te bekijken.

Eenmaal aangekomen huren we een kajak aan de voet van het Naerofjord en gaan we het water op. Paddelend langs de reuzen van rotswanden en watervallen voel je je een klein stipje in het grote Fjord. Het weer is prachtig en we stoppen dan ook een paar keer om even op adem te komen en te genieten van het zonnetje. Na twaalf kilometer paddelen draaien we weer om.

Op zo’n drie kilometer van het eindpunt komt slecht weer ons tegemoet gepaard met regen en een flinke wind. Golven beginnen in onze kajak te slaan en we moeten stevig paddelen om nog vooruit te komen. Met twintig kilometer in de armen is dat toch pittig. Weer geleerd hoe verraderlijk het weer in de bergen kan zijn. Maar dat mag de pret niet drukken, wat een tocht!

Briksdalsbreen

Vanuit het Nærøyfjord nemen we de Ferry naar Kaupanger van waar we doorrijden naar Fjaerland. Hier winnen we informatie in over de mogelijkheden om over één van de vele gletsjers in het nationaal park Jostedalsbreen te lopen. Na een nacht tussen de bergen vervolgen we onze weg naar de regio Stryn. Het weer werkt deze dagen niet echt mee, maar ondanks de vele regen bezoeken we de zijarm Briksdalsbreen. Na een gemakkelijke wandeling van twee kilometer hebben we al een mooi uitzicht op het ijs.

Het water van de gletsjer is helder blauw en er komen verschillende watervallen naar beneden die vandaag door de regenval wellicht nog harder stromen dan normaal. Op het wandelpad zien we om de paar meter bordjes met: tot hier was het ijs in het jaar…. Erg indrukwekkend/verontrustend om te zien hoe ver het ijs nu naar achteren is teruggetrokken. Na deze wandeling parkeren we de camper weer op een mooie plek voor het avondeten en een avondje binnen bordspelletjes doen.

Geiranger en Galdhøpiggen

Het weer blijft slecht en daarom passen we de planning geregeld aan. Het weer kan per plaats erg verschillen en we proberen dan ook de plaatsen en dagen dat het goed weer is vol te benutten. Dicht bij Lom liggen in Jotunheimen de Galdhøpiggen. Dit is de hoogste berg van Scandinavië en die willen we graag beklimmen! Met een temperatuur die meestal onder 0 is op de berg is het fijn om dat op een dag te doen waarbij er nog een flauw zonnetje is.

Onderweg naar Galdhøpiggen komen we dicht in de buurt van Geiranger. Hier vind je het Geiranger Fjord, een fjord dat volgens verschillende beschrijvingen op internet de andere fjorden overtreft qua schoonheid. We besluiten een kleine omweg in onze route te bouwen, zodat we deze plek ook kunnen zien. Dit is gelijk een gedeelte van de bekende scenic route Geiranger – Trollstigen en de weg brengt je normaalgesproken dan ook langs prachtige uitzichten.

In ons geval begint de tocht heel mooi door onder andere de Breiddalen vallei. Hier rijden we langs verschillende meren en stoppen we om toch ook nog even in de sneeuw te staan. Hoe verder we rijden hoe slechter het zicht wordt. Wat we zien bestaat voornamelijk uit mist en laaghangede bewolking. Nu zijn we beiden niet echt bang achter het stuur, maar deze tocht wordt langs de steile weg (gemiddeld 10% dalen) met haarspeldbochten door het slechte zicht wel steeds spannender.

Na veertien kilometer deze weg gevolgd te hebben door de mist besluiten we dat dit niet echt relaxt vakantie vieren is. Het zicht wordt steeds slechter en we zitten toch niet meer lekker in onze gehuurde auto. We kiezen er voor om terug te draaien en Geiranger op de lijst te zetten voor een volgende trip. Erg jammer, maar een goede reden om nog eens terug te gaan naar deze regio!

De volgende dag is het gelukkig beter weer en maken we ons klaar voor de klim de Galdhøpiggen op. We beginnen onze tocht vanaf de Juvasshytta. Hier starten in het hoogseizoen dagelijks wandelingen met een gids. Het is rond het vriespunt, maar tijdens het wandelen krijg je het zeker warm. Kleden in laagjes dus! We starten de dag met een uitleg van onze gidsen over de route. In totaal bestaat de klim uit drie gedeeltes naar de top: eerst een redelijk vlakke wandeling over stenen, het tweede gedeelte over de Styggebreen-gletsjer en het derde gedeelte is een steile klim naar de piek.

Spikes en touwen mee dus om het ijs te kunnen belopen en zo gaan we achter onze gids aan. Aangekomen bij de gletsjer doen we de spikes onder onze schoenen en een harnas om de schouders waaraan een touw bevestigd wordt. Wanneer iedereen vast zit aan het touw kan de wandeling over de gletsjer beginnen! Het is heel tof en ook soms best spannend om over de gletsjer te wandelen. Het ijs kraakt onder je voeten en soms zakken we een heel eind weg in de sneeuw. Naast je zie je af en toe diepe scheuren (vandaar dat voor deze wandeling dus ook een gids wordt aangeraden).

In een rij lopen we naar het derde gedeelte: de klim naar de top. De beklimming op de steile helling is best pittig en smal, maar na een goede driekwartier staan we aan de top! Het was het klimmen waard, want het uitzicht is echt geweldig! Na een tijdje genieten is het weer tijd voor de terugweg over de steile hellingen en over de gletsjer (opnieuw het riedeltje spikes, harnas, touwen) naar de Juvashytte . Uiteindelijk hebben we 12 km gelopen in 7 uur en zijn we een hele toffe ervaring rijker.

Besseggen-bergkam

Onze laatste lange wandeling voor we doorrijden naar Oslo is die over de Besseggen-bergkam. Twee dagen na de beklimming van de Galdhøpiggen staan we dan ook vroeg op om op tijd te zijn voor de veerboot van Gjendesheim naar Memurubu. Deze brengt ons naar het begin van de Besseggen-wandeling. Wat ons te wachten staat is een 16 km lange tocht. De wandeling staat bekend als een pittige en dat merken we zeker bij het eerste stukje waar het flink stijgen is de berg op. We komen onderweg een groepje Nederlanders tegen, raken aan de praat en vervolgen samen onze weg.

Het is goed opletten waar je je voeten neerzet op de stenen, maar je moet zeker niet vergeten om je heen te kijken! Wat is het uitzicht hier al mooi over het Nationaal park Jotunheimen. Na een stuk waarbij we wat bergjes op en neer lopen komen we aan bij de voet van de klim en daarmee ook het stuk waar deze hike eigenlijk om gaat. Een steil en smal pad de berg op. Voordat we aan de klim beginnen stoppen we om wat te eten en te drinken. De aanblik op de berg en het pad dat we gaan lopen is tof, we hebben zin om deze klim te maken!

Let’s begin! Hoe verder we stijgen hoe smaller het pad wordt en hoe steiler de rotsen. Uiteindelijk komen we op een stuk waar we met handen en voeten naar boven moet klimmen. En de belangrijkste tip voor de reizigers onder ons met hoogtevrees: niet te veel naar beneden kijken. Wie dat wel doet ziet namelijk aan beide kanten voornamelijk een diepte. Toch best spannend af en toe, maar zonder kleerscheuren halen we gelukkig de top. Hier hebben we een fantastisch uitzicht over de twee bergmeren en het Jotunheimen park.

Het meest uitdagende stuk hebben we nu gehad en wat ons nog rest is de zeven kilometer naar het einde. Naast wat kleine uitdagende stukjes is deze wandeling goed te doen en na ruim 7 uur wandelen staan we weer bij ons startpunt! Het was echt een geweldige wandeling en we zijn dan ook super blij dat we hem gemaakt hebben.

Vanaf hier gaan we dan toch echt beginnen aan onze terugweg. We rijden onder andere nog langs Hamar en Oslo. Hier kijken we de laatste dagen nog rond om tot slot de ferry terug naar Denemarken te nemen. Wat was dit een geweldige reis en wat heeft Noorwegen veel te bieden. Het ruige landschap, de fantastische natuur en de prachtige routes maken het land een geweldige bestemming voor iedereen die van natuur en avontuur houd. Een aanrader en zeker een bestemming om nog eens naar terug te keren, want er is nog zo veel meer te zien!

---