Reisverslag Italië | Alba, de stad van het witte goud

Alba, de stad van het witte goud

Een reisverhaal van Monique Donkersloot

De stad Alba ligt in het zuiden van de Italiaanse regio Piemonte. Met iets meer dan dertigduizend inwoners slechts een speldenprikje op de landkaart van Italië. Zo’n klein stipje op de kaart zegt vaak niets, integendeel, het is groots genieten in en rond Alba.

Een beurs voor smulpapen

In de herfst heerst er in Alba een gezellige drukte rondom het plein van Magdalena, de Cortille della Maddalena. Dan vindt er namelijk de witte truffelbeurs plaats. Dit evenement trekt jaarlijks niet alleen vele buitenlandse toeristen. Ook de Italianen zelf zijn dol op dit evenement en het witte goud. Al vele jaren organiseert deze stad deze beurs: de Fiera del Tartufo bianco d’Alba.

Denk maar niet dat de beurs een dag of een weekend duurt. Nee, in het najaar is het elk weekend feest in Alba. Dit jaar is dat van 10 oktober tot 8 december en alweer voor de 90ste keer.

Gastvrijheid in Piemonte

Voor de gelegenheid logeren mijn partner en ik op een bijzonder charmante agriturismo, op slechts een half uurtje rijden van Alba: Cascina dei Giacinti. Een aanrader voor wie een beetje luxe, ruimte en rust waardeert. Op dit goed onderhouden landgoed tref je een wijngaard met Barbera-druiven, fruitbomen, een zwembad aan en slechts twee appartementen. Mede door de hartelijkheid en de service van eigenaren Giacinto en Cesarina ontbreekt het je hier werkelijk aan niets.

Even voor half acht maakt de wekker een einde aan een heerlijke nachtrust. Want we hebben ons voorgenomen om rond tien uur in Alba te arriveren. Ik zie de zon achter de heuvels verrijzen en op het zwembad aan de zijkant van ons appartement komt streepje voor streepje het zachte zonlicht tevoorschijn. Met dit als decor kan ik ontzettend lang genieten van een kop koffie, maar zo lang heb ik niet vandaag.

Als we de deur van het appartement achter ons dicht doen, komen Giacinto en Cesarina ons tegemoet. Na een buon divertimento en een buona giornata krijgen we nog een hartelijke knuffel en zwaaien ze ons uit. Iets later dan gepland zijn we onderweg. Zo gaat dat in Italië.

Borden, met Fiera del Tartufo, langs de kant van de weg duiden erop dat we in de buurt van Alba komen, maar als we eenmaal in Alba arriveren zijn er geen aanwijzingen naar de truffelbeurs te bekennen. Laat staan een verwijzing naar een parkeerlocatie. Gelukkig weet ik, als geroutineerde reiziger met een verbluffend oriëntatie gevoel, de auto binnen luttele minuten in hartje Alba in de parkeergarage te parkeren. Voilà.

Op zoek naar het witte goud

Vanaf het Piazza San Paolo is het slechts een paar minuten lopen naar de beurs en met de vele winkeltjes die we passeren in de Via Vittorio Emanuele, vinden we dat geen straf. Rond half elf arriveren we bij de ingang van de fiera waar de truffelgeur ons direct tegemoet komt. Eenmaal binnen weet je niet wat je ziet én vooral ruikt. Het is even wennen kan ik je verklappen… die geur!

Eerst lopen we een rondje om de beurs te verkennen. De standhouders begroeten je enthousiast, alsof het hun eerste beursdag is. De sfeer is relaxed en gezellig. Wij kijken onze ogen uit. Naar de witte truffel, uiteraard, en naar regionale wijnen, antipasti, kazen en andere bijzondere producten.

Een uurtje later besluiten we ‘op jacht’ te gaan naar het witte goud. En omdat Giacinto en Cesarina ons morgen uitnodigen voor een barbecue, is dat voor ons een mooi excuus om niet met lege handen weg te gaan en een stukje truffel mee te nemen.

Even later zijn we voor meer dan een paar stuivers de trotse eigenaren van ongeveer vijftig gram tartufo bianco

We gaan quasi deskundig te werk en verkennen het witte goud. De standhouders hebben hun delicatesse onder glazen stolpjes of in plastic bakjes verpakt, alwaar ze liggen te wachten op hun nieuwe eigenaar. Het is kijken, kijken en nog eens kijken geblazen. En ruiken en ruiken, we krijgen er trek van. Even later zijn we voor meer dan een paar stuivers de trotse eigenaren van ongeveer vijftig gram tartufo bianco. Onze missie is geslaagd.

Het loopt al tegen lunchtijd. Met de wijnen die we hier en daar proeven, merken we dat het tijd wordt om even een figuurlijk bodempje te leggen met het eten van, jawel pasta met truffel. Onderweg richting de parkeergarage pakken we nog even een terrasje en met een heerlijk geurende espresso blikken we terug op een geslaagde dag. Meer informatie vind je op Fiera del Tartufo

---

Lees hier alle verhalen en reistips over Italië

---