Is Malta een perfecte outdoorbestemming?

Malta, een outdoorbestemming? Dat was de eerste vraag die bij mij opdoemde toen ik een uitnodiging kreeg om Malta te bezoeken. Malta staat toch vooral bekend om haar historische steden, dorpen, tempels en kerken die zijn ontstaan door de verschillende bevolkingsgroepen die het eiland in een ver verleden hebben bezet. De invloeden hiervan zijn nog steeds zichtbaar in het straatbeeld. Ondanks deze rijke historie blijkt Malta ook voor outdoorliefhebbers nog genoeg in huis te hebben.

Het is half maart wanneer ik vertrek naar Malta. De beste reistijd om Malta te bezoeken is volgens mijn gids van half maart tot half mei en in het najaar. Ik breng dus op het juiste moment een bezoek aan deze eilandengroep. De temperatuur is aangenaam tussen de 18 en 20 graden en wanneer ik om mij heen kijk, staan de bloemen en planten in volle bloei. De kleuren groen en geel voeren de boventoon ondanks het rotsige karakter van het eiland. De gele kamille heeft zijn plek ook gevonden en woekert inmiddels overal. Het geeft mij in ieder geval een vrolijk en welkom gevoel.

Ik ga twee dagen wandelen op Malta en daarnaast bezoek ik nog de hoofdstad Valetta en enkele andere historische plekken. De eerste wandeling die ik gepland heb is op het eiland Gozo. Dit eilandje is een stuk kleiner dan grote broer Malta, maar minder vol gebouwd en daarmee ook groener en ruiger. Iets wat mijn outdoorhart sneller doet kloppen.

Voordat ik aan mijn twee wandeldagen begin breng ik eerst een kort bezoek aan enkele highlights op het eiland. Allereerst de Blue Grotto, mij inmiddels wel bekend. Sla een brochure open over Malta en je ziet deze grot, gelegen in de blauwe mediterrane zee, op menig foto afgedrukt. Ik moet toegeven ook in ‘het echt’ ben ik onder de indruk. De zon schijnt prachtig en geeft de rots nog meer kleur. Een zevental natuurlijke grotten zijn er door de jaren heen ontstaan. Middels een boottochtje kunnen de mensen een bezoek brengen aan de grot. Ook is het mogelijk om te duiken of snorkelen vertelt mijn gids enthousiast. Dat lijkt mij wel wat! Helaas blijkt het water in dit prille voorjaar hiervoor nog net te koud. Deze activiteit wordt vooral aangeboden in de zomermaanden wanneer het water is opgewarmd.

Na de Blue Grotto word ik nog meegenomen naar de tempels van Ħaġar Qim. De tempel staat op een heuveltop met uitzicht op de zee en het eilandje Fifla, niet meer dan 2 km ten zuidwesten van het dorp Qrendi. Aan de voet van de heuvel, op slechts 500 meter afstand ligt een andere tempel Mnajdra. De omgeving waarin de tempels liggen is ruig en afgelegen. De overblijfselen worden voor het eerst opgegraven in 1839 en suggereren een datering tussen 3600 en 3200 voor christus, een periode die bekend staat als de Ġgantija-fase in de Maltese prehistorie.

We eindigen de eerste dag en ontmoeting met Maltaeiland in het vissersdorp Marsaxlokk. De naam van dit vissersdorp komt van ‘marsa’, wat poort betekent en ‘xlokk’, wat zuidoosten betekent in het Maltees. Marsaxlokk staat bekend om zijn vele decoratieve “ogen” beschilderde boten genaamd ‘luzzu’ en vanwege de grote zondagsmarkt.

Dwejra Bay – Xwejni Bay

De volgende ochtend maak ik mij klaar om te gaan wandelen. Om op het eiland Gozo te komen neem ik de veerboot vanaf het noordwesten van Malta eiland. In ongeveer twintig minuten arriveer ik in de haven van Mgarr. Onderweg passeer ik het eilandje Comino, waar vandaag de dag nog een drietal mensen wonen, en de Blue Lagoon een van de vele duikspots op Malta.

Mijn gids van Gozo Adventures neemt mij mee via het platteland richting de rotsformaties van Dwejra Bay. Voorheen kon je hier de bekende rotsformatie ‘Blauwe raam’ bekijken. Een groot gat in de rotsen die door de wind en het zeewater was ontstaan. Wanneer je door het gat keek, met andere woorden door het raam, kon je de azuurblauwe zee aanschouwen. In 2017 is de rotspartij ingestort na een hevige storm. Ook de Maltese kust blijkt nog immer ondergeschikt aan de elementen van de zee en het weer.

We lopen verder,  het is rustig, weinig andere toeristen en de rotsformaties zijn prachtig en indrukwekkend. Het doet mij een kleine beetje denken aan Sardinië waar ik afgelopen jaar tijdens mijn sabbatical (www.euroadventure.nl) ben geweest.

We arriveren uiteindelijk na drie uur in Xwejni Bay, wat bekend staat om haar zoutpannen en duikspot. De zoutpannen, man-made, zijn desondanks prachtig om te zien en ook de baai, met haar groenblauwe kleur en een hotspot onder duikers, is een lust voor het oog.

In het dorpje Marsalforn plof ik neer op het terras en geniet ik van een heerlijke lunch aan het water. De ochtend neem ik nog eens op mijn gemakje door. Een mooie wandeling die mij toch heeft geïnspireerd. Ik ben dan ook erg nieuwsgierig naar morgen, een wandeling op het eiland Malta.

Na de lunch neemt mijn gids mij nog mee naar een prachtig uitzichtpunt in de grot die luistert naar een al net zo mooie naam: L-Għar tal-Mixta. Vanuit deze grot kijk ik uit over de rode zandstranden van Ramla l-Ħamra. Er wordt verondersteld dat de grot vroeger werd bewoond door holbewoners en dat deze grot ook door mensenhanden is gemaakt. Niet alleen voor onderdak, maar ook om bescherming te bieden tegen schepen van indringers en als uitkijkpunt voor Gozitanen die hun land wilden beveiligen.

Mdina – Dingli Cliffs

De tweede wandeldag is aangebroken. Deze ochtend start mijn wandeling in de oude hoofdstad Mdina op het eiland Malta. Het is 9.00uur ’s morgens en nog rustig op straat. Het geeft mij de mogelijkheid om de oude straatjes aandachtig te bekijken en te fotograferen voor we richting het platteland wandelen.

Via landweggetjes langs kleine boerderijen met kleine landbouw lopen we richting Dinghli Cliffs. Mijn gids van MC Adventures is erg enthousiast en dat werkt gelukkig aanstekelijk, want het eerste gedeelte van de route valt wat tegen. Malta is erg druk bevolkt en het is dan ook lastig om snel het ‘outdoor’-gevoel te krijgen die ik verwacht bij deze wandeling. Toch bloeien er overal prachtige bloemen langs de route, soorten die ik in Nederland niet zo snel in de vrije natuur zal vinden.

De Dingli Cliffs maken heel veel goed. De zon komt langzaamaan door en we hebben een prachtig uitzicht over de Middelandse Zee. De kliffen zien er net als gisteren imposant uit en maken je nietig wanneer je hier vlakbij staat. Via een oude romeinse weg, nu een wandelpad langs de kust, lopen we in de richting van Gnejna Bay, Onderweg stop ik regelmatig om de omgeving in mij op te nemen. Het contrast tussen het begin van de tocht en waar ik mij nu bevind verbaast mij. Het is indrukwekkend en zeker nu alles in bloei staat komen de indrukken nog harder bij mij binnen.

Onderweg vertelt mijn gids honderduit. Hij is trots en gepassioneerd over ‘zijn’ Malta. Op elke vraag die ik stel heeft hij dan ook wel een antwoord. De historie die veelal in gebouwen op het eiland is te zien, is ook terug te herleiden in het landschap. Malta die onder vele oorlogen gebukt ging vanwege de strategische ligging tussen Europa en Afrika kwam altijd weer boven. Het doet mij denken aan mijn roots in Zeeland, vaak het middelpunt van oorlogen en menigmaal gegrepen door het water: Een paragraaf uit het Zeeuwse volkslied: ‘Gij, Zeeland, zijt ons eigen land, Wij dulden hier geen vreemde hand, Die over ons regeeren zou, Aan onze vrijheid zijn wij trouw.’ is ook op Malta wel van toepassing bedenk ik mij wanneer ik de indrukwekkende verhalen over het verleden van Malta in mij opneem.

Halverwege de afdaling naar het strand en de baai word ik opgepikt door een taxibusje om terug te keren naar de stad. Eten is hier belangrijk en dus word ik samen met mijn gids op tijd voor de lunch verwacht, om hierna nog een kort bezoek te brengen aan de stad Valetta, de huidige hoofdstad van Malta en de stad Birgu die wij bereiken via een watertaxi. 

De hoofdstad Valetta is in deze tijd van het jaar al erg druk, zeker wanneer om 12.00uur de kanonnen worden afgeschoten. Een traditie die stamt uit de tijd dat de Britten het eiland nog in handen hadden. Malta is door de eeuwen heen in heel veel verschillende handen geweest en dat is terug te zien in tradities, gebouwen en het eten. Vanaf de Upper Barraka Gardens heb ik een onovertroffen uitzicht over de haven en de ’three cities’: Birgu, Senglea en Cospicua. De oudste van de drie steden is Birgu, die bestaat sinds de Middeleeuwen. De andere twee steden, Senglea en Cospicua, zijn beiden gesticht door de Orde van Sint-Jan in de 16e en 17e eeuw.

Malta de ultieme outdoorbestemming?

Na een bezoek aan de prachtige kleine straatjes van Birgu kom ik tot de conclusie dat Malta misschien niet de ultieme outdoorbestemming is voor mij…of heb ik het mis? Mijn gids kijkt mij lachend aan en zegt ‘je hebt nog lang niet alles gezien en ontdekt. Wanneer je van bergbeklimmen, zipline, duiken, kayakken, suppen of mountainbiken houdt dan ben je ook op Malta aan het goede adres. Combineer dit met enkele hikes, zelfs driedaagse of vijdaagse hikes zijn mogelijk, en Malta is plots jouw ultieme outdoorbestemming’.

Hij heeft gelijk, mijn bliksembezoek is te kort om een goede conclusie te trekken en smaakt naar meer. Ik kan ook niet meer ontkennen dat mijn korte bezoek aan Malta mij positief hebben verrast. Na een actieve week, de dag afsluiten met een dagje cultuur snuiven en culinair genieten in de steden Valetta, Birgu of Mdina en ik heb een geweldige reis. De zon schijnt ook regelmatig, waardoor de zomers misschien wat te warm zijn voor mij en hierdoor het voor- en naseizoen mij beter passen. ‘Zowel het voor- als najaar is aangenaam qua temperatuur en erg rustig’, zegt mijn gids. Voor mij de ideale periode om een vervolgbezoek aan Malta en haar kleine broertje Gozo te plannen!

Meer informatie over Malta lees je op www.visitmalta.com