De Fishermen’s Trail | Wandelen langs de woeste kusten van Zuid-Portugal

De Portugese Fishermen’s Trail overstelpt je met woeste kustlijnen, fantastische uitzichten en bloedmooie stranden waar nauwelijks een mens te vinden is. Ik liep (bijna) de gehele route in mei dit jaar, en wil deze ervaring graag met je delen. De route loopt van Saõ Torpes naar Lagos (of andersom) in de Portugese regio’s Alentejo en Algarve, en beslaat zo’n 226 kilometer in totaal. Als je dat te lang vindt, kun je ook makkelijk een korter stukje lopen.

Ik raad je dan aan om het eerste deel te kiezen, van Porto Covo naar Odeceixe of Aljezur, omdat dit gedeelte het rustigste is en daardoor ook mijn favoriet. De route is bijna overal makkelijk te volgen door de blauw-groene markeringen. Het huidige officiële startpunt is dus Saõ Torpes (dat net buiten Sines ligt), maar de meeste lopers beginnen in Porto Covo, omdat dat makkelijker te bereiken is. De tien kilometer tussen Saõ Torpes en Porto Covo schijnen bovendien niet heel interessant te zijn.

Zowel Sines als Porto Covo zijn makkelijk te bereiken vanuit Lissabon met de bus, dus al een paar uur na aankomst op het vliegveld kun je aan het startpunt van je route staan, waar je dan ook wilt beginnen. Voor mij was dat Porto Covo, en na een nachtje daar stond ik de volgende ochtend te trappelen om weer op pad te gaan.

Vissersdorpjes

Je loopt elke dag tussen de 18 en 23 kilometer, van schattig kustdorpje naar nog schattiger kustdorpje. De route is vernoemd naar de vissers die deze paadjes door de duinen van oudsher al gebruikten. Je treedt dus eigenlijk letterlijk in hun voetsporen! Ook nu nog zijn er veel vissers en visrestaurantjes langs de route.

De trail is vrij populair en de streek toeristisch, dus in elke plaats zijn er veel comfortabele en betaalbare accommodaties en restaurantjes met goed eten voor een redelijke prijs. Ook als vegetariër kwam ik hier elke dag makkelijk aan mijn trekken, het eten is overal goed en goedkoop. Begin de dag met een galão (koffie verkeerd) en een pastel de nata, het traditionele Portugese ontbijt, en je bent een paar euro kwijt en een glimlach rijker.

Sommige dorpjes onderweg zijn redelijk groot en ingericht op toeristen, zoals Vila Nova de Milfontes of Zambujeira do Mar, andere zijn nog echt een stuk kleiner. Het dorpje Almograve, bijvoorbeeld, was redelijk klein en heeft daarom weinig accommodaties. Het loont om dan wel je slaapplek vooraf te boeken. Het dorpje zelf is voornamelijk ingericht op de seizoenswerkers die er wonen en die fruit plukken in de omgeving, en minder op toeristen.

Mede daardoor zijn de prijzen er wel heel redelijk, en lager dan in de bekendere bestemmingen eromheen. Veel meer als een bakker, supermarkt en andere dorpswinkels en toeristenwinkels zul je er echter nergens tegenkomen. Lagos, aan het einde, is natuurlijk een veel grotere bestemming, en daar kun je je ook makkelijk nog een paar dagen extra vermaken als je je vakantie nog wat wilt verlengen.

Gemak dient de mens

Als je het jezelf tijdens het wandelen helemaal makkelijk wilt maken, laat je je bagage vervoeren door een van de bedrijven die zich hierin specialiseren. Je zet je tas dan ’s ochtends klaar, en hoeft voor die dag alleen nog maar water, zonnebrand en je lunch mee te nemen. Bij aankomst in je volgende hotel, Airbnb of hostel staat je tas dan al op je te wachten en kun je meteen lekker gaan douchen en omkleden. Het terras wacht!

De beste tijd om te lopen

De beste tijd om deze wandeling te maken is in ieder geval NIET in de zomer. In juli en augustus is het hier bloedheet en dat is minder aangenaam. Ook is het dan veel drukker met ‘gewone’ toeristen, en dat beperkt de verblijfsopties. Ikzelf ging half mei, en hoewel het al redelijk warm was (tot 27 graden sommige dagen, al voelde het als boven de 30), was dit goed te doen.

’s Nachts was het nog wel rond de 12 à 13 graden, dus neem een warme trui of jas mee, het koelt ’s avonds snel af. Maar ook eerder of in de herfst lopen kan heel goed. Houd er in de wintermaanden rekening mee dat veel restaurants en accommodaties dicht kunnen zijn. Maar ook hoogzomer zijn de voorzieningen voor ‘hikers’ soms gesloten (bijvoorbeeld het bagagevervoer)

Overigens; een ander voordeel van in mei lopen is dat de natuur in dit deel van Portugal dan in bloei staat. De duinen staan vol met kleurrijke bloemen en de ooievaars zitten in hun nesten langs de kliffen met schattige kleintjes die luidkeels om eten bedelen. Ik genoot van deze visuele overdaad, en gelukkig heb je met zulke korte etappes per dag genoeg tijd om er ruimschoots van te genieten!

Als je elke dag een lunchpakketje meeneemt, kan je zittend op een klif of op een verlaten strand uren voor je uit staren en luisteren naar de golven die op de kliffen beuken of juist vreedzaam het strand oprollen.

Hoe lang duurt nou zo’n wandeling?

In een notedop: zo lang (of kort) als je wilt.

De route is verdeeld in etappes die makkelijk te halen zijn op een dag voor een gemiddelde wandelaar. Kijk dus naar hoeveel dagen je wilt of kunt lopen, en bepaal aan de hand daarvan hoeveel etappes je wilt lopen. Reken een dag voor de heenreis en nog een dag voor de terugreis. Wil je de hele route lopen? Er zijn in totaal dertien etappes, waarvan je de laatste twee makkelijk op één dag kunt combineren.

• Etappe 1: Saõ Torpes – Porto Covo – 10 km.
• Etappe 2: Porto Covo — Vila Nova de Milfontes — 19,5 km.
• Etappe 3: Vila Nova de Milfontes – Almograve – 15,1 km.
• Etappe 4: Almograve – Zambujeira do Mar – 21,8 km.
• Etappe 5: Zambujeira do Mar – Odeceixe – 17,9 km.
• Etappe 6: Odeceixe – Aljezur – 22,7 km.
• Etappe 7: Aljezur – Arrifana – 17,2 km.
• Etappe 8: Arrifana – Carrapateira – 21,7 km.
• Etappe 9: Carrapateira — Vila do Bispo — 15,4 km.
• Etappe 10: Vila do Bispo – Sagres – 19,4 km.
• Etappe 11: Sagres – Salema – 18,4 km.
• Etappe 12: Salema – Luz – 11,3 km.
• Etappe 13: Luz – Lagos – 10,8 km

Ergens middenin beginnen of eindigen kan ook best, bijna elk dorpje onderweg heeft wel een busverbinding richting Lissabon, Lagos of Faro.

Wat moet ik meenemen?

Het enige wat ik zou willen aanraden voor deze trail is om niet te veel mee te nemen. Als je van dorpje naar dorpje loopt, heb je niet veel nodig, je rugzak is licht en het pad is zelden heel uitdagend. Er zijn nergens flinke beklimmingen, de klimmetjes de duinen op zijn soms wat steil, maar altijd maar kort. Het is nergens echt glibberig of glad, dus zware wandelschoenen raad ik af, tenzij je van jezelf weet dat je die echt nodig hebt. Er zijn maar een paar stukken (voornamelijk in het stuk tussen Sagres en Salema), waar je echt een paar pittigere rotsige afdalingen en beklimmingen hebt.

Voor mij waren mijn trailrunners perfect op deze route, maar elke schoen met een goed profiel en voldoende grip zal voldoen. Wel raad ik aan om trailrunning gaiters mee te nemen. Je loopt veel door los zand, en ik zag regelmatig mensen kilo’s zand uit hun bergschoenen gieten. Ik had trailrunners en gaiters aan, en kreeg amper een korrel zand in mijn schoenen. Beste beslissing ooit. Zie voor meer info hierover ook het artikel dat ik op mijn eigen site over de beste schoenen voor een wandeling schreef, waar ook meer info in staat over gaiters.

Kortom: zoek je een relaxte wandeling door een spectaculair gebied, zon, zee, zand en lekker eten? Dan zou de Fishermen’s Trail weleens precies kunnen zijn wat je zoekt.

* Wil je meer weten over deze wandeling, mijn reis ernaartoe of welke spullen ik meenam? Of over hoe je blaren op een wandeling als deze kunt voorkomen? Ik heb dit allemaal in wat meer detail besproken op mijn eigen blog: sixmillionsteps.eu

!