EEN BIJZONDERE HIKETOCHT PARALLEL AAN DE VIA FERRATA DELLE AQUILE
EEN BIJZONDERE HIKETOCHT PARALLEL AAN DE VIA FERRATA DELLE AQUILE
Door: Karin Nijhof
De Dolomiti Paganella streek in Italië is geliefd bij veel wandelfanaten. Het wandelnetwerk is zeer uitgebreid en bestaat uit honderden kilometers. Ook Klettersteig-liefhebbers (Duitse benaming voor via ferrata) kunnen in dit gebied hun hart ophalen. Er zijn een aantal uitdagende via ferrata’s uitgezet in de Dolomiti Paganella streek. Voor de leken onder ons, een via ferrata is een met staalkabels uitgezet parcours langs een rotswand.
De via ferrata’s brengen je naar bijzonder mooie plekjes die je met “gewoon” bergwandelen niet kunt bereiken. De “ferrata delle Aquile”, is in de Dolomiti streek een buitengewoon uitdagend parcours. Mountainreporters Karin en Manon maakten een prachtige hiketocht die parallel aan deze Klettersteig loopt. Zij zagen hoe stoere bergbeklimmers het parcours van de Via Ferrata delle Aquila aflegden.
De Dolomiti Paganella streek
Tot de Dolomiti Paganella streek behoren vijf dorpen, Molveno, Andalo, Fai della Paganella, Cavedago en Spormaggiore. De afstand tussen Utrecht en één van deze vijf dorpen in Noord-Italië bedraagt 1100 kilometer. Met de auto vanuit Nederland is deze streek dus prima te bereiken. Ga je liever met het vliegtuig? De vliegvelden van Verona, Innsbruck en Milaan liggen ook nabij. Vanuit de verschillende luchthavens bereik je in minder dan drie uur rijden de dorpjes uit de Dolomiti Paganella streek. De afstand vanaf Verona is 1,5 uur – Innsbruck of Bergamo 2,5 uur.
De Dolomiti Paganella streek bestaat uit de hoogvlakte van de Paganella en het Brenta massief. In de zomer kun je in deze streek prachtige meerdaagse hiketochten maken van berghut naar berghut midden in het hart van de Brenta Dolomieten. Mountainreporter Karin maakte samen met Manon en een gids een eendaagse hiketocht. Zij genoten van de spectaculaire, reusachtige Brenta Dolomieten en bereikten de berghutten Refugio Tosa e T. Pedrotti op bijna 2500 meter. Hun ervaringen met betrekking tot deze prachtige hiketocht inclusief tips lees je hier.
De dorpen Andalo en Fai della Paganella
De dorpen Andalo en Fai della Paganella zijn bekende wintersportdorpen in de provincie Trentino. In de zomer kun je vanuit beide dorpen prachtige wandeltochten maken. De (ski)liften in dit gebied brengen je naar de top van de berg. Mountainreporters Karin en Manon maakten samen met hun gids Sytske een mooie wandeltocht op de hoogvlakte van de Paganella. Vanuit het gezellige dorp Andalo, bracht een gondellift gevolgd door een stoeltjeslift het drietal naar de top van de Paganella. Deze top wordt ook wel de “Cima Paganella” genoemd en ligt op ruim 2000 meter.
Hier genoten de reporters en Sytske van adembenemende mooie uitzichten over het Gardameer en de Brenta Dolomieten. De oergezellige berghut Rifugio La Roda bevindt zich op het hoogste punt van de Cima Paganella. Je kunt op het buitenterras heerlijk in de zon zitten en genieten van typisch huisgemaakte Italiaanse gerechten die geserveerd worden door vriendelijk personeel. Het kan niet anders dat deze hut in de winter ook een fijne plek is.
Hiken naar de Ferrata Delle Aquila
Vanaf de Cima Paganella zijn er diverse wandelpaden uitgestippeld. De paden worden aangegeven door middel van wegwijzer borden. Het drietal volgde het “Sentiero delle Aquila” wandelpad, die in het Nederlands het “Adelaarspad” wordt genoemd. Het begin van dit smalle wandelpad gaat langs vele bomen en struiken. Vervolgens daalt het pad af naar een rotswand van de Paganella. Vanaf hier volgden de reporters en Sytske een smal wandelpad dat direct tegen de rotswand aan ligt. Enige houvast was een staalkabel die aan de rotswand is bevestigd. Echter, dit pad is breed genoeg om geen gebruik van een Klettersteig-set te hoeven maken. In het midden van het pad is er een doorkijkje met de “bel van je dromen”.
Even later bereikten Manon, Sytske en Karin het begin van de via ferrata della Aquila. Hun werd duidelijk, dat deze klim niet voor angsthazen is bedoeld. De via ferrata wordt tevens pas aangeraden te betreden wanneer je een expert-hiker bent dan wel onder begeleiding van een berggids.
In de verte zag het drietal, bergwandelaars langs steile, hoge rotswanden met diepe afgronden zich voortbewegen. Het stelde de reporters enigszins gerust dat deze bergwandelaars met een klettersteig-set zijn vastgeklikt aan een staalkabel. Het uitzicht vanaf de via ferrata zou fantastisch moeten zijn. Er komen immers maar weinig mensen op deze plekken en er zijn geen bomen die het uitzicht belemmeren. Maar ook het uitzicht vanaf het wandelpad, “Sentiero delle Aquila” is prachtig. Vanaf dit wandelpad heb je een panorama over de stad Trento, de valleien, het Brenta massief en verschillende blauwgekleurde meren.
De beklimming duurt ongeveer twee uur. De grootste uitdaging van de Via Ferrata delle Aquila is de staalkabel die tussen twee rotswanden van de Paganella is bevestigd. De staalkabel hangt op grote hoogte. Er zijn stalen-voetstappen als hulpstukken aan de staalkabel vastgemaakt. Diepe afgronden bevinden zich onder de voetsporen. Voet voor voet bewogen bergbeklimmers zich voort. Het eindpunt van de beklimming is bij het adelaarsbeeld. Dit eindpunt is ook te bereiken via het wandelpad Sentiero delle Aquila.
Er is nog een extreme uitdaging te vinden op het pad van deze Klettersteig. Er hangt namelijk een 360 graden touwladder, ook wel ‘ll Volo dell Aquila’ genoemd. De ladder is bevestigd aan een rotswand maar hangt verder volledig in de lucht.
De grootste uitdaging van de via Ferrata delle Aquila is de staalkabel die tussen twee rotswanden van de Paganella is bevestigd
Retourtje Andalo?
Om het “wintersportgevoel” vast te houden hebben Sytske en de reporters ervoor gekozen om een deel van de wandeling naar Andalo terug te lopen over de piste. Het is natuurlijk ook mogelijk om met beide skiliften weer terug te keren of een uitgepijld wandelpad naar Andalo te volgen.
Bron hoofdfoto:www.visitdolomitipaganella.it
Bezoek ook: www.activeitalia.com
Lees hier meer inspirerende reisverhalen
Karin is een echte levensgenieter en dan vooral in de Alpen en Noorwegen. In de winter staat ze bij voorkeur zoveel mogelijk op een snowboard, terwijl ze in de zomer op een mountainbike of bergschoenen de mooiste plekken verkent.