REISVERHALEN | Actieve hoogtepunten aan de kust van Noord-Peru

REISVERHALEN | Ek moment intens genieten aan de Peruaanse kust

Door Matthijs van der Pol

Ik moet bekennen dat ik houd van drukte en ervan geniet als er veel activiteiten gepland zijn. Tijdens onze reis door Peru maak ik nachten van vier tot zes uur en het gebrek aan slaap zal me vast gaan opbreken. Maar voorlopig geniet ik intens van elk moment. De afgelopen dagen heb ik aan de kust in het noordwesten van Peru mogen doorbrengen en hebben Edwin en ik geweldige activiteiten ondernomen.

We verbleven in strandoord Vichayito, vlakbij de plaatsen Mancora en Los Organos. Vanuit onze safaritent was het 20 seconden lopen naar het strand, waar we de mooiste zonsondergangen zagen. Juni is laagseizoen in dit deel van Peru, waardoor we met slechts vijftien andere reizigers in het hotel zaten. Dat was dus in alle rust genieten van zee, strand en de ruige natuur.

Hardlopen op het strand

Om zeven uur ‘s ochtends stonden kanoën en suppen op het programma. Net zoals voorgaande dagen, was ik weer vroeg wakker. Op deze laatste dag aan de kust besloot ik, voordat het officiële programma begon, om over het strand te gaan hardlopen. Ik genoot van het sporten in de vroege ochtend en het werkte behoorlijk mediterend. In het uurtje dat ik het licht heb zien worden, heb ik de vele indrukken kunnen verwerken.

Kajakken, suppen en duiken op zee

Op een verlaten strand in de vroege ochtend lagen de kajak en en sup-board al voor ons klaar. Het was vrijwel windstil en de zee leek een spiegel. Ideale omstandigheden dus voor een vroege activiteit op het water. Een rustgevende en prima manier om wakker te worden aan de kust van Peru.

Bij aankomst op de pier zag ik oude vissersboten dobberen op een nog steeds rustige zee. Prachtig vind ik ze, deze boten die in de afgelopen vele tientallen jaren onveranderd zijn gebleven. Ik geniet echt van oude ambachten en oude industrie. Om het plaatje compleet te maken zwommen er pelikanen en grote zeeschildpadden langs de pier.

In stilte stond ik op de pier en liet het moment op me inwerken. Het was bijna zonde om de boot op te gaan naar de duiklocatie. Gelukkig was de plek waar we gingen duiken ook naar mijn smaak. Het was een vijftig jaar oud olieplatform dat niet meer in gebruik was. Op het roestige element zaten vele vogelsoorten, een picture perfect dus.

Na een uitgebreide uitleg om de veiligheid te borgen, mocht ik het water in. Via een touw gingen mijn gids en ik eerst naar vijf meter diepte toe om te acclimatiseren en de veiligheidsoefeningen te herhalen.

Via een touw gingen mijn gids en ik eerst naar vijf meter diepte

Ik moet bekennen dat ik het best even spannend vond. Het was pas de tweede keer in mijn leven dat ik ging duiken, maar gelukkig voelde ik me snel vertrouwd onder water.

De gids controleerde continue of alles goed ging. De onderwaterwereld is uniek en indrukwekkend. In de diepte zag ik vele vissen voorbij zwemmen. Een octopus richtte zich op en bekeek me aandachtig voordat hij zich terugtrok op een veilige plek. Ook zeeleeuwen kwamen ook nog even voorbij zwemmen. Mooi om te zien hoe snel en elegant deze dieren zich onder water bewegen. Op het droge zijn het nogal onhandige wezens zagen we even later. Aan het olieplatform zat allerlei vegetatie met prachtige kleuren. Ik heb twee duiken gemaakt en heb uiteindelijk tot 17,5 meter diepte gedoken.

Terwijl ik de mooiste vissen en octopussen onder water zag werd ik bij terugkomst aan de oppervlakte verrast door een familie zeeleeuwen die aan het relaxen was op het platform. Wat is het hier onwaarschijnlijk mooi. Deze ochtend gaat me zeker lang bijblijven.

Kitesurfen in kitesurfer’s paradise

Als kind zijnde was ik alleen maar bezig met voetballen en dacht nooit aan andere sporten. Destijds voelde dat goed, maar achteraf vind ik het best jammer dat ik geen bredere interesse in sporten had. Aan de andere kant: er valt nu nog zoveel te ontdekken voor mij. Een sport die ik al een paar jaar wil leren, is kitesurfen. En lucky me… kitesurfen stond op het programma.

Uiteraard was de setting zoals je zou verwachten: een hippe shop, een mooi strandhuis en de typische surfdudes en surfchicks. Mijn instructeur gaf snel een goede uitleg en hij vond het oprecht leuk dat ik in twee uur tijd zoveel mogelijk wilde leren. Hij gaf me een spoedcursus op het strand over de basistechnieken.

een hippe shop, een mooi strandhuis en typische surfdudes en surfchicks

Ik had verwacht dat het fysiek zwaar zou zijn en dat het lang zou duren voor je deze sport onder de knie zou krijgen. Beide punten klopten niet, want het is fysiek helemaal niet zwaar en ik had de techniek (het besturen van de kite) sneller door dan verwacht.

Zonder board

Vervolgens gingen we de zee op zonder board. Mijn lichaam moest ik strekken en door wind te pakken met de kite, kon ik mezelf door het water heen en weer bewegen. Heel bijzonder om de kracht van de wind in de kite te ervaren. De stap daarna was om ‘powerloops’ te maken. Dit was helemaal geweldig. Je moet de kite dan snel laten zakken en weer optrekken om vol wind te pakken. Je schietan met een noodvaart vooruit en omhoog. Dit gaf mij een enorme kick.

Mijn leergierigheid en enthousiasme werden vervolgens beloond, want ik mocht ook nog met een kite de zee op en powerloops maken. De twee uur zijn voorbij gevlogen. Ik heb ervan genoten en weet nu zeker dat ik vaker met een kite aan de slag ga.

Snorkelen met schildpadden en ceviche maken

Op onze laatste middag aan de kust van Peru maakten we een urenlange tocht op zee met een enorm gepassioneerde gids. We hadden nog wat hoop walvissen te kunnen zien, maar die kans is klein in juni. De walvissentrek lang de Peruaanse kust begint normaal gesproken pas op 15 juli. Maar een aantal mensen had al een verdwaalde walvis gespot, dus fingers crossed. Maar helaas, dat grote geluk hadden we niet. Een goede reden dus om nog een keer terug te komen in de periode juli tot en met oktober, het walvissenseizoen.

Wel heb ik tijdens dit avontuur vele vogels, zeeleeuwen en schilpadden gezien. Ook gingen we vissen. Een eenvoudig plankje met daaromheen visdraad gewikkeld, een haakje met aas en een gewichtje: dat was ons visgerei. Eigenlijk heb totaal geen geduld en daardoor is vissen per definitie niks voor mij. Door de idyllische omstandigheden (Peru, boot, zee en een ontspanning setting) heb ik er deze keer toch van kunnen genieten.

Wat kan het leven toch mooi zijn in al zijn eenvoud

De vissen die ik ving, waren helaas niet groot genoeg om ceviche van te maken. De oplossing was overigens vrij simpel. We voeren gewoon naar de eerste beste vissersboot om een verse vis te kopen. Wat kan het leven toch mooi zijn in al zijn eenvoud.

Koken is een grote hobby van mij, dus dat we zelf op zee ceviche gingen maken vond ik een super plan. En ik kan je vertellen: het smaakt dan nog lekkerder dan in een restaurant. Om het feest compleet te maken, heb ik ook nog met schildpadden gesnorkeld. Ik heb ze van tien centimeter afstand gezien en dan zijn ze helemaal groot. Het was Finding Nemo in het echt voor mij.

Dit was deel 2 van mijn verslag over Peru en het einde van ons strandavontuur. Op naar de bergen van Huaraz, dan kunnen de bergschoenen en gaan de de Cordillera Blanca verkennen.

Meer informatie over reizen naar Peru vind je op peru.travel

Matthijs Van der Pol

Ik, Matthijs, ben graag sportief en actief in de bergen. In de zomer: mountainbike, wandelen en hardlopen. Mijn droom is om veel verschillende trails in de bergen te lopen.

www.MVPsolutions.nl

Reizen naar USA en Canada

---