Reisverslag | Vijf dagen trekken over de ‘Peaks of the Balkan’
De “Peaks of the Balkan” behoren tot één van de mooiste wandelroutes van Europa. Zij die me kennen weten dat ik een voorliefde heb voor authentieke reizen naar onbekende bestemmingen, dus toen ik de eerste advertenties zag voorbij komen was ik geprikkeld. Nee, niet alleen geprikkeld. Ik was onmiddellijk verkocht! De Balkan Trail zou ons in een vijfdaagse hike door drie landen loodsen: Albanië, Montenegro en Kosovo. Do I need to say more? Na enkele weken had ik mijn man overtuigd en dezelfde dag was onze reis geboekt,
Één week voor vertrek
Onze familie vraagt ons wat we eigenlijk gaan doen tijdens de Peaks of the Balkan. Ik vertel hoeveel kilometer we gaan stappen, welke landen we doorkruisen en waar we gaan logeren. Cedric kijkt mij vol ongeloof aan. “Hoeveel kilometer gaan we afleggen?!” De wanhoop staat op zijn gezicht te lezen. Zijn nieuwe wandelschoenen staan nog in de doos. Gaat hij dit wel kunnen?
Nadat we een negatieve coronatest afgelegd hebben en onze tickets in onze mailbox zitten zijn we zeker. We kunnen vertrekken. Onze rugzakken worden zorgvuldig ingepakt, voor warme dagen maar vooral ook voor koude dagen. We zijn er klaar voor!
En route
We reizen met een bevriend koppel. Natasha en Davey halen ons ‘s morgens thuis op. We zijn en route! We geraken vlot tot aan de luchthaven, checken de bagage in en stappen op het vliegtuig. Enkele uren later zijn we op onze bestemming: Podgorica. De Balkan-vlag wappert ons toe. Ons enthousiasme is nu echt niet meer te temperen. Tot we op de hete bus stappen… Nee, ook dat kan de pret niet bederven. De uitstap naar de supermarkt is het eerste avontuur van de dag.
Als we in Plav aankomen staan onze tenten al opgesteld. We installeren ons en maken ons klaar voor de eerste briefing. De helft van onze rugzak wordt achtergelaten, de eerste vriendschappen worden gesloten en we zetten ons ‘s avonds aan het allereerste kampvuur. Onze trektocht over de Peaks of the Balkan kan echt beginnen.
“Vandaag gaat het pittig worden,” zo begint onze ochtendbriefing. En dat was het ook. Over grenzen heen, door bloemenweides en langs steile bergtoppen, maar het was het zo waard! De tape belette ons niet om blaren op te lopen, het water kon onze dorst amper lessen, maar wat was het prachtig.
Van Plav naar Vusanje
De eerste dag hiken we van Plav naar Vusanje. We stijgen 660 meter en dalen bijna een kilometer. Als we net aan de afdaling beginnen, steekt een storm de kop op. We zijn net op tijd om onze regenkledij aan te trekken en dan beginnen we te lopen. Langs de steile wanden wordt het even spannend en dan beginnen we te klimmen. Over de grote rotsblokken tot als we aankomen aan de kampplaats.
De bagage hadden we meegegeven met de ezeltjes en is bij de meeste mensen helemaal doorweekt. De eerste dag was zwaar en sommigen laten de moed even zakken. Maar het kampvuur brengt sfeer en de groep begint elkaar te leren kennen.
Van Vusanje naar Theth
De volgende dag hiken we van Vusanje naar Theth. Vandaag staat er net als gisteren 16 km op het programma met wederom veel hoogtemeters. Na een uitgebreide briefing starten we aan de tocht. Op een bepaald moment geraak ik aan de praat met iemand van de groep waardoor ik zo onze vriendengroep kwijt geraak. Ik loop snel door om vooraan de groep te komen want Cedric heeft onze dagrugzak met het water en de lunch.
De eerste stop is aan een groot meer, ik wacht en wacht maar ze komen niet. Hoe meer mensen er arriveren, hoe meer ik ervan overtuigd geraak dat ze verloren gelopen zijn. Ik spreek één van onze gidsen aan en ze beginnen een zoektocht. Ondertussen moet ik de route verder afleggen naar beneden. Hier en daar vraag ik water of iets klein om te eten. Ik heb geen signaal op mijn GSM en kan ze niet bereiken. Ik leg de route razendsnel af in de hoop opnieuw bereik te vinden en kom bij de eerste tien beneden aan.
Pas in het kamp krijg ik nieuws. Ze zijn gevonden en onderweg met een voertuig. Davey heeft wel de hele route nog afgelegd en kan mee van het feestmaal genieten. Ze hadden een markering gemist en dan blijven doorlopen. Verderop stonden ook markeringen waardoor ze pas heel laat door hadden dat ze verloren gelopen waren. De paniek was even groot, maar na enkele uren werden ze gevonden. De autorit moest langs alle bergpassen rijden waardoor ze pas in de nacht arriveerden.
Van Theth naar Valbona
De derde dag ging de wandeling van Theth naar Valbona. Een prachtige, hete dag met weer heel wat hoogtemeters. We wandelen langs prachtige bergen met sneeuw en moeten op bepaalde plaatsen de sneeuw oversteken. Het is veruit de mooiste dag en we genieten van het spectaculaire uitzicht.
Van Valbone naar Dobërdol
De vierde dag gaat van Valbone naar Dobërdol. De route gaat vandaag door prachtige velden en bossen tot we bij een prachtige camp site komen. We slapen temidden van de bergen vlakbij een waterval. Het is er prachtig. ‘S Avonds slepen we onze matrassen uit de tent en kijken we samen naar de sterren.
Van Dobërdol naar Plav
De laatste dag gaat van Dobërdol naar Plav. We leggen meer dan 17 km af op deze laatste dag. Het is een zware dag en we wandelen over de landgrenzen van Albanië, Kosovo en Montenegro. De laatste dag aan het kampvuur zijn we één grote familie.
De afgelopen dagen waren we even echt weg van de wereld. Een hike waarbij we diepe gesprekken voerden met mensen die eerst nog onbekend maar daarna zo in ons hart gesloten werden. Onze matrasjes uit de tent slepen om naar de sterren te kijken. Lekkere wijn drinken bij het kampvuur, en lachen. Oh, wat hebben we gelachen! Het voelde alsof ik echt LEEFDE, in het nu, in het moment. Alsof alles terug even kon.
Terug thuis
De eerste dagen vol heimwee. Berichtjes hier en daar: “Ik mis jou!”. De warmte en liefde is zo sterk, zo echt. Gelijkgestemde zielen, avonturiers, levensgenieters, zo anders en zo hetzelfde tegelijkertijd. Zo dankbaar voor alle momenten en alle prachtige herinneringen tijdens de peaks of the Balkan.
Hoofdfoto: Cedric Verhenne
Lees ook:
Van kleins af aan wil ik ontdekken, de grenzen opzoeken en voelen dat ik leef. Ik hou van kleine en grote avonturen. Mijn eerste verre reis was naar het prachtige Peru met de beklimming naar de Macchu Picchu. Als jonge twintiger woonde ik drie maanden in Bolivia en trok ik op mijn eentje rond in Zuid-Amerika.
Hoe exotischer de bestemming, hoe meer ik maanden vooraf de route plan. Ik maak een lijst met ‘must’ en ‘can’ do’s, maar beslis ter plekke hoe we onze dagen vullen. Ik vertrek altijd met het idee “hier kom ik maar één keer dus ik moet er alles uithalen”.