Tremitische eilanden, het kleine Italië

Onze reizen zijn mede mogelijk gemaakt door Bergans of Norway

Tremitische eilanden, het kleine Italië

Door Frederik van Beukering

De Tremitische Eilanden, of op z’n Italiaans ‘Isole Tremiti’, is een archipel bestaande uit vijf kleine Italiaanse eilanden. De eilandengroep ligt net boven het Italiaanse Apulische shiereiland Gargano, in de centrale Adriatische Zee. Waarschijnlijk had je tot op de dag van vandaag nog niets over deze archipel gehoord. Daar komt dan bij deze verandering in want de eilanden lenen zich uitstekend voor een hike met indrukwekkende uitzichten.

De Tremitische eilanden danken hun naam aan de sterke seismische activiteit die hier ooit plaatsvond. Tremiti komt namelijk van het Italiaanse ‘tremalante’ wat bevend betekent. Tegenwoordig zal je alleen nog bevend op je voeten staan van de ongekende vergezichten die deze eilanden je bieden. Ga er dan ook zeker eens naartoe voor een kleine ontdekkingsreis te voet.[/vc_column_text]

Nationaal Park Gargano

De Tremitische eilanden behoren tot het Nationaal Park Gargano en hebben vanwege de prachtige onderwaterwereld sinds 1989 de status van maritiem natuurreservaat. Ze zijn het beste te bereiken per boot. Deze vaart dagelijks naar de eilandengroep vanuit de havens van Termoli, Vasto en Ortona. Wil je de archipel in het hoogseizoen een bezoek brengen? Dan heb je meer keuze en kan je ook varen vanuit Manfredonia, Vieste en Rodi Garganico. Maar, de boot is niet de enige mogelijkheid om de Tremitiische eilanden te bereiken. Er vliegt namelijk ook dagelijks een helikopter heen en weer naar het eiland. Natuurlijk kost je dit wel wat extra geld, maar de uitzichten op de eilandengroep zijn daarentegen adembenemend.

Je zal bij aankomst in de eilandengroep eerst San Domino of San Nicola Afhankelijk van het gekozen vervoersmiddel zal je in de eilandengroep aankomen op een van de grootste eilanden, San Domino of San Nicola. San Domino is van deze twee en de gehele Tremitische archipel het grootste en groenste eiland. Dit eiland is uitermate geschikt voor ontspanning maar ook voor een schitterende rondwandeling. Omdat San Domino niet permanent wordt bewoond is er voldoende ruimte overgelaten voor rijk natuur.

Grillig en rotsachtig

Het eiland bestaat net als alle andere Tremitische eilanden uit grillige en rotsachtige kusten die omringt worden door kraakhelder en azuurblauw water. Je start een wandeling het beste vanaf ‘Cala delle Arene’, het kleine en enige zandstrand dat in de archipel te vinden is. Dit strand bevindt zich naast een van de twee kleine haventjes op het eiland. Tevens is dit het uiteinde van het eiland dat zich het dichtstbij San Nicola bevindt, handig dus voor wanneer je op dat eiland je eerste passen in de archipel zet.

De route is gemakkelijk te volgen, er zijn namelijk weinig wegen en paden op dit eiland waardoor je moeilijk kan verdwalen. Maar omdat dit eiland zich het meest van allemaal richt op toerisme zijn ook alle hoogtepunten tijdens de rondwandeling erg duidelijk aangegeven. Je komt tijdens de hike veel doodlopende vertakkingen tegen die uitkomen op panoramische uitzichtpunten of grotten. Liefst wil je geen enkele van deze vertakkingen overslaan maar dit zorgt er ook voor de het aantal kilometers en ook hoogtemeters verder kan oplopen dan voorheen gedacht. De uitzichten die je voor deze extra inspanning terug krijgt zijn daarentegen overweldigend. Wanneer je dus genoeg tijd hebt is het dan ook zeer aan te raden om alle hoogtepunten mee te pakken.

Wandeling naar Faro di San Domingo

San Domino is zeer groen en bestaat voor het grootste deel uit een bos van sinaasappelbomen, pijnbomen en vijgenbomen. Hierdoor loop je voor een groot deel over bospaden en dus in de schaduw wat de wandeling ook bij warmer weer aantrekkelijk maakt om te lopen. Ook de de salamander, meest geziene bewoner op San Domino, laat zich bij warm weer graag zien. De reptielen springen letterlijk voor je voeten alle kanten op, je moet er bijna voor opletten dat je niet op een van de beestjes gaat staan. Op de helft van de rondwandeling loop je het bos even uit en kom je aan bij ‘Faro di San Domino’, de vuurtoren van het eiland. Dit bosarme stuk van het eiland geeft een geweldig uitzicht richting het vaste land.

Net over de helft van de hike volgt een klim naar de top waar je van een nieuw uitzicht over (alle) andere Tremitische eilanden kan genieten. Althans, drie van de overige vier eilanden in de archipel zijn zichtbaar vanaf het hoogste punt op San Domino. Het kleinste eiland, Pianosa, ligt zo’n 22 kilometer verderop en is dus als enige niet te zien. Dit eilandje is relatief vlak en nauwelijks begroeid. Er staat alleen een vuurtoren op het eiland met de naam ‘il faor’, verder is het onbewoond. Bij zware weersomstandigheden verdwijnt er zelfs een deel van het eiland in het zeewater.

San Nicola

De overige drie Tremitische eilanden liggen vlakbij San Domino en zijn dus goed zichtbaar vanaf het hoogste punt waar je tijdens de wandeling bent aangekomen. San Nicola is van deze drie het enige eiland dat het gehele jaar bewoond wordt. Het eiland vormt het historische, religieuze en administratieve centrum van de archipel.

De meeste bewoners wonen op het zuidelijke deel van San Nicola. Hier vindt je dan ook de bootverbindingen vanuit Ortona, Termoli en Vasto. Ben je met de boot gearriveerd in de eilandengroep dan zou je voorafgaand aan een hike dit eiland dan ook beter eerst kunnen ontdekken. San Nicola vormt namelijk het historische en culturele hoogtepunt van je trip naar de Tremitische eilanden. Er werden in de 7e eeuw namelijk defensiewerken gebouwd die later door de benedictijnen omgebouwd werden in een klooster. Deze zijn tot op heden nog te bewonderen op het eiland.

Naast cultuur snuiven staat San Nicola bekend als een populair duikparadijs. Duikers komen in het kristalheldere water, op weg naar de bijzondere onderwatergrotten, prachtige vissoorten tegen. Een waar perfecte locatie voor duikliefhebbers dus. Paradijselijk was het eiland echter niet tijdens de Tweede Wereldoorlog toen het de functie van strafkolonie had voor politieke tegenstanders van Mussolini. Gelukkig is daarvan niet veel meer te herkennen op het eiland.

Capraia en Cretaccio

De overige twee eilanden zijn ook geliefd bij duikers en staan vooral bekend vanwege de grillige kustlijn. Capraia is kaal en vlak en er staan maar twee gebouwen op. De vuurtoren en het ‘Casa dei Coatti’, aanvankelijk gebouwd als gevangenis, later in gebruik genomen als boerderij. Het kleine Cretaccio is kaal en is ook nog eens zeer gevoelig is voor erosie en dus gedoemd is om ooit in de zee te verdwijnen. Dit eiland zou overigens wel in de prehistorie bewoond zijn geweest. Buiten de uitzichten die deze twee eilanden geven vanaf San Domino en San Nicola niet zo zeer de moeite om te bezoeken dus.[/vc_column_text] Na te hebben genoten van het uitzicht op de top van San Domino vervolg je je hike aan de westlant van het eiland langs nog eens een spektakel aan grotten en uitzichten. De tocht eindigt weer op het kleine strandje waar je kan genieten van het warme zand onder je voeten en een welverdiend drankje. Tussen San Domino en San Nicola vaart regelmatig een veerboot heen en weer zodat je beide eilanden makkelijk kan ontdekken in relatief korte tijd. De archipel heeft als geheel in ieder geval erg veel te bieden en is een tropische bestemming met veel mogelijkheden.

Zelf deze wandeling lopen? Bekijk de volledig wandeling op Komoot.

Frederik van Beukering

Als actief buitenmens loop ik graag zo nu en dan even weg. Naar buiten, de natuur in. Voor een moment alleen en één met de natuur voor de rust en ruimte of een sportieve uitdaging. Het hele jaar door trek ik daarvoor mijn wandelschoenen aan of stap ik op mijn racefiets. Zo kan ik de mooiste plekken ontdekken en deze door middel van mijn foto’s en teksten met je delen.

www.hikedaway.com

klik voor bijzondere reizen naar Nieuw-Zeeland en Australië

---