Mediterrane vergezichten en ruige natuur in Cornwall
Mediterrane vergezichten en ruige natuur in Cornwall
Door Marloes van Pareren
Hoge kliffen, witte zandstranden, woeste heide en dichtbegroeide bossen. Dit lijkt op een korte samenvatting van Neerlands favoriete vakantiebestemmingen Frankrijk en Duitsland toch? Wat nou als ik je vertel dat je met hetzelfde aantal uurtjes rijden al deze natuurfenomenen in een klein gebied bij elkaar vindt? Ga mee op avontuur naar het uiterste zuidwesten van Engeland en laat je verrassen door het afwisselende landschap bij onze overburen!
Cornwall
Azuurblauwe golven slaan duizenden geultjes in het witte zand. Een gouden zon laat schelpen glinsteren als parelmoer. Wandelaars rusten uit op een terrasje met uitzicht over zee terwijl surfers het koude water trotseren op zoek naar dé perfecte golf.
Klinkt als een vakantieoord aan de mediterrane zee, toch? Niets is minder waar. Gelegen op een kleine dag rijden van Nederland vind je een plek die voor veel mensen niet als mediterraan bekend staat. Eerder nat, grijs en winderig. We zijn in Engeland. Zuidwest Engeland wel te verstaan. In het hertogdom Cornwall, het uiterste puntje van het Engelse vasteland voordat de grote oceaan begint. Het uiterste westen van Cornwall hebben de Engelsen dan ook passend Landsend genoemd; het einde van het land.
Cornwall heeft in tegenstelling tot de rest van het Verenigd Koninkrijk een mild en warm klimaat. Onder de Engelsen zelf staat het bekend als de “Engelse Rivièra”. Kijk dan ook niet raar op als je ineens een groepje palmbomen of andere tropische planten tegenkomt! De comfortabele temperaturen en mooie stranden maken Cornwall een favoriete vakantiebestemming onder de Engelsen.
Hoog boven het water. Balancerend op het randje van de klif lijkt het alsof je vliegt. Vanaf een eilandje in zee klinkt het blaffen van zeehonden die lui in de zon liggen uit te buiken. Als je goed kijkt zie je er af en toe eentje nieuwsgierig omhoog kijken vanuit het kelp waar ze op zoek zijn naar eten. Ze vragen zich vast af wat daar toch allemaal aan de hand is, daar hoog boven op de kliffen.
We bevinden ons op het Southwest Coast Path. Met 1013 km lengte is dit het langste wandelpad van Engeland. Het loopt van Minehead in Somerset door Devon en om de hele peninsula van Cornwall heen tot Poole Harbour in Dorset. Met in totaal 35.031 meter klimmen en dalen vanwege alle riviermondingen, wat in totaal vier keer de hoogte van de Mount Everest is, lijken er weinig vlakke delen te zijn.
De beloning van het vele klimmen en dalen is dat je het ene moment over eindeloze witte stranden loopt en het volgende moment “on top of the world” staat
Maar schrik niet! Het pad is geschikt voor jong en oud. Met een beetje goede conditie blijft er nog genoeg energie over om van het landschap te kunnen genieten! De beloning van het vele klimmen en dalen is dat je het ene moment over eindeloze witte stranden loopt en het volgende moment “on top of the world” staat bovenop de hoge kliffen.
Met bijna 500 kilometer neemt Cornwall een groot deel van de van het Southwest Coast path voor zijn rekening. Het pad is goed onderhouden en bewegwijzerd en er zijn legio pubs en restaurants langs de route voor de nodige versnaperingen.
Eindelijk! In de verte worden langzaam de contouren van een oud rietgedekt huisje zichtbaar. Opgebouwd uit ronde witgeschilderde keitjes die hoog bovenop de klif al honderden jaren de elementen weerstaan. De pub! De geur van verse scones komt al met de wind onze kant opgewaaid. Mmmm. Nu we dan toch in Cornwall zijn komen we natuurlijk niet onder een Cornish Tea uit. Onbeperkt hete, bijna zwarte thee met warme melk en daarbij twee scones, een bakje clotted cream en verse jam.
De eigenaar wenkt ons met een vriendelijke lach zijn pub binnen waar een haardvuur de ruimte verwarmt. Met onze koude handen strak om de hete mokken thee heen mijmeren we over het prachtige landschap dat we op onze tocht gezien hebben. Rotsen die midden op witte stranden als versteende reuzen de kust bewaken, grotten in de kliffen waar smokkelaars zich vroeger prima konden verschuilen en weilanden die zich over de rand heen storten en verder groeien als kelpbossen onder water.
Tip: St. Michael’s Mount
Wist je dat je in Cornwall het broertje van de beroemde Franse Mont Saint Michel kunt vinden? Behalve de naam: St. Michael’s Mount, is ook het uiterlijk hetzelfde. Een middeleeuws kasteel gebouwd op een eilandje voor de kust dat alleen bereikbaar is bij laag water. Loop je het Southwest Coast Path dan kom je het vanzelf tegen!
Nationale Park Dartmoor
IJskristallen smelten langzaam in de opkomende zon, wollige pony’s staan tevreden te grazen tussen heidestruiken. Diep in het dal ligt een mistbank die het landschap een dromerige sfeer geeft. Met rode wangen van de kou en inspanning klimmen we langzaam omhoog. Nog een klein stukje. De bovenkant van de heuvel wordt gevormd door kenmerkende grote platte rotsen, ook wel een Tor genoemd. Dat is ons eindpunt; vanaf de rotsen kun je kilometers ver kijken; heel het Nationale Park Dartmoor ligt dan aan je voeten! Inmiddels zitten we 500 meter boven zeeniveau en de wind krijgt hier steeds meer grip op het landschap. Bomen en struiken groeien hier in een hoek van 45 graden met de wind mee. Nog een paar honderd meter, straks beneden wacht ons als beloning een ontbijt met warme koffie en eieren met spek, even volhouden nog!
Dan lijkt de tijd stil te staan, voor ons ontvouwt zich een landschap dat alle verwachtingen overtreft: heide, bos en weilanden zover het oog reikt. Je kunt zelfs de oceaan zien! Langzaam worden de schaduwen korter als de zon hoger klimt. Het landschap is doorspekt met witte en zwarte stipjes. Koeien, schapen en pony’s houden hier de begroeiing onder controle.
In het dal zie ik de schoorsteen van ons hotel roken, langzaam wordt de wereld wakker
Afgezien van een eenzame auto die ver beneden ons over een slingerweg door het park heen rijdt is er geen mens te zien. Onze wangen gloeien nog na van de klim terwijl we van het uitzicht genieten. De opkomende zon kleurt de heide van rood naar oranje. In het dal zie ik de schoorsteen van ons hotel roken, langzaam wordt de wereld wakker. Als de magie van de opkomende zon langzaam verdwijnt wandelen we terug naar beneden, waar de dampende koffie al op ons staat te wachten.
Dartmoor is een natuurpark van 954 km gelegen in Devon en grenst met het westelijke deel aan Cornwall. Door de hoge open ligging van het park groeit hier overwegend heide. Een bijzonder kenmerk van Dartmoor zijn de Tors. Dit zijn blootliggende granieten heuveltoppen bestaand uit grote platte rotsen. Door het hele natuurpark heen grazen koeien, schapen en wilde pony’s. De noordwest kant van Dartmoor loopt door in de Bodmin Moor, een gelijksoortig natuurgebied gelegen in Cornwall. Door beide parken heen lopen vele kilometers aan wandelpaden. Door het ontblote karakter van de Moors is het klimaat hier iets minder zacht dan in de lager gelegen gebieden en regent het er meer. In de winter kan er zelfs sneeuw vallen.
Breng je een bezoek aan het zuidwesten van Engeland, sla Dartmoor dan niet over! Vanuit Cornwall is het makkelijk te bereiken voor een dagtocht. Inmiddels heb ik meerdere bezoeken aan dit park gebracht en het blijft me verbazen.
Sir Arthur Canon Doyle schreef, geïnspireerd door de vele verhalen het bekende Sherlock Holmes verhaal “The hound of the Baskervilles” dat zich in het park afspeelt
De uitgestrekte heide is op zich natuurlijk al zeer de moeite waard, vanwege het open, kale en bijna gure karakter ervan. Niet voor niets zijn er veel legendes in Dartmoor over spoken, geesten en boosaardige zwarte honden die over de heide dwalen. Sir Arthur Canon Doyle schreef, geïnspireerd door de vele verhalen het bekende Sherlock Holmes verhaal “The hound of the Baskervilles” dat zich in het park afspeelt.
In de lager gelegen delen van het park vind je snelstromende riviertjes en dichtbegroeide bossen afgewisseld met rustieke boerendorpjes. Zodra je van de hoofdweg afgaat lijk je honderd jaar terug in de tijd te gaan. Wegen niet breder dan één auto waar je ieder moment verwacht een paardenkoets tegen te komen, huizen met houten luiken, scharrelende kippen en schattige witte kerkjes die altijd aan een pub grenzen.
Altijd een avontuur in de buurt
Behalve het Southwest Coastpath en Dartmoor vindt je in Cornwall nog veel meer kleinere natuurpareltjes. Dichtbegroeide bossen zoals bijvoorbeeld Golitha Falls, eeuwenoude kasteeltuinen en pitoresque kustdorpjes zoals bijvoorbeeld Fowey. En er is altijd wel een route die je wandelend, fietsend of varend kunt afleggen in de buurt!
De afwisselende natuur en het prettige klimaat maken het zuidwesten van Engeland een aanrader voor iedereen die niet te ver wil rijden of vliegen maar wel even helemaal weg wil. Of je nou van wandelen, kajakken of surfen houdt: Cornwall is er perfect voor. De mensen zijn vriendelijk en gemoedelijk en je bent nooit ver van een tearoom of pub verwijderd. Waarom niet eens een keer iets anders proberen? Laat Engeland je verassen als vakantieland!
- Overnachten kan in echte Engelse cottages of op een camping.
- Mijn vriend en ik hadden onze hond Sam mee naar Engeland. Voor Sam was het een waar paradijs; honden mogen bijna overal mee naartoe. Meer informatie hierover vind je hier.
- Als je ‘hiking Cornwall’ googled krijg je tientallen pagina’s met wandelroutes, een mooi startpunt om je vakantie te plannen. Een voorbeeld vind je hier of bekijk het Southwest Coast Path.
- Ga je met de auto? Dan is het kanaal oversteken met de trein het snelst. Met auto en al rij je in Calais de trein in en een half uurtje later sta je in Engeland.
Lees hier alle reistips en verhalen over Groot-Brittannië
Fotograaf en Outdoor liefhebber. Dat is heel kort zoals ik mijzelf zie. Buiten zijn en buiten beleven, dat is wat ik wil laten zien in mijn verhalen en beelden. In de hoop dat ik jou, de lezer, mee kan nemen in een wereld zoals je deze nog niet eerder zag. Ik wil je enthousiast maken om ook te ondernemen en te ontdekken. Soms ver weg en soms om de hoek, avontuur is nooit ver weg. “And so the adventure begins.”