Eén van de mooiste hikes in de Brenta Dolomieten
Door: Karin Nijhof
Mountainreporter Karin verbleef samen met Manon in het sfeervolle Italiaanse dorp “Molveno” dat in het noorden van Italië, in de provincie Trentino ligt. Het dorp Molveno ligt aan de voet van de Brenta Dolomieten en direct aan het gelijknamige meer. Het meer van Molveno wordt samen met de Dolomiti Paganella streek de parel van de Brenta Dolomieten genoemd. De reisafstand vanuit Utrecht naar de Dolomiti Paganella is ongeveer 1050 kilometer. Karin en Manon namen het vliegtuig naar Verona en reden vanaf het vliegveld in minder dan twee uur tijd naar het schilderachtige dorp Molveno.
Dolomiti Paganella
De plaatsen Molveno, Andalo, Paganella, Cavedago en Spormaggiore behoren tot de streek Dolomiti Paganella. Wellicht zijn Andalo en Fai della Paganalla bekend bij de Nederlandse wintersporters, immers in de winter zijn dit prachtige skigebieden met panoramische uitzichten over de Brenta Dolomieten. In totaal telt het skigebied Paganella 50 kilometer aan pistes.
In de zomer is de Dolomiti Paganella streek een waar paradijs voor outdoorliefhebbers. De streek is geliefd bij veel wandelaars en mountainbikers. De Brenta Dolomieten, die sinds 2009 op de werelderfgoedlijst van Unesco staan, lenen zich uitstekend voor het maken van prachtige (meerdaagse)hiketochten. In 2017 heeft de provincie Trentino zelfs een award gekregen voor beste wandelbestemming! Manon en Karin maakten samen met hun gids een eendaagse hiketocht in het hart van de Brenta Dolomieten, nabij het dorp Molveno. De bestemming van die dag was de berghut Rifgio Tosa e T. Pedrotti op 2500 meter! Hoe zij dit ervaren hebben, lees je hier.
In 2017 kreeg de provincie Trento een award uitgereikt voor beste wandelbestemming.
Met een busje naar het beginpunt van de hiketocht
Al vroeg in de morgen bracht een oud Italiaans busje, uiteraard met chauffeur, ons naar het begin van de hiketocht. De rit hiernaartoe was al redelijk spannend te noemen. Spannend omdat de weg ontzettend veel haarspeldbochten had en daarnaast smal maar ook enorm steil was. Tegenliggers zouden een probleem kunnen vormen. Zonder al te veel problemen arriveerden we bij het startpunt van onze wandeling, dat zich op een hoogte van 1500 meter bevond. Eventueel zou je hier ook met eigen auto naar toe kunnen rijden maar een echte aanrader is dit niet.
De hike naar de Rifugio Tosa e T.Pedrotti
De ochtend begon zwaarbewolkt. Hier en daar waren de loodrechte wanden en ruwe pieken van de Dolomieten vaag zichtbaar. Vanaf de parkeerplaats was het nog 1000 meter klimmen naar de bekende berghut Rifgio Tosa e T. Pedrotti op 2500 meter. In totaal overbrug je deze 1000 hoogtemeters met een wandeling van ongeveer 6 kilometer. Onze berggids vertelde dat je in één uur hiken ongeveer 300 hoogtemeters maakt. De wandeling naar de eerste berghut Selvata ging over een smal pad, dat voornamelijk omgeven was door bomen. De hike naar de Selvatahut duurde ongeveer 40 minuten. Bij deze berghut dronken we een Italiaanse kop koffie. Afhankelijk van het weer zijn de berghutten vanaf half juni t/m eind september open.
“in één uur hiken ongeveer 300 hoogtemeters maakt.”
Na een korte stop, die ons nieuwe energie gaf, begonnen we aan het tweede deel van de hiketocht. Al snel maakten we enkele hoogtemeters en verdween de berghut “Selvata” op de achtergrond. We lieten onze voetsporen achter op onverharde, smalle paden met losliggende stenen en kwamen enkele watervallen tegen op het pad naar de tweede berghut. Laag hangende wolken zorgden ervoor dat de rotsformaties van de Brenta Dolomieten onzichtbaar bleven. Af en toe zaten er kleine pittige klimmetjes tussen. Het zicht was daarentegen wel goed. Na ongeveer een uurtje wandelen kwamen we aan bij de tweede berghut. Deze tweede berghut was gesloten.
2000 meter
Inmiddels bevonden we ons op 2000 meter hoogte. Het natuurlandschap veranderde vanaf dit moment. De natuur had iets weg van het Schotse landschap. Kenmerkend voor dit natuurlandschap waren de groene valleien met hier en daar grote keien en rotsen. We liepen midden in de wolkenvelden. Af en toe klaarde het wat op. Daardoor werd ook het GletsjerLake zichtbaar. Hoewel de zon haar uiterste best deed om door de wolkenlaag heen te schijnen was het zicht op de gletsjer en de omringende Dolomieten maar van korte duur. Overigens staat het GletsjerLake al geruime tijd droog.
“De natuur had iets weg van Schotland.”
2492 meter
Langzamerhand verdween het “Schotse natuurlandschap” en werd de omgeving steeds rotsachtiger. We hadden het geluk dat er tussendoor steeds meer opklaringen waren, waardoor we de majestueuze Dolomieten om ons heen konden bewonderen. De laatste vijftig meter klommen we tussen grote keien door omhoog. Vanaf het bordje “postazione” waren er twee paden mogelijk. Een wandelpad dat zich gelijkmatig omhoog slingerde of een pad waarbij je een beetje moest klimmen. We hebben ervoor gekozen om het laatst genoemde pad te nemen en we passeerden al snel de eerste berghut. Twintig meter verder op verscheen de Rifugio Pedrotti. De Rifugio Pedrotti stond op de voorgrond van een indrukwekkende rotsformatie. Wauw, in minder dan vier uur tijd bereikten we de berghut op een hoogte van 2492 meter. We genoten van de omgeving en voelden ons piepklein tussen de reusachtige Brenta Dolomieten.
Bocca di Brenta 2552
We liepen nog een klein stukje verder over een heel smal pad langs een steile rotswand richting de Bocca di Brenta(de mond van de Brenta). Vanaf dit punt zouden we een prachtig uitzicht hebben gehad op de andere kant van het gebergte. Helaas was dit niet zichtbaar door de laag hangende bewolking. We beseften op dit moment goed dat het uitzicht vanaf hier fantastisch moet zijn geweest!
De indrukwekkende terugweg
Het is algemeen bekend dat het weer in de bergen snel kan omslaan. Volgens de weersvoorspelling zou het gaan onweren en regenen. We daalden af over hetzelfde pad als de heenweg. Alleen nu werden we, door de opklaringen keer op keer opnieuw verrast door een betoverende omgeving. De ruige rotsmassieven met hun loodrechte wanden en gekartelde toppen zijn uniek en zorgden voor prachtige beelden. Ik genoot intens van de natuur en al het moois om me heen. Dat gevoel is met geen pen te beschrijven maar één ding is zeker: deze wandeling behoort absoluut tot één van de mooiste bergwandelingen in de Brenta Dolomieten!
“deze wandeling hoort absoluut tot één van de mooiste bergwandelingen in de Brenta Dolomieten!”
Tips:
- Ga goed voorbereid de bergen in. Zorg voor voldoende eten en drinken maar ook voor verschillende “laagjes” kleding.
- Het is leuk om met een gids op pad te gaan. Zo kom je alles over het gebied te weten.
- Een eendaagse tocht met een gids kost 250 euro voor max 10 personen. Omgerekend dus 25 euro per persoon(Bij 10 personen).
- VVV Dolomiti Paganella biedt wekelijks gegidste wandeltochten aan.
- Zowel eendaagse als meerdaagse tochten zijn hier mogelijk. Reserveren voor een overnachting in de bergen is aan te raden.
- De Rifugio Tosa e.T Pedrotti heeft ongeveer 160 slaapplekken (dit allemaal bedden naast elkaar). In de berghutten kun je naast slapen ook ontbijten, lunchen en dineren.
Meer informatie over de streek en accommodaties: www.visitdolomitipaganella.it
Lees meer artikelen van onze reporters over Italië
