Verslag | Met Hurtigruten naar de Noordkaap en de grens met Rusland

We varen langs de Noorse kust. Een aantal dagen geleden zijn we ingescheept in Bergen en maken we onderdeel uit van de Noorderlichtcruise van Hurtigruten, Noorwegen zien we op het moment dat ik schrijf overigens niet. Het is avond en de duisternis wordt slecht verstoord door een zwak schijnsel van de maan. Rondom ons heen kolken witte schuimkoppen tegen de romp. Met deze harde wind voelen we echt dat we op zee zijn en ik geniet ervan.

Dan galmt de intercom door het schip. Er wordt Noorderlicht verwacht. De eerste keer sinds we aan boord zijn gegaan. Binnen een paar minuten staan de dekken vol met medepasagiers met camera’s en iPhones in de aanslag. Want dit bijzondere natuurverschijnsel wil iedereen natuurlijk zien en bovenal vastleggen voor het nageslacht. Mooi om te zien hoe we met z’n allen worden verwonderd door het felgroene spektakel boven de zwarte zee.

Lees hier deel 1 van mijn reisverslag over de Hurtigruten-reis langs de Noorse kust

De Noordkaap aan de Barentszee

De Noordkaap staat bekend als het meest noordelijkste puntje van Europa. Eigenlijk ligt deze magische plek net iets verderop op een naastgelegen landtong. Maar die is slechter bereikbaar. Vandaar dat is gekozen voor de huidige locatie, goed begaanbaar en met een prachtig uitzicht.

Dit ultieme noorderlijkste punt van Europa is voor ons ook een soort bucket-list item, waar wij als avontuurlijke liefhebbers van het noordelijk halfrond al een tijd naar toe willen. De Hurtigruten meert aan in Honningsvåg en de door Nordic geregelde bus, brengt ons vanaf het schip naar onze bestemming aan het eind van de wereld.

De busrit naar de Noordkaap is bijzonder mooi. We zijn omringd door dramatische natuur. Het ruige landschap, met steile kliffen en ongerepte wildernis, doet me beseffen hoe ver we hier van de bewoonde wereld zijn. Hier in het noorden is er geen boom meer te bekennen. Hooguit af en toe een klein struikje. De weg kronkelt door de bergen langs fjorden en meren.

De meren zijn half bevroren. Het laagje water bovenop het ijs zorgt voor een schitterende glans. Fabelachtig mooi, maar niet zoals het hoort in de winter. Het is te warm dit jaar. De bergen zijn bedekt met slechts een dun laagje sneeuw en het voelt alsof de lente begonnen is. De korstmossen, het favoriete voedzame eten van de rendieren is overal te zien. De weg is vrij van ijs en sneeuw, dus helaas geen spectaculaire rit met een sneeuwschuiver die voor ons uit rijden naar de Noordkaap.

Een indrukwekkende kalkstenen klif

Van veraf zien we de grote befaamde stilistische wereldbol, hét kenmerk van de Noordkaap, al staan. Eerst bezoeken we het informatiecentrum, waar we meer leren over de betekenis van de Noordkaap en de geschiedenis van de regio. Een inspirerende documentaire in de filmzaal laat ons kennismaken met de lokale flora en fauna, de Sami-cultuur en laat zien wat de invloed van het extreme klimaat is op het leven in deze afgelegen streek.

Onder indruk van de film lopen we de rand van de beroemde Noordkaap op, een indrukwekkende kalkstenen klif die meer dan 300 meter boven de zee uit torent. Ook hier maken wij dezelfde foto die vele duizenden reizigers voor ons hebben gemaakt. Een selfie voor de iconische Noordkaap-wereldbol is een must-have herinnering van je reis naar het einde van de wereld. We lopen rond op de rand van Europa, met de Arctische Oceaan aan onze voeten. Als ik hier zo schrijvend aan terugdenk ontroert het me nog steeds.

Het adembenemend uitzicht over de Barentszzee, herinnert me aan onze reis naar Groenland. Ik beeld me in hoe de oorspronkelijke bewoners, zonder kennis van de aarde hier hebben gestaan en hoe ze in kleine bootjes de ijskoude zee opvoeren op zoek naar het onbekende. Bij zonsopkomst- en ondergang versmelten de horizon en de zee in een spectaculair schouwspel van oranjerode kleuren. Vandaag creëert de combinatie van de wind, de zee, de rotsen en de diepgrijze bewolking een onmiskenbare sfeer van avontuur en mysterie.

Naar Kirkenes, vlakbij de Russische grens

Vanuit de Noordkaap varen we door over de Barentszzee, met als doel Kirkenes, het verste punt van onze reis. Helemaal in het oosten van Noorwegen, vlakbij de Russische grens. Na al die dagen aan boord ben ik benieuwd geworden naar deze plek. Is het een verborgen parel in de verre uithoek van Europa of gaat het tegenvallen. Het stadje met circa 3000 inwoners ligt aan de grens met Rusland in een baai omringd door half bevroren fjorden en uitgestrekte bossen. 

Bij het verlaten van de boot voelen we dat het weer erg zacht is. Ook hier zijn de bergen met een dun laagje sneeuw bedekt. We hadden verwacht dat het hier ijskoud zou zijn, alles bevroren en bedekt met een metersdikke laag sneeuw. Maar helaas het is dit jaar warmer dan ooit in deze regio. Onze Sami-gids in de bus vertelt dat de bevolking helemaal niet blij is met dit warme weer. Sami houden van winterse omstandigheden in deze tijd van het jaar en van de extreme wisselingen tussen de seizoenen.

In de wintermaanden transformeert het landschap normaal gesproken in een betoverende speelplaats voor liefhebbers van sneeuw en ijs. De perfecte omstandigheden voor verkenningen met sneeuwscooters en expedities met huskies. In winterse omstandigheden is Kirkenes de place to be als je van pure winterse avonturen houdt in de duizelingwekkende kou van het arctische klimaat. Vandaag is het windstil en liggen de temperaturen rond het vriespunt. Hetzelfde weer als in Nederland en België op dit moment.

Het eindpunt van onze bustour is het IJshotel in Kirkenes, ook wel het Snowscape Hotel genoemd. Op deze plek worden de wonderen van de winterse natuur, cultuur en activiteiten samengebracht. Alle kamers zijn kunstzinnig ontworpen en volledig opgebouwd uit sneeuw en ijs, afkomstig uit de nabijgelegen fjorden. Er staan een aantal prachtige sculpturen. Elk winterseizoen wordt het ijshotel volledig nieuw opgebouwd met vers ijs en nieuwe sneeuw.

Bij aankomst worden we begroet door 180 enthousiaste sledehonden. Naast ritjes met huskies kun je hier ook sneeuwscooteren. Wij kiezen ervoor om samen de rust op te zoeken en een wandeling te maken door de onwerkelijke indrukwekkende omgeving. ’s Avonds moet het hier geweldig zijn, als het betoverende noorderlicht danst boven de surrealistisch ogende meren. Een heerlijke plek om weg te dromen en voor fotografen een fotogeniek paradijs. Edwin schiet ontelbare foto’s met zijn DJI drone en Sony camera.

Wie weet komen we hier nog wel eens terug, om ons te laten verwennen in de arctische luxe van het ijshotel.

Dag wordt nacht

Het keerpunt van de boot is in Kirkenes. We varen via dezelfde route terug naar Bergen. Met het verschil dat we nu de havens waar we op de heenweg in de avond of nacht aanmeerden nu overdag bezoeken. Dat betekent dat we overdag andere excursies kunnen doen en tijdens het varen weer andere fjorden, bergen en dorpjes gaan zien.

We gooien de trossen los en varen over de onstuimige Barentszzee richting het westen. Onze eerste stop is Hammerfest, de meest noordelijke stad ter wereld. Bij het aanmeren doet de stad charmant aan. De zon schijnt volop en kleurt de baai in een zachtroze gloed, de kleur van arctische luchten. Hammerfest is een van de oudste steden van Noorwegen, met een geschiedenis die teruggaat tot de 17e eeuw en heeft veel historisch erfgoed.

Het stadje biedt toegang tot spectaculaire natuurgebieden. De uitgestrekte fjorden en majestueuze bergen zijn perfect voor wandelaars en fotografen. We liggen een uurtje aan de kade, Net genoeg om een korte wandeling te maken en te genieten van het uitzicht over de haven. Het nabijgelegen Ørland biedt prachtige uitzichtpunten voor diegenen die in de duisternis willen genieten van het wonderlijke noorderlicht.

Ben je langer in deze omgeving, dan kun je deelnemen aan zee-excursies en vistochten en zelfs kajakken in de helderblauwe wateren van de Barentszzee. Lokale gidsen organiseren beren- en walvisexcursies, waardoor je de kans krijgt om deze wilde dieren ongestoord en in hun natuurlijke habitat te observeren.

Via Hammerfest varen we over de Noorse zee door de fjorden terug via Tromsø, de Vesterålen en de Lofoten. Bij de Vesterålen varen we tussen de nauwe fjorden door richting de Lofoten. Een deel van de mede-reizigers stapt in Harstad op de tourbus voor een rondrit op de Vesterålen. Ze stappen een paar uur later en een aantal havens verder in Sortland weer op. Helaas voor ons waren de excursies al volgeboekt. Maar ook vanaf ons schip genieten we van de prachtige eilanden.

Het is mistig en het motregent. Ik trek regelmatig mijn waterdichte jas aan en tuur door de dikke wolken naar de kust. We varen langs pittoreske dorpjes en zien reuzen van bergen voorbij komen. Als de avond valt horen we van de kapitein dat er noorderlicht wordt verwacht. We hebben geluk, de lucht breekt even open en het magische groene licht weerkaatst op de ruige golven. De nachtelijke oversteek over de Vestfjorden naar Bodø is onstuimig.

Een van de havens op de terugreis is Bronnoysund. Een leuk dorpje, idyllisch gelegen aan de fjord. Het regent nog steeds, maar gekleed in winterse kleding en schoenen verkennen we de omgeving. Bij terugkomst kleden we ons snel om, nemen een warme douche en genieten van een goede cappuccino op dek 7.

Na een rustig eerste deel van onze reis is het weer totaal omgeslagen en dat merken we een aantal dagen en nachten. Het voelt alsof we ‘s nachts in een waterbed liggen. De aanhoudende wind zorgt voor hoge golven en het schip beweegt soepel mee met de hoogtes en diepten van de watermassa’s. Kristiansund varen we voorbij. De harde wind en de stromingen maakten het onverantwoord om aan te meren.

Dezelfde avond komen we in een echt hevige storm terecht en de boot klapt op de golven. We lopen regelmatig over het dek en houden ons goed vast aan de reling. Spectaculair om te zien hoe de steeds grotere golven met enorme onstuimige schuimkoppen met elkaar in gevecht zijn. Ons schip vaart er vol zelfvertrouwen tussendoor.

Tijdens het diner zitten wij aan het raam en als ik naar buiten kijk, krijg ik een unheimisch gevoel. Mijn maag trekt het dan ook niet meer en ik snel me naar de cabine, waar ik rustig op bed ga liggen tot de storm is gaan liggen. Na enige tijd wordt het rustiger en ben ik in het deinende schip heerlijk in slaap gedommeld.

Het dansende groene licht

De lange donkere avonden op de boot fleuren op als het noorderlicht zich in de verte laat zien. Iedere avond blijft het een spannend schouwspel of de Aurora Borealis ons goed gezind is. Steeds weer vragen we ons af of het noorderlicht zich laat zien boven het zwarte kolkende water. En dan ineens danst dit spectaculaire fenomeen in de lucht en het verkeert het panoramadek van de Nordnorge in een wonderlijke sfeer. Meerdere avonden op rij kunnen we genieten dit bijzondere natuurspektakel..

Op één avond is het echt spectaculair. Het stormt en we moeten ons stevig vasthouden aan de reling om niet weg te waaien. De golven klappen met geweld tegen de boot en het witte schuim kleurt groen van het noorderlicht aan de horizon. 

Bij kans op Noorderlicht wordt de hele boot via de intercom geïnformeerd, ook midden in de nacht. De meeste reizigers spoeden zich dan naar dek 5 of 7.

---

Het leven aan boord

Vanaf het moment dat de motoren draaien en de boot wegvaart voel ik een onmiskenbare verbinding met de natuur. De steeds veranderende vergezichten van de imposante bergen, stille fjorden en schilderachtige dorpjes vormen een betoverend decor. De dekken 5 en 7 zijn perfecte plekken om weg te dromen en op te gaan in de omgeving. De wisselende landschappen schuiven als een realtime film aan me voorbij.

Het is hartje winter, maar de temperaturen schommelen tussen aangenaam zacht tot bijzonder koud. Met de juiste kleding is het in alle omstandigheden heerlijk om buiten te zijn. Zelf vind ik de zonsopkomsten en -ondergangen de mooiste momenten aan het dek.

Het leven aan boord heeft ook een sterke sociale component voor alle passagiers, of je nu alleen reist, met vrienden of familie. De gemeenschappelijke ruimtes, zoals de lounges en eetruimtes, zijn de perfecte plekken om nieuwe vrienden te maken en ervaringen te delen. Zeker op de avonden dat het Noorderlicht zich laat zien,. Voor de meeste reizigers is het de eerste keer dat ze dit fenomeen zien. 

Hurtigruten Culinair

Het eten aan boord is een feest voor alle zintuigen. De maaltijden zijn afgestemd op de verschillende Noorse regio’s die we tijdens de reis passeren. Drie maal per dag dompelen we ons onder in de rijke smaken van de Scandinavische keuken, met de focus op verse, lokale ingrediënten die de Noorse cultuur weerspiegelen. 

Dagelijks starten we onze dag, na een ochtendwandeling aan boord, met een uitgebreid ontbijtbuffet. Je hoeft hiervoor niet vroeg op te staan, want je bent welkom tussen 07.00 en 10.00 uur. Iedere ochtend zien we tijdens het ontbijt beeldvullende panorama’s van fjorden en bergen voorbij komen. We smullen van verse broodjes, lokale kazen, gerookte zalm en zelfs exotische vruchten, granen en zuivelproducten.

Ook de lunch aan boord is een ware traktatie. Iedere dag hebben we keuze uit Noorse delicatessen, met onze favorieten de goed gevulde vissoep en de buitengewoon smakelijke stoofschotels.

Het diner is het hoogtepunt van de dag. De koks bereiden voor ons gastronomische lokale gerechten met verrassende internationale invloeden. De maaltijden aan boord van de Hurtigruten zijn niet slechts brandstof voor avontuurlijke dagen. Ze zijn een essentieel onderdeel van de reis. Elk gerecht vertelt een verhaal over de Noorse natuur en cultuur.

Wat vind ik van 12 dagen Hurtigruten?

Het is fijn dat ik me na een dag vol avontuur kan terugtrekken in onze hut met uitzicht op de zee. De hut is niet groot (11 m2), maar van alle gemakken voorzien. De geluiden van de golven en de deining van de zee geven mij een rustgevend gevoel. Ook in de lounges is het goed relaxen. Dagelijks schrijf ik over mijn ervaringen van de dag en reflecteer ik op de kleurrijke ontdekkingen op zee en de uitstapjes op de wal.

Voordat we de hut in duiken voor de nacht, is het heerlijk wegdromen op het dek terwijl de horizon vervaagt in een palet van kleuren tijdens de zonsondergang. Met het zachte gebrom van de boot als achtergrondmuziek, val ik iedere avond gemakkelijk in slaap. Meestal kan ik nog net twee pagina’s van mijn prachtige boek ‘De Noorderlichtlopers’ lezen voordat de luiken dichtvallen in het heerlijke grote tweepersoonsbed.

Deze reis met Hurtigruten geeft mij een diepere connectie met de Noorse cultuur, natuur en geschiedenis. Iedere dag ben ik hier steeds meer over te weten gekomen. Hurtigruten heeft mij ondergedompeld in de schoonheid van het kustleven en is veel meer dan een reis van A naar B en terug. Absoluut hoogtepunt was voor ons de Noordkaap. Op deze plek aan het ‘einde van de wereld’ hebben we voor een leven lang herinneringen gemaakt.

Wil jij ook op reis naar Scandinavië? Bekijk dan hier de reizen van Nordic.

Copyright alle foto’s: Edwin Hagenouw, Reisschrijvers Media

---

---