Hiken in de laatste wildernis van Europa | Sarek Nationaal Park in Zweden
In juli 2021 bezocht ik voor het eerst het Sarek Nationaal Park in Zweeds-Lapland. Dit is het meest bergachtige gebied van Zweden en wordt ook wel de laatste wildernis van Europa genoemd. Nergens anders vind je een bergketen die zo onaangetast is door de moderne mens. Hier zijn geen vaste routes en uitgezette wandelpaden waardoor het een uitdagend gebied is. Sarek herbergt veel bergtoppen van boven de 2000 meter en zo’n honderd gletsjers. Het water wat van deze gletsjers komt zorgt voor prachtige rivieren en voor de meest indrukwekkende delta die ik ooit heb gezien.
De natuur bepaalt
We beginnen onze reis in onze woonplaats Jönköping en zetten koers richting het kleine plaatsje Jokkmokk. Dit is voor Sarek de dichtstbijzijnde uitvalbasis en vanaf hier is het nog zo’n twee uur rijden naar de parkeerplaats. Terwijl we Lapland binnenrijden arriveert er ook een lagedrukgebied. Het weer in de bergen is altijd lastig te voorspellen maar verschillende weermodellen wijzen dezelfde kant op: sneeuw, harde wind en temperaturen onder nul.
Gelukkig hoeven we ons niet te vervelen want de omgeving van Jokkmokk is rijk aan de Sami-cultuur
Ondanks onze goede voorbereiding voel ik mij niet comfortabel om onder deze omstandigheden de bergen in te trekken. We besluiten een paar dagen te wachten op beter weer. De natuur bepaalt hier de gang van zaken en ik wilde geen onnodige risico’s nemen. Gelukkig hoeven we ons niet te vervelen want de omgeving van Jokkmokk is rijk aan de Sami-cultuur. Ook bezoeken we het Lapiona Visitor Centre en verkennen we het Stora Sjöfallet Nationaal Park.
Eindelijk op weg
Vier dagen later dan gepland vertrekken we richting Sarek. Na een tijdje in niemandsland te hebben gereden komen we aan op de parkeerplaats bij de Sitoälvsbron. Dit is een brug over de rivier Sitoälven en markeert de start van onze trekking. Vanaf hier is het nog 16 kilometer lopen naar de ingang van het park bij berghut Aktse.
De eerste, en daarmee ook de laatste tien kilometer zijn verreweg de saaiste van de tocht. Het pad gaat over een gravelweg en is vrij vlak. Halverwege krijgen we voor het eerst zicht op ons doel: De top van Skierffe op 1179 meter hoogte.
Na zo’n twee uur lopen komen we aan bij het Laitaure – meer. Hier hebben we een fantastisch uitzicht over Sarek en krijgen we een indruk van de immense omvang van het gebied. Indien vooraf geboekt is het mogelijk om met een bootje de laatste zes kilometer naar Aktse te varen. We maken hier een korte stop en genieten van het uitzicht. De ijzige wind die van het meer komt zorgt ervoor dat we al snel afkoelen.
Nadat we weer wat energie hebben opgedaan beginnen we aan de laatste zes kilometer van de dag. De route gaat nu door een dichtbegroeid bos en de kuiten worden over de vele keien en boomwortels al aardig opgewarmd. Onderweg vullen we ons drinkwater bij in een van de rivieren. Het water is hier in principe gewoon drinkbaar, al blijft het zonder filter of desinfectie wel opletten. Ook maken we kennis met de eerste muggen.
Het water is hier in principe gewoon drinkbaar, al blijft het zonder filter of desinfectie wel opletten
Al lopend verzamelen we honderden muggen om ons heen en spuiten we ons goed in met muggenspray. Hier hadden we vooraf al veel over gelezen en waren dus goed voorbereid. Sommige mensen noemen Sarek de muggenhel van Zweden en ik begin al aardig te begrijpen waarom.
Vlak voor Aktse besluiten we te stoppen voor vandaag en vinden we een plekje in het bos voor onze tent. We hadden ondertussen weer behoorlijk honger gekregen en wilden vanwege de wind niet al te hoog op de berg overnachten. Tijdens het avondeten verzamelden zich steeds meer muggen om ons heen en vonden we het al snel tijd om de tent in te duiken.
Naar de top
De volgende ochtend maken we haast met het ontbijt. Buiten de tent staan de muggen weer op ons te wachten het is niet fijn om rustig te eten. We besluiten snel weer te vertrekken. Vandaag lopen we een aantal kilometer over het bekende Kungsleden. Vanaf Aktste maken we een flinke klim en komen we boven de boomgrens uit. Ondertussen worden we nog steeds achtervolgd door talloze muggen. De korte pauzes die we onderweg maken worden vooral gebruikt om extra muggenspray op te doen.
Zodra we het bos verlaten steekt de koude wind weer flink op. De lucht is grijs maar het regent niet. We trekken een extra laag aan en stoppen een half uurtje om te lunchen. Na de lunch lopen we over keien, zachte bosgrond en door een moeras. Het is hier een hele kunst om niet tot aan je enkels in de modder weg te zakken en met zware backpack is het lastig om goed je balans te houden.
Halverwege lopen we langs een grote rots met een prachtige plek voor de tent. We besluiten hier ons kamp op te zetten en te eten. Na het avondeten vervolgen we met een lichte rugzak onze weg naar de top van Skierffe.
Zodra we aan de laatste klim beginnen hebben we al geweldige uitzichten over de Rapa vallei. Uiteindelijk hebben we zo´n twee uur gedaan om van de tent naar de top te klimmen. De ijzige wind waait hier flink maar het uitzicht is werkelijk fantastisch. Het gevoel dat we de top bereikt hebben en beloond worden met een prachtige avond is ronduit geweldig.
Het zonlicht valt nog net precies goed in de Rapa vallei. De Laitaure – delta is vanuit dit standpunt geweldig om te zien. Het is belangrijk om in alle enthousiasme goed op te blijven letten want vanaf de top gaat de berg 700 meter recht naar beneden.
Nadat we de omgeving goed op ons hebben laten inwerken en de beste foto’s genomen zijn vertrekken we richting onze tent. Vanuit het Noorden komt er flinke bewolking aanzetten en het weer draaide in een mum van tijd helemaal om. De prachtige kleuren van omgeving verdwenen als sneeuw voor de zon en de temperatuur daalde flink.
Onderweg terug vullen we onze waterflessen in een beekje en rond middernacht komen we moe maar voldaan terug bij onze tent. We drinken nog een warme soep en duiken daarna de tent in.
De muggenhel
De volgende ochtend worden we vermoeid wakker. Omdat het hier niet donker wordt is slapen ook wat lastiger. Na een paar uurtjes te hebben gelegen voel ik de vermoeidheid nog goed in mijn benen. Buiten is het weer ook niet vergelijkbaar met gister en in plaats van de zon hangen er nu dreigende wolken boven de vallei. Na het ontbijt maken we de laatste foto’s en begint de terugreis naar de parkeerplaats.
De laatste tien kilometer worden we werkelijk geteisterd door de muggen. Ik draag een Merinowollen shirt met lange mouwen maar daar trekken de muggen zich niets van aan. Ik blijf met muggenspray spuiten maar ik de voel de beten op mijn lichaam. Moe maar voldaan komen we eind van de middag aan op de parkeerplaats en rijden we terug naar onze camping in Jokkmokk. Een warme douche zou ons beiden goed doen.
Diezelfde avond blijkt dat de muggen mij flink te pakken hadden genomen. Alleen al op mijn rug telden we meer dan 60 bulten. Op mijn buik telde ik er 30 en de bulten op mijn armen en ellebogen heb ik niet eens geteld. Gelukkig valt de jeuk mee en heb ik er niet al te veel last van.
Praktische informatie
Tijdens onze voorbereiding kwamen we erachter dat er online niet veel informatie over Sarek beschikbaar is. De informatie die we vonden is bijna altijd in het Zweeds geschreven. Als je de taal niet machtig bent kan het lastig zijn om je goed voor te bereiden op een langere trip in Sarek. Zodra je verder het park in gaat moet je ongetwijfeld een of meerdere rivieren oversteken. Verder is er weinig tot geen bereik met je mobiele telefoon waardoor je goed moet weten hoe te handelen in een noodsituatie.
er is weinig tot geen bereik met je mobiele telefoon waardoor je goed moet weten hoe te handelen in een noodsituatie.
De route van de Sitoälvsbron naar Aktse is de kortste route naar Sarek. Het is mogelijk om de eerste tien kilometer de fietsen en de rest te lopen. Veel mensen kiezen voor vervoer per helikopter in plaats van te lopen. Vanuit verschillende punten rond Sarek is het mogelijk om per helikopter naar of vanuit Sarek te vliegen. Dit is de snelste maar ook de meest kostbare manier om Sarek te bereiken.
Zorg ervoor dat je van tevoren weet op welke punten drinkwater aanwezig is. We wisten dat we onderweg op drie punten water konden vullen. Verder in het park kan het lang duren voordat je weer water kan bijvullen.
Een goede bron van informatie is het Laponia Visitor Centre. Dit is een bezoekerscentrum waar je terecht kan voor informatie over Sarek en de andere nabijgelegen nationale parken. Ook kan je telefonisch contact opnemen met ze opnemen om je vragen te stellen.
Leuke reistips en handige informatie over reizen naar Zweden vind je op VisitSweden.nl
Mijn naam is Tim Vrijlandt, woon in Zweden en ik ben fotograaf en een echte reisfanaat. Het meest gelukkig ben ik als ik met mijn camera toffe plekken mooi in beeld kan brengen. Het liefst reis ik naar avontuurlijke bestemmingen waar het landschap ruig is en de natuur fantastisch.
Hallo,
Ontzettend mooie rapportage over jullie tocht. Welke route hebben jullie uiteindelijk afgelegd daar waar wij in de (nabije) toekomst ook van plan zijn om hier eens de fantastische natuur te ervaren…
Hi Martijn,
Wij hadden de auto geparkeerd bij de Sitoälvsbron. Vanaf daar is het 16km lopen naar de rand van het park. We hebben dezelfde weg weer terug naar de parkeerplaats gelopen.