Reisverslag Portugal | De Algarve in geuren, kleuren en beelden

Ook zo toe aan wat winterzon? Even wat vitamine D tot jezelf nemen. Zon, zee, strand terwijl de rest van Nederland met dikke truien en met een kop thee rondom de kachel zit. Klinkt goed toch? Dat dacht ik ook toen ik als Mountainreporter door Visit Portugal en Visit Algarve uitgenodigd werd om de Algarve in Portugal te bezoeken. Ga je mee?

“Mijn koffie klotst als een woeste zee tegen de randen van mijn kartonnen koffiebekertje op. Geconcentreerd probeer ik het bekertje recht te houden, het is zes uur in de ochtend en ik heb de caffeine echt even nodig! Met gillende motoren klimt het vliegtuig door de grijze wolkenmassa heen en probeert zo goed als het kan de buien te ontwijken die Nederland in hun greep hebben.”

“Er volgt nog een stevige klap – helaas beland er een deel van de woeste koffie-zee toch niet in mijn maag maar op mijn broek – en dan wordt het ineens stil en schijnt de ochtendzon als een reddende engel door de vliegtuigraampjes naar binnen. Alle bleke Hollandse wintergezichten draaien zich dezelfde kant op geven de witte wangen als magische blush een gezond kleurtje. Even genieten…”

“Hoe verder zuidelijk we vliegen hoe minder de wolken het land onder ons aan het zicht onttrekken. En dan, na nog een laatste wolkenflard, wordt de azuurblauwe oceaan waar de Algarve aan ligt zichtbaar. Kleine witte eilandjes liggen verspreid in het blauw en aan de kust lichten de helderwitte huizen in de dorpjes fel op tegen het roodbruin van de in najaarskleuren getooide olijfbomen en wijnranken.”

“Als de deuren van het vliegtuig zich openen komt je gelijk de warme zoete mediterraanse lucht tegemoet. Ik doe mijn ogen dicht en ruik vers brood, sardientjes, knoflook en olijfolie. Mmm, terwijl het water me al in de mond loopt stap ik de taxi in. Op weg naar al het moois dat de Algarve te bieden heeft!” En omdat een foto soms meer zegt dan duizend woorden, laat ik je vanaf nu in beeld meegenieten van het stukje Portugal waar de bergen de zee ontmoeten…

Wijngaarden in najaarskleuren. Prachtig toch? En, nu de oogst voorbij is, is het de perfecte tijd om de wijnen te proeven!

Van de wijngaarden gaan we dieper het binnenland in, richting de bergen.

In de bergen verstopt liggen kleine dorpjes omringt door eeuwenoude olijfbomen waar nog op ambachtelijke wijze olijfolie wordt gemaakt.

Langzaam dalen we weer af, het roodbruin van de bomen maakt langzaam plaats voor fel oranje. Steile kliffen vol grotten en bogen weerstaan hier als sinds het begin der tijden de woeste oceaan. De oranje kalkstenen kust licht fel op in de winterzon, alsof de zon uit het steen zelf schijnt.

Maar op een lege maag kun je natuurlijk niet wandelen, maar gelukkig weten de Portugezen hier wel raad mee! In ieder dorpje vindt je wel de meest waanzinnige restaurants. Vis, vlees, vers brood, olijfolie, wijn en veel, heel veel knoflook.

En na zo’n overdadige maaltijd kun je heerlijk nog een rondje door het dorpje slenteren. Smalle straatjes, witte huizen versierd met kleurige tegeltjes en oude kerkjes worden hier afgewisseld met moderne koffietentjes en kunstgalerieën.

En als de zon dan langzaam ondergaat, is de zee altijd dichtbij. Er is geen beter slaapmiddel dan een avondwandeling langs de waterlijn terwijl de meeuwen elkaar boven je goedenacht wensen en de zee zich kabbelend over het glanzende zand terugtrekt.

---

---

Lees hier alle verhalen en artikelen over Portugal

---