De eindeloze uitdagingen van de Harz in Duitsland

De eindeloze uitdagingen van de Harz in Duitsland

Een verhaal van Peter Nefkens

Het geluid van stromende beekjes en het ruisen van de bomen wordt overstemd door een licht gehijg van de jongeman achter me. Ik klim in een rustig tempo omhoog over het bospad dat vol stenen ligt, op de voet gevolgd door mijn 20-jarige zoon. Om me heen bomen, beekjes, bosschages en opgestapeld hout, vooral heel veel hout. Welkom in de Harz.

Mijn zoon blijft lekker in het wiel van deze geroutineerde fietser zitten, maar moet onderweg wel bekennen dat de klim hem iets te lang duurt. Gelukkig komt er na een klim altijd wel een afdaling en dat geeft weer tijd om op adem te komen. Genieten van de prachtige omgeving hier in de Harz, het middelgebergte op de grens van het oude West- en Oost-Duitsland. Of het door corona komt, dat weet ik niet, maar midden in de zomervakantie komen we hier in de bossen tussen Braunlage en Bad Lauterberg hoegenaamd niemand tegen. Wat een heerlijkheid!

Populair

Nederlanders kennen het Sauerland met plaatsen als Winterberg en Willingen, vooral ook vanwege de wintersport. De Harz is minder populair, van Braunlage of Wernigerode heeft waarschijnlijk niemand ooit gehoord. Dat is wat mij betreft een gemis. De tien dagen die wij hier door mochten brengen, hebben me de ogen geopend. Vanwege de mooie mountainbikeroutes? Ja, maar ook omdat je hier eindeloze wandelingen kunt maken, omdat het er rustig is, omdat de natuur prachtig is en – uiteraard, want we zijn Nederlanders – omdat het er goedkoop is. Eenmaal thuisgekomen wil ik maar één ding: terug naar de Harz.

Eenmaal thuisgekomen wil ik maar één ding: terug naar de Harz

De vakantie werd dankzij corona vrij laat geboekt, in eerste instantie waren de pijlen gericht op de Eifel, waar we bekend zijn met de regio rond Monschau. Ook prachtig, maar ik hou van het onbekende, van nieuwe gebieden met alle uitdagingen die daarbij horen. De Harz dus met vrouw en twee zoons, dochterlief mag thuis op de kat passen. Vanuit Meppel is het 450 kilometer rijden: bij Emmen de grens over en via Osnabrück en Hannover richting de Harz.

Fietsen huren

Van tevoren staat al vast dat er minstens twee dagen op de mountainbike worden doorgebracht en die huren we gewoon in Braunlage. De auto zit al vol zat met spullen en meestal zijn de te huren fietsen best oké. Die twee fietsdagen zijn er zeker gekomen, maar op alle andere dagen werden prachtige wandelingen gemaakt en eenmaal gingen we zelfs zwemmen in een stuwmeertje, de Oderteich, dat we een paar dagen eerder ontdekt hadden tijdens de eerste MTB-tocht. Er zijn wandelroutes te kust en te keur, onderweg staat alles goed aangegeven en als je even twijfelt, is er de smartphone met een breed scala aan apps die vertellen of we op de goede weg zijn.

Durfals

Het mooie van de omgeving waar wij recreëren, zeg maar de driehoek Braunlage, Bad Lauterberg en Benneckenstein, is dat die heel divers is. In Braunlage springt de 971 meter hoge Wurmberg er uit, waar in de winter de skiërs leuke afdalingen kunnen maken, maar waar het in de zomer gaat om heel ander vertier. Wandelen natuurlijk, maar ook mountainbiken.

De Wurmberg is een walhalla voor de durfals die downhill gaan, voor de minder dapperen onder ons kun je beneden ook gewoon een step met dikke banden huren, een monsterroller, die mee naar boven nemen in de gondelbaan, en daarmee naar beneden gaan. Dat gaat echter een stuk minder snel dan met de fietsen, zo zien we onderweg.

Slagveld

Wat we vanaf bijna 1.000 meter hoogte ook zien, is het slagveld dat de Letterzetter heeft aangericht in dit deel van de Harz. Duizenden sparren zijn het slachtoffer geworden van dit minuscule kevertje, dat zich bij zwakke bomen een weg door de bast vreet, zich op onnavolgbare wijze vermenigvuldigt en de boom voor dood achterlaat. De natuurbeheerders in de Harz zien zich, net als in Nederland trouwens, genoodzaakt om de aangetaste bomen te kappen.

Vandaar ook dat het overal vol ligt met boomstammen, vers gehakt en klaar om verwerkt te worden tot planken of welk ander houtproduct dan ook. Dat dan weer wel, al ligt de prijs van het hout een stuk lager, omdat het aanbod overweldigend is.

Loofbomen

Vanaf de Wurmberg kijk je richting die andere hoge berg, de Brocken van 1.141 meter, en zie je al die duizenden dode bomen. Het doet me pijn, want ik hou van de natuur en die sparren moeten er dus nog af. Aan de andere kant: de natuur regelt zichzelf wel. Het kappen van bomen heeft trouwens ook voordelen. De bosbeheerders hebben kans om meer loofbomen te planten, daar heeft de Letterzetter geen aandacht voor, bovendien verspreidt al dat vers gekapte hout op de bospaden een heerlijke zoete harsgeur. Al die hoge houtstapels zijn ook weer fotogeniek en gelukkig groeien er ook jonge dennen.

Stoomtrein

Het is na het ophalen van de mountainbike in Braunlage even zoeken naar de juiste weg die leidt naar al die mooie routes. Daar heb ik wel vaker problemen mee en ook nu belanden we eerst op een oprit naar een provinciale weg. Uiteindelijk komt het goed en ligt de Harz helemaal voor ons open. Op de eerste dag fietst de oudste zoon ook mee, maar hij is er tussen de middag al helemaal klaar mee: te veel klimmen. Dapper maakt hij de dag wel vol, mede doordat we kiezen voor andere richting.

wij zijn maar wat blij dat we met dat warme weer en die coronaperikelen niet met een mondkapje in zo’n bedompte wagon zitten

Waar we ’s morgens van Braunlage richting Oderteich fietsten, met onder meer een prachtige afdaling vanaf Königskrug langs de (hier smalle) Oder en daarna nog wat stevig klimwerk terug naar Braunlage, gaat het in de middag de andere kant op. Wat vlakker terrein naar Sorge en Tanne, eerst vooral door bossen, daarna ook door prachtige alpenweiden. Bij Sorge zien we van een afstandje de stoomtrein langskomen, die voor best veel geld toeristen van A naar B vervoert. Een mooi gezicht, maar wij zijn maar wat blij dat we met dat warme weer en die coronaperikelen niet met een mondkapje in zo’n bedompte wagon zitten.

Wanneer ik me met de jongste zoon een paar dagen later weer meldt bij de fietsverhuurder, gaat onze trip naar Bad Lauterberg, den Oder entlang. De andere zoon heeft toch iets positiefs overgehouden aan zijn fietsavontuur, want hij heeft die dag gezien hoe mooi het is en besluit met zijn moeder van Königskrug via een forse ronde van zeventien kilometer naar Oderteich te wandelen. Zo hebben we allemaal iets van onze gading.

Afwisselend

Wij fietsers genieten onderweg van een afwisselende ronde: door de bossen afdalen en via een redelijk rustige asfaltweg een lange klim over de flanken van de Groβer Oderberg vlakbij Sankt Andreasberg, op naar Bad Lauterberg. Na de lunch rijden we over de stuw van de Oderstausee, om ons vervolgens na wat klimwerk van grotere hoogte te kunnen vergapen aan het meer en de stuw. Ook hier geen collega-fietsers op de route, we hebben het rijk voor ons alleen.

Eenmaal op het terras in het knusse hart van Braunlage – hier wél volop mensen -horen van de twee wandelaars hoe ze genoten hebben van de omgeving, al was het horeca-etablissement in Königskrug zeker niet voor herhaling vatbaar. Als wij op de laatste dag van ons verblijf besluiten bij Braunlage Hohegeiβ te wandelen, zien we een geheel ander bos.

Prachtige hoogteverschillen en een stromend beekje, maar vooral veel loofbomen en een kleine oefen-skiweide, waar de sleepstangen werkeloos aan de kabel van de sleeplift hangen. Het doet ons beseffen dat hier nog véél meer te halen valt. Dat gaan we in de herfst dan maar doen. Extra bijkomstigheid: dan biedt de Harz een extra attractie, namelijk een ongetwijfeld prachtig herfstkleurenpalet. Ik kijk er nu al naar uit.

Hoe en wat?

Vanuit Utrecht ligt Braunlage op 485 kilometer en dat doe je in vijf uur. Wij kwamen vanuit Meppel en dat scheelt weer heel wat tijd.

Wij huurden onze fietsen bij Sport Pläschke, Am Brunnen 3 in Braunlage. De fietsen staan ’s morgens voor je klaar en dat zijn dan mountainbikes van het merk Conway, in alle soorten en maten. www.sport-plaeschke.de

De portemonnee gedijt ook goed bij een bezoek aan Duitsland, want bijna alles is goedkoper dan in Nederland.  Een litertje eurobenzine deden we voor € 1,21, bij de plaatselijke supermarkten kregen we volop waar voor ons geld en de restaurants hanteren ook schappelijke prijzen. Zo aten wij een overheerlijke Wiener schnitzel met wafel als toetje bij het Harzer Schnitzelhaus & Karzer Waffelbäckerei in Bad Sachsa. Zeer de moeite waard, kijk maar eens op www.harzer-schnitzelhaus.de.

De Wurmberg biedt vertier voor alle jaargetijden. Kijk maar eens op www.wurmberg-seilbahn.de/start-sommer.html Voor liefhebbers van downhill: hier is een speciaal bikepark gerealiseerd. Ook kun je met een monsterroller naar beneden, dat is een grote step met extra dikke banden.

Voor meer informatie over de Harz, kijk op bijvoorbeeld www.nl.harzinfo.de of www.harzinfo.de.

---

Lees hier alle verhalen, reistips en artikelen over reizen naar Duitsland

---