Even voorstellen: Ik ben Peter Paul, Pepe en Caveman

Onze reizen zijn mede mogelijk gemaakt door Bergans of Norway

Beantwoord de roep van de natuur!

Hallo, mijn naam is Peter Paul maar mijn vrienden noemen me meestal Pepe. Op de Pacific Crest Trail kreeg ik de trailnaam Caveman. Graag stel ik me voor. Toen ik jong was, was ik gek op dieren. Ik speelde buiten in de natuur wanneer ik de kans kreeg. Zwemmen in helderblauwe meren en kijken naar de vrolijke vorentjes en gevaarlijke snoeken maakte me blij. Maar toen duizenden stervende vissen voorbij dreven in de Waal door chemische lozingen, brak mijn hart.

Daarom besloot ik om psychologie te studeren. Want: “Als mensen het probleem zijn, zijn zij ook de oplossing”

Pepe kijkt hoopvol naar de toekomst, altijd in voor een avontuur

Geen impact

Jarenlang werkte ik als consultant aan duurzaamheidsprojecten. Maar er was iets mis. De projecten hadden geen echte impact. Waarom? Omdat gedragsverandering zo moeilijk is. Daarom besloot ik om op zoek te gaan naar effectieve methoden. Gelukkig vond ik een gids: BJ Fogg die het Behavior Design Lab van Stanford University runt. Ik had het voorrecht om bij hem een intensieve training te volgen.

Ook werkte ik samen met een wijze mentor, Frits Hesselink. Ik vergezelde hem op missies in Azië, Afrika en Amerika. Hij deelde zijn wijsheid en positieve veranderingsmethoden. Samen verzorgden we cursussen en trainingen voor professionals die zich bezighouden met natuurbehoud.

Maar op een dag keek ik in de spiegel en realiseerde ik me dat mijn eigen gedrag niet zo perfect was. Mijn levensstijl was ongezond geworden. Ik had mijn verbinding met de natuur verloren. Tijd om mezelf een schop onder mijn kont te geven! Als gekke professor paste ik de krachtige gedragsveranderingstechnieken op mezelf toe.

Stap voor stap veranderde ik mijn gedrag. Ik integreerde microtrainingen in mijn dagelijkse routines. En startte met gezonde eetgewoonten. Ik leerde me weer thuis te voelen in de bergen door wild te kamperen in Noorwegen en door tochten te maken. Ik hervond mijn band met de natuur. En verloor veel gewicht en werd weer fit.

Maar in 2021 had ik een openbaring toen ik vier dagen in het ziekenhuis lag. Ik besefte hoe de jaren voorbijvliegen. Ik voelde een sterke behoefte om uit te zoomen. Om mijn leven vanuit een ander perspectief te bekijken. Om te leren wat voor mij echt belangrijk is. Om te voelen waar ik me wil richten op de ’tweede helft’ van mijn leven.

Mijn herinnering aan de wildernis in California

Toen ik het advies kreeg om een lange wildernisreis te maken, raakte dat een snaar. De Pacific Crest Trail van Mexico naar Canada bleek een perfecte match voor mij. Het resoneert met mijn levendige en dierbare herinnering aan Californië waar ik een jaar naar high school ging en met mijn ouders en zus de Nationale Parken verkende. Binnenkort lees je mijn verhalen op Mountainreporters. Ik hoop je daarmee te inspireren het mooiste uit het leven te halen.

Ter voorbereiding van mijn reis heb ik Myra de Rooy en Tim Voors geïnterviewd. De gesprekken heb ik uitgeschreven en de de audio staat op spotify. Zie de links hieronder.

Interview with Myra de Rooy

Interview with Tim Voors

Lees hier alle verhalen over de Pacific Crest Trail

Peter Paul van Kempen

Ik ben gedragspsycholoog gespecialiseerd in duurzaamheid en natuurbescherming. Gedragsverandering is lastig. Daarom zocht ik naar de beste methode. Ik experimenteerde daarbij op mezelf. Beïnvloeding van mijn eigen gedrag leidde ertoe dat ik weer fit werd en de bergen in ging. Vanuit het besef dat het leven voorbij raast, liep ik de Pacific Crest Trail, voor velen een pad van transformatie. Hier deel ik met jullie graag mijn avonturen en misstappen.

liminalpace.com

klik voor bijzondere reizen naar Nieuw-Zeeland en Australië

2 Reactie op “Even voorstellen: Ik ben Peter Paul, Pepe en Caveman”

Peter Paul van Kempen

18 juli 2022 at 22:28

Reageer

Dank je voor de positieve blik, Reynout. De beste helft klinkt veel beter dan ‘over the hill’!
Reynout van der Poel

17 juli 2022 at 15:36

Reageer

De tweede helft, …, de beste helft. Interessante invalshoek. Ben daar ook mee bezig en kan daar nu gelukkig ook tijd voor nemen, nu het werk in hoeveelheid wat afneemt. Hoop je weer te zien als je terug bent. Ik ga je interviews lezen, en meld me dan weer.