REISVERSLAG | Tips voor een avontuurlijke short-trip naar Malta

REISVERSLAG | Tips voor een avontuurlijke short-trip naar Malta

Een reisverhaal van Manon Verijdt

De archipel van Malta is het toonbeeld van de oudheid en een mix van culturen. Kijk je uit het raam van het vliegtuig, dan zie je blauwe wateren en zandkleurige steden en dorpen, afgewisseld met diepgroene landbouwakkers. Sta je eenmaal met beide benen op de grond dan is er nog veel meer te zien en worden magische details zichtbaar, van indrukwekkende kliffen tot geheime plekjes op het eiland. In slechts twee dagen ontdekte ik een deel van dit eiland en ik neem jullie dan ook graag mee in dit avontuur op Malta.  

De Maltese natuur

De Republiek Malta lijkt dus in eerste instantie voornamelijk droog en dor te zijn. Het geheel voelt stoffig aan en dat wordt nogmaals bevestigd als ik alle auto’s zie op straat, waar nauwelijks meer door de ramen heen gekeken kan worden. Het is dan ook onverwacht dat net buiten de stad, weelderig groen in de vorm van cactussen, palmbomen maar ook in de vorm van lage struikgewassen staat.

Rijd nog verder door naar de kust en het landschap verandert vervolgens weer in dor en droog landschap, gebaseerd op rotsen en kliffen. Binnen een uur waan je je in ontelbaar veel verschillende omgevingen.  

Hiken op het eiland

Het is midden April als ik me op het eiland bevind. Hoewel het bij aankomst bewolkt en niet al te warm is, hoop ik op een weekend met zon, een lekkere frisse wind en goed weer om te hiken. Dat blijkt een wens die waarheid wordt als we op zaterdagochtend richting de Dingli Cliffs rijden. De zon komt langzaam van achter de wolken vandaan en we starten onze hike vol goede moed richting het zuiden.  

Wat mij persoonlijk altijd zo aantrekt aan eilanden, zijn de rotsen en kliffen die het eiland scheiden van de zee. Soms heb je te maken met uitgestrekte stranden zo ver als je kunt kijken, maar in het geval van de westkust van Malta hebben we te maken met kliffen en rotsen zo hoog dat je er liever niet vanaf springt.

Tijdens het eerste uur van onze hike verandert de omgeving dan ook van een terracottakleurig rotslandschap naar wuivende graslanden, waar smalle paadjes laten zien dat we niet de eersten en vooral ook niet de laatsten zullen zijn op deze plek.  

Ineens veranderden de rotsen en scherpe randen in afgesleten, zachte en nagenoeg witte rotsen, die wel metershoog op het land lagen

Ook de andere kant op

Eenmaal terug bij het startpunt besluiten we ook nog naar het noorden te lopen, om te kijken of we Il-Blata tal-Melh van dichtbij kunnen bewonderen. Het enige wat ik van deze plek had gezien waren een aantal foto’s, maar dat was al genoeg om te weten dat ik deze plek zelf ook wilde bezoeken.

In het uur dat volgde langs de kust, veranderde onze kliffen wederom van terracottakleurige rotsen naar wuivend gras, om vervolgens zowel naar boven als naar beneden te lopen. Totaal ongevaarlijk was het niet, dus het verbaasde me dat men hier zo relaxed liep en er geen afscheiding was.  

Na ongeveer een uur bereikten we dan eindelijk de plek waar ik op gehoopt had, ‘The Rocks of Salt’. Hoewel de naam al veel zegt, laten enkel de foto’s écht zien wat ik bedoel als ik zeg dat dit landschap niet te vergelijken is met iets anders op het eiland. Ineens veranderden de rotsen en scherpe randen in afgesleten, zachte en nagenoeg witte rotsen, die wel metershoog op het land lagen. Alsof iemand ze er zo, simpelweg had neergelegd.  

Bij nader onderzoek bevatte het kalksteen, waaruit dit maanlandschap bestond, ontelbaar veel fossielen van schelpen en schaaldieren. Het was een plek om niet zomaar voorbij te lopen, maar om daadwerkelijk even te genieten en te beseffen hoe de natuur dit heeft kunnen maken.

Voor mij was dit rustpunt dan ook zeker een van de hoogtepunten van de hike over de westkust. Hoewel de westkust op deze reis de enige locatie was waar wij hebben gehiked, weet ik zeker dat ik hier graag nog een keer terug zou komen om te zien wat de rest van het eiland te bieden heeft.  

Duiken, zwemmen en watersporten

Naast het diverse landschap waar wandelen zeer geschikt voor is, heeft Malta natuurlijk ook nog de azuurblauwe wateren die er ook om vragen om aandacht te krijgen. Het is dan ook niet gek om te bedenken dat er zoveel verschillende watersporten in Malta beoefend worden, van duiken tot het houden van zeilregatta’s. Dat laatste zagen we al in de eerste dagen van april en deze sport zal dan ook doorgaan tot circa november, waarbij natuurlijk ook wedstrijden worden gehouden.

Mocht je nu naar Malta gaan met het oog op watersport, vergeet dan ook vooral de andere twee grotere eilanden van de Republiek niet; Comino en Gozo. Beide eilanden zijn ook omringd door hetzelfde azuurblauwe water en herbergen daarbij ook prachtige plekken om de onderwaterwereld te ontdekken.

Een hele bekende plek, the Blue Lagoon, bevind zich daarbij op Comino en is ook zeker het bezoeken waard. Ik raad je aan om niet in het hoogseizoen te gaan en indien mogelijk door de weeks de boot te pakken. Zo heb je het meeste kans om het eiland in redelijke rust te ontdekken.  

Er is nog meer

Een klein eiland, maar er is genoeg te doen voor de sportieveling. Hiken, mountainbiken, watersporten of juist de stad ontdekken, het kan allemaal. Onderschat daarbij het ontdekken van de stad niet als sport, want alle trappen en hoogteverschillen kunnen je nog wel eens verrassen. Malta is in ieder geval een land waar eenieder zijn hart (in elk geval voor een aantal dagen) kan ophalen.

Zelfs voor iemand als ik, die niet van steden of sterk bebouwde gebieden houd, was Malta een ware verassing. Ik kan het alleen maar aanraden om dit eiland te gaan ontdekken zodra het weer mag en veilig kan. 

Meer tips voor je eigen avontuur op Malta? Kijk dan eens naar De eilanden Malta en Gozo: ideaal voor een actieve shortbreak of bezoek de algemene website Visit Malta.