Zijn dit de Rocky Mountains van Peru?

Zijn dit de Rocky Mountains van Peru?

Tekst: Matthijs van der Pol. Foto’s: Edwin Hagenouw

De reis naar Peru in het voorjaar van 2018 kwam redelijk last-minute voorbij voor mij. De consequentie is dat je dan minder tijd hebt om er naartoe te leven en jezelf te verdiepen in het land. Ik vertrok daardoor nogal onvoorbereid, maar dit heeft tot nu toe zeker ook zijn voordelen. Ik word namelijk continue verrast en leef heel erg in het moment. Normaal gesproken ben ik altijd met doelen bezig en denk ik vele stappen vooruit.

Mijn reis door is Peru, zoals de meeste reizen, helemaal volgepland met allemaal geweldige activiteiten. Maar dit vind ik helemaal niet erg, want ik wil alles uit deze reis halen. Ik heb nog vele indrukken te verwerken die ik hieronder graag met jullie wil delen.

Rocky Mountains?

De Rocky Mountains zijn wereldwijd beroemd en ook ik wil ze graag nog een keer in het echt zien. Mijn eerste dagen in Peru ging ik naar het noordwesten toe, namelijk naar de kust van Vichayito.

Normaal gesproken is de reis van de luchthaven naar de bestemming een rit die je zo snel mogelijk wilt afleggen. Dat was hier zeker niet het geval, want de rit was prachtig! Met open mond heb ik genoten van de typische uitzichten. De gids noemde het de Rocky Mountains van Peru en ik kan mezelf helemaal vinden in deze vergelijking.

Wat het nog mooier maakte, was dat de zon langzaam onderging. Ook apart is om te bedenken dat het hier nu winter is en dat het nog zo’n 25 graden is. In de zomer schijnt het hier rond de 40 graden te zijn. 25 graden ligt mij echter een stuk beter en doordat de zon heerlijk scheen, voelde het heerlijk aan.

Het Midden-Oosten?

Wat de rit verder bijzonder maakte, waren de dorpen die ik gezien heb. Ze deden me qua stijl denken aan het Midden-Oosten. Er waren ook nog diverse huizen die half gebouwd waren. Dit zie je wel vaker buiten Europa, want als het geld op is, dan stopt de bouw. Als er later weer geld beschikbaar is, dan gaan ze weer verder.

En wat mij betreft is dat helemaal prima, want ze betalen hun verbouwing gewoon zelf zonder hoge hypotheken. Het voelde overigens nogal raar toen we uit het niets bij ons luxe resort Aranwa Vichayito Bungalows & Carpas aankwamen.

Naar mijn gevoel behoorde ik daar niet te gaan slapen, maar in plaats daarvan tussen de locals. Ik moest even schakelen. Wat een luxe. Eenmaal aangekomen en geacclimatiseerd begon ik het uiteraard te waarderen en heb ik er vol van genoten.

Ik sliep in een prachtige, luxe tent op 30 meter van het strand waar ik de zon het laatste stukje heb zien ondergaan. Door het reizen had ik nog amper bewogen en ben ik voor het eten nog wat baantjes gaan trekken in het zwembad met muziek en een grote beamer op de achtergrond. Fanatiek als ik kan zijn, heb ik 65 baantjes (heen en weer) gedaan en toen ik uit het zwembad stapte, trilde ik helemaal. Echter genoot ik zo van het moment dat ik maar door bleef zwemmen. Ik was nu eenmaal in Peru, in een prachtig resort met een vele leuke activiteiten in het vooruitzicht.

 Lees hier ook mijn andere reisverhalen over Tien dagen Outdoor in Peru: Deel II – Deel III – Deel IV

---

Meer informatie over reizen naar Peru vind je op peru.travel

---