Reisverslag Catalonië | Een bijzondere roadtrip door de Pyreneeën

---

Na het ontbijt vertrekken we richting Nationaal Park Aigüestortes i Estany de Sant Maurici. Wat een spectaculaire naam voor een natuurgebied! Eigenlijk heb ik me nog helemaal niet echt ingelezen. En ik heb dus geen idee wat ons te wachten staat in het park en hoe het zich zal onderscheiden van de rest van alle natuurgebieden die we voorbij zagen komen. Dat wordt me al snel duidelijk als we uit de taxi stappen die ons naar de start van de wandeling brengt.

Nationaal Park Aigüestortes i Estany de Sant Maurici

Het valt me direct op hoe kraakhelder de rivieren zijn. Soms lijkt het alsof al het water verdampt is. Zo duidelijk kan ik de bodem zien. We zijn nu in een Nationaal Park, wat betekent dat alles hier is beschermd. Alle planten en dieren. Maar ook bijvoorbeeld de rotsen en stenen. Je mag niets meenemen uit het park. Doe je dat wel, kun je een forse boete krijgen.

Tijdens de relaxte wandeling kun je prachtige vakantiekiekjes schieten. Vooral met de bergen in de verte, met witte toppen. Ze schitteren in het ochtendlicht. Die besneeuwde toppen zijn overigens niet normaal eind mei. We hebben geluk dat het kort geleden heeft gesneeuwd. Wildernisgids Moisès neemt ons mee op een drie uur durende trip door het park.

Bijzonder leuk om met hem deze hike te doen aangezien hij echt alles weet over het nationaal park. En dan heb ik het over planten (eetbaar & giftig), dieren en de ontwikkelingen van de natuur. Als geen ander ervaart hij hoe de opwarming van de aarde ook hier haar sporen achterlaat. Mocht je hier willen overnachten, dan is dat ook mogelijk.

Midden in het park staan een aantal kleine hutten met matrassen, tafels en kacheltjes waardoor je het nog relatief comfortabel en gezellig kan maken. Hier kan je geheel gratis overnachten. Er zijn ook wat luxere hutten, waar je tegen betaling kunt overnachten. Deze gaan pas open in de loop van mei. Hier zijn uiteraard ook meer voorzieningen.

Lunchen met tapas en een mooie autorit door de Pyreneeën

Die middag lunchen we met wellicht de beste tapas die in tijden heb gegeten. Bij restaurant Espiadimonis in Pont de Suert. Vriendelijk personeel, erg fijne en relaxte sfeer en bijzonder lekkere, super verse gerechten.

Na de late lunch staat de rest van de dag in het teken van reizen. En dat vinden we geen enkel probleem. De zon schijnt en de temperatuur komt boven de twintig graden. Een zomers vakantiegevoel komt naar boven. In onze reisbeschrijving staat diverse bezienswaardigheden en uitzichtpunten die we tegenkomen tijdens de autorit. Regelmatig stappen we uit om een korte wandeling te maken.

Onze camera’s maken overuren. Zoveel moois komen we tegen. Heerlijk om hier in de ruige natuur van de Catalaanse Pyreneeën te zijn. We maken onder andere een mooie wandeling naar een verlaten waterval.

Aan het eind van de middag komen we aan bij ons charmante chalet op Nou Camping. We hebben verder geen programma en dus alle tijd om de vele foto’s van de dag te bekijken. Die avond dineren we met traditionele gerechten uit de streek bij Hostel Vall d’Áneu in Esterri d’Áneu.

Een lekker vol programma in de Pyreneeën

Vandaag is onze laatste volledige dag in de mooie Pyreneeën. Het belooft een drukke dag te worden, met een mooi en vol programma. We hebben er zin in. Na een bijzonder uitgebreide ontbijt in het campingrestaurant stappen wij in de auto van onze outdoorgids en vogelkenner, Cesc, voor de ochtend. Tijdens de rit kijk ik in de auto welke apparatuur hij allemaal heeft meegenomen. Wat vooral opvalt is de gigantische lens (spotting scope) op de achterbank.

Tijdens de hike geeft Cesc ons een kijkje in het leven van de dieren in de omgeving. Hij zorgt ervoor dat de wilde dieren en vogels niet verstoord worden door onze aanwezigheid. En daar komt die enorm telescoop dus erg goed van pas. Door de vergroting tot 60x is het erg eenvoudig om zeer “dichtbij” de dieren te komen. Als ik door de lens aan scherpstellen ben is het alsof ik een documentaire met David Attenborough aan het kijken ben.

We wandelen door hoge grassen, over smalle zandpaadjes en door een spookachtige dorpje. Vervallen overwoekerde huizen, ingestorte stallen en een pittoresk kerkje vormen het decor dat zo in een film gebruikt kan worden. Een aantal koeien loopt hier te grazen en ze kijken ons verbaasd aan. Zo vaak komen hier geen mensen. Flora en fauna hebben hebben de macht overgenomen. Cesc vertelt dat deze nederzetting al tientallen jaren volledig is uitgestorven. Maar toch niet helemaal. Er blijkt nog één mysterieuze bewoner over te zijn. Het wordt zelden gezien door de mensen in de omgeving.

Veel wilde dieren zien we niet. Daarvoor hadden we eigenlijk voor zonsopkomst de natuur in moeten trekken. Maar de hike is mooi. Vol uitdagende beklimmingen en afdalingen over natte paden. Als we terugkomen van urenlang wandelen vraag ik me af of we nog voldoende energie over hebben voor de volgende activiteit: raften.

Raften

De temperatuur van de lucht en het water zijn redelijk laag. De luchtvochtigheid is hoog, met licht motregen. We trekken dus dry-suits aan, waardoor we niet nat worden tijdens de tocht over de snelstromende rivier. Vervolgens krijgen we een korte instructie en gaan we het water op. Het is voorseizoen, waardoor er nog weinig toeristen in de regio zijn. We hebben daardoor een privé-raft, samen met de stuurman Ian en een tweede roeier.

Zodra we eenmaal op het water zijn verdwijnt mijn vermoeidheid als sneeuw voor de zon en gaat het grote genieten beginnen. Door de snelle stroming, maar ook zeker door de enorm energieke en vriendelijke begeleider Ian. Het eerste half uur is een soort oefenrondje, maar daarna wordt het echt feest. Onderweg genieten we van het uitzicht op de omliggende bergen.

Boven ons cirkelen tientallen gieren. Uniek om op deze manier de schoonheid van de natuur te ervaren en tegelijkertijd een spannende activiteit te beleven. Ian, en het team van RocRoi, bedankt voor deze topmiddag!

Historische wijnroute

Tijdens het middaguur wordt er een heerlijke lunch voor ons geserveerd in het restaurant van Hotel Pessets in het dorp Sort. Aansluitend worden we opgehaald door twee gidsen. Beide mannen zijn geboren en getogen in de regio. We zijn uitgenodigd voor een historische wijntour. We rijden eerst naar en plek ver boven het dorp. We hebben een fabelachtig uitzicht over de vallei.

Bij een mooie oude boerderij stappen we uit. Er hangt hier de sfeer zoals ik die eerder ervoer in het zuiden van Frankrijk. In de streek vol wijngaarden en oude landhuizen. De zon breekt door de wolken en de temperatuur maakt een sprongetje richting de 25 graden.

De plek van deze Spaanse wijngaard is wederom bewust gekozen. Doordat deze locatie hoger ligt, is de temperatuur gemiddeld lager dan in de omliggende streken. Dit heeft een positief effect op de zuurgraad van de druif. Vanaf de boerderij lopen we kilometers lang via bergpaadjes terug naar het dorpje Sort. Tijdens deze tocht worden we uitgebreid bijgepraat over de historie van de regio.

We leren veel over de cultuur en de natuur en lopen over Caminos Naturales, duidelijk gemarkeerde natuurwandelroutes. Ook tijdens deze wandeling leer ik weer veel over de flora en fauna. De mannen leggen ons uit welke planten we kunnen eten en welke giftig zijn. Goed om te weten!

Tenslotte komen we aan bij een kleine kaasfabriek, aan de rand van het dorp. Ze werken nauw samen met de wijnboerderij waar we onze wandeling eerder de midden startten. Hier sluiten we het avontuur af met een korte wijnproeverij. Elk glas wijn wordt vergezeld van een heerlijk lokaal kaasje. Een onverwacht leuke middag. 

Vanavond verblijven we in Hotel Avenida in La Seu d’Urgell. De eerste keer dat we overnachten in een éénsterren-hotel. En totaal onverwacht zijn de kamers extreem groot, het bed van een ultieme kwaliteit en het uitzicht geweldig. Over de daken van diverse klassieke gebouwen heb ik een prachtige view op de bergen. De zon verlicht de stad, terwijl in de verte donkere regenwolken naderen.

Geen probleem, want na deze lange dag gaan we de deur niet meer uit. Vanavond eten we in het restaurant van het hotel dat op zo’n kwartier rijden van Andorra ligt. Het is maandag, de enige dag dat de pizzabakker van dit Italiaanse restaurant vrij heeft. Het alternatieve menu is niet bijzonder, maar prima voor de prijs die je ervoor betaalt. Zelf zouden we de volgende keer reizen voor een van de vele authentieke bistro’s in de binnenstad.

Een stadswandeling en gieren voeren

Na een snel ontbijt starten we de dag met een culturele tour door La Seu d’Urgell. Terwijl we door de straatjes lopen, worden we omringd door de historische architectuur en de levendige sfeer van de stad. We hebben geluk, vandaag is hier een markt die door de hele stad loopt. Hierdoor is het gezellig druk en ervaren we het stadsleven in haar volle kracht. Leuk, na al die dagen in de natuur. De stadswandeling laat ons in korte tijd de lokale cultuur en het dagelijks leven in La Seu d’Urgell ervaren.

Het is nog vroeg, waardoor we de gezellige wandelpromenades, omringd door prachtige platanen, voor onszelf hebben. Dwars door het stadje loopt een spectaculaire wildwaterbaan. Dit was het decor voor het wildwaterkajakken tijdens de Olympische Spelen van Barcelona in 1992. Nog steeds worden er activiteiten, zoals raften en kajakken, georganiseerd.

Om half elf worden we opgehaald door Jordi, die ons meeneemt naar zijn vogelspothut op de berg. Jordi voedt namens het gebied de gieren, en wij mogen vandaag met hem mee om te kijken hoe dat in z’n werk gaat. Terwijl wij richting de voederplek rijden worden wij erop gewezen dat de gieren al boven de auto vliegen waren. Blijkbaar weten ze dus dat er eten aankomt.

Vroeger had ik, net jij waarschijnlijk ook, een vooroordeel over deze vogels. Ik vond ze maar onaantrekkelijk en eng. Net zoals ze in films vaak worden afgebeeld. Jordi legt uit hoe nuttig deze gieren zijn. Het zijn de echte opruimers van het gebied. Ze jagen zelf niet op hun prooi, maar wacht tot een ander roofdier een slachtoffer heeft gemaakt. Daarna is het aan de gieren om het werk over te nemen. Elk van de vijf soorten gieren in deze regio eet een verschillend onderdeel van het lichaam (botten, ingewanden, huid etc) van het gedode dier. Uiteindelijk blijft er niets over.

Op het moment dat Jordi de ton met voedsel opent, zie ik tientallen gieren vanuit de verte aan komen vliegen. Deze enorme vogels hebben spanwijdte van zo’n 2,5 meter. Iets wat erg indrukwekkend is op het moment dat ze met z’n allen naar beneden duiken en ze vlak voor mijn voeten landen. Het voelt alsof ik in een Harry Potter film terecht ben gekomen. Echt een top ervaring en een waardige afsluiting van een fantastische reis door Catalonië.

Terwijl ik de laatste blik wierp op het prachtige landschap van de Pyreneeën, voel ik enorm veel voldoening en dankbaarheid voor de Grand Tour die we hebben beleefd. Deze rondreis biedt een perfecte combinatie van avontuur, natuur, cultuur en geschiedenis. Van prachtige wandelingen in bergen en valleien tot een verkenning op de fiets van pittoreske dorpjes en levendige stadjes. Ik kan je deze roadtrip dan ook van harte aanbevelen.

Dan komt het moment waarop we onze spullen pakken en terugrijden naar Barcelona, waar wij nog een avond en dag in de binnenstad zullen doorbrengen.

---

---