Het Oostenrijkse Virgental is perfect voor je eerste huttentocht
Mijn eerste ervaring met een huttentocht in Europa was een stuk wandelen van de Venediger Höhenweg in het Virgental. Gelegen in Oost-Tirol, Oostenrijk. We begonnen met vier dagen. Want al achtte ik de kans klein dat het tegen zou vallen, wilde ik niet direct een week plannen.
Op weg naar de Essener Rostocker Hütte
We parkeerden de auto op een parkeerplaats aan het einde van het Virgental. Voor een kleine vergoeding kon die daar een aantal dagen blijven staan. De rugtas ging op de rug. Tjee; zou ik hier vier dagen mee moeten lopen? Ik was nog niet ervaren met pakken en de tas voelde zwaar. Toch wende het gewicht binnen een half uur.
We liepen door een prachtig groene omgeving omhoog. Een goede eerste indruk van het Virgental. De eerste dag was het enkel omhoog lopen, maar het was geen lange dag.
Het voordeel daarvan was dat we nog genoeg tijd hadden om naar de Simony See te wandelen. Als we water zien, willen we erin met de benen, zo ook hier. Doordat de gletsjer er net boven lag, was het water ijskoud! We konden er dan ook niet lang in blijven staan met de voeten, want dat deed pijn.
In de hut stond dat het water niet drinkbaar was. Of dat wel of niet zo is, weet ik niet, maar wij vulden onze flessen bij in de rivier iets verderop.
Simpele tweede dag
We zouden een niet al te lange tweede dag hebben. Bij de starten liepen we tussen de koeien en hun vlaaien, dus het was even uitkijken waar we liepen. De route stond duidelijk aangegeven (dat is in het gehele Virgental, ook tijdens dagwandelingen) en de paden waren goed begaanbaar. Door het heerlijke weer, ploften we ergens neer, vervolgens deden we de schoenen uit en rekten onze lunchpauze.
We kwamen op tijd aan bij de Johannis Hütte. Na het inchecken, ging we naar onze “kamer”. Bij het reserveren, werd ons gezegd dat er nog plek was. Ik betwijfelde het. We werden weggestopt in een donker hok, waar net twee matrassen naast elkaar op de grond pasten. Geen plek voor onze tassen en geen ventilatie.
Na geïnstalleerd te zijn, ging ik dus snel naar buiten om een boek lezen in de zon. Het was ’s avonds gezellig in de hut. Toen we hoorden dat het ontbijt heel erg vroeg was en vroeg eindigde, zocht iedereen gelijk z’n bed op. Het werd een warme nacht op de grond in het hok.
De derde dag begon met drie uur klimmen
De derde dag was er weer een strak blauwe lucht. Na het ontbijt, deden we de tassen weer op en was het klimmen geblazen. We moesten zo’n 900 hoogtemeters maken en daar waren we zo’n drie uur mee bezig. Aangezien het mijn eerste huttentocht was, moest ik mijn tred vinden. Ik wilde te snel de berg op en dat houd je niet vol.
Ik moest mijn pas dus vertragen en een ritme vinden, daardoor ging het klimmen een stuk beter. Tevens had ik de nodige blessures achter de rug, dus ik was al blij dat ik er überhaupt liep. Op een gegeven moment liep ik met de mindset dat elke stap weer een stap dichterbij de pas was.
Uiteindelijk komt aan alles een eind en kwamen we aan bij de Zopetscharte op 2.958 meter hoogte. De voldoening was zoveel meer dan alleen de klim. Meer dan conditie is je mindset belangrijk en ga je op een dag door meerdere emoties.
Edelweiss
We liepen vanaf het begin met een groep Nederlanders op die met de NKBV een tocht door het Virgental liepen. Daardoor was het soms even wachten. Op een deel was een stukje kabels hingen, moesten we een blikje geduld opentrekken en dat was prima. Vanaf daar was het een makkelijk pad naar de Eissee Hütte.
Almdudler en een apfelstrudel: Prima brandstof om vanaf daar naar de Eissee te wandelen
Onze grote tas werd gedropt en we bestelden een Almdudler en een apfelstrudel. Prima brandstof om vanaf daar naar de Eissee te wandelen. Het was klimmen en klauteren over grote stenen en rotsen. Daar zagen we ook zeldzame edelweiss.
Schoenen weggooien
Het was een gezellige laatste avond in de hut. We deelden ervaringen en konden daarmee terugkijken op een geslaagde eerste huttentocht. Het is fijn om hele dagen te wandelen, de omgeving is prachtig en het werkt therapeutisch. Dit smaakte naar meer en gelukkig volgden er ook meer (still busy). We hadden vier dagen strak blauwe lucht gehad en vertrokken elke ochtend in een t-shirt en korte broek. Met het weer weet je het nooit, dus daarin hebben we geluk gehad.
Tijd om weer naar het dal te lopen. We daalden af in een paar uur. Het werden pijnlijke uren, omdat ik nu pas goed voelde dat mijn schoenen toch echt te smal waren. Ik was er dan ook eerder klaar mee dan dat we echt klaar waren met de route. De schoenen heb ik na de tocht ook weggedaan, anders zou ik de volgende keer allicht denken dat het wel meeviel.
Venediger Höhenweg
De route in het Virgental die wij hebben gelopen, is onderdeel van de Venediger Höhenweg. De gehele tocht duurt 7-9 dagen. Voor ons was deze lengte prima om te kijken wat we van een huttentocht zouden vinden.
Je kan makkelijk de tocht inkorten, omdat je vanaf elke hut weer naar het dal kan wandelen. De paden zijn niet moeilijk en daardoor is het een prima tocht om te beginnen met een huttentocht.
Onze route
Dag 1: parkeerplaats Ströden – Essener Rostocker hütte (maak het uitstapje naar de Simonysee
Dag 2: Essener Rostocker hütte – Johannishütte
Dag 3: Johannishütte – Eisseehütte
Dag 4: Eisseehütte – dal en met de bus terug naar de parkeerplaats
Wil je meer inspiratie voor het wandelen van huttentochten klik dan hier
Dagmar Wolters, iemand die graag wat van de wereld ziet. Ik schrijf vooral over mijn beleving tijdens het reizen en deel hier mijn ervaringen met jou. De wereld ligt aan mijn voeten, loop je mee?
Hey Dagmar, alles is gereserveerd dus het gaat echt gebeuren en je hebt onze intresse weten te kweken. Als ik het zo zie is van de Joh.Hutte naar de volgende t zwaarste, hoelang zijn jullie hier onderweg geweest in totaal? Zie ook dat je op een punt komt waar kabels hangen, is het verstandig om ons daar te zekeren? Ohhh kan niet wachten tot t zover is maar het is nu al spannend. Neem trouwens aan dat we een slaap,ak mee moeten nemen voor in de Hütte. Heb je nog meer handige tips??? Groetjes
Hoi Patrick, wat leuk dat ik jullie heb geïnspireerd tot het lopen van deze tocht!
Ik weet niet meer precies hoe lang we onderweg zijn geweest. We begonnen vroeg en bij vertrek van de Johannishütte, begin je direct met klimmen. Volgens mij was dat zo’n 900 hm naar de pas. Daarna is het vooral dalen naar de Eisseehütte. Wij hadden lekker weer en zijn ergens gecrasht voor een lange lunch en gewoon genieten van de prachtige omgeving.
Wij hebben ons niet gezekerd en dat was goed te doen. Ik heb niemand zich daar zien zekeren. Rustig lopen en dan komt het wel goed! In de buurt van de kabels was trouwens ook de plek waar we eidelweiss hebben gezien.
Als je bij de Eisseehütte bent, kan je nog (na uiteraard eerst een heerlijke apfelstrudel of zo eten) naar de Eissee wandelen.
Tips, euhhh. Ik weet niet of je vaker een huttentocht hebt gelopen? Oordopjes zou ik meenemen voor in de hut. Neem vooral niet te veel mee, maar wel genoeg kleding wat je nodig hebt qua weer (check het weer vooraf en ook in de hutten) en vooral: GENIET!
Hey hallo,
Geweldig verhaal en je hebt onze interesse gewekt in deze wandeling. Wij willen graag gaan boeken, hoe en waar kunnen we alles vinden om te boeken? Ohhhh we hebben er echt zin in gekregen, bergen, we komen er weer aan
Hoi Patrick, wat leuk dat jullie geïnteresseerd zijn in deze wandeling! Toen wij ‘m liepen, heb ik de hutten telefonisch gereserveerd.
Je kan de Essener Rostocker hütte en de Eissee hütte online reserveren. Johannishütte gaat geloof ik nog telefonisch of via de mail.
Essener Rostocker hütte: https://www.essener-rostocker-huette.com/
Essener Rostocker hütte online reserveren: https://www.alpsonline.org/reservation/calendar?hut_id=133
Eissee hütte: http://www.eisseehuette.at/
Eissee hütte: online reserveren: https://www.huetten-holiday.com/huts/eisseehutte
Johannis hütte: https://www.johannis-huette.at/ daar is ook hun telefoonnummer te vinden.
Succes ermee en heel veel plezier als jullie ‘m gaan lopen!
Hoi Dagmar, leuk stuk om te lezen! Wij zijn vorig jaar vroeg in de middag richting de Rostocker Hutte gelopen met onze zoons van toen bijna 5 en 7 jaar. Hut net niet gered vanwege de weersomstandigheden en het late tijdstip (was sowieso maar een dagtocht). Nu willen we daar deze zomer terug met de jongens en overnachten in de eerste 2 hutten en dan weer richting dal. Is de wandeling te doen voor kinderen? Onze jongens vlogen er vorig jaar al op vooruit toen ze het smalle pad zagen en we eindelijk van de brede weg af gingen😃 Oftewel ze houden wel van wandelingen en dan het liefst natuurlijk de spannende paden!
Hoi Suzanne, wat leuk dat jullie vorig jaar al een deel van die tocht hebben gelopen! Willen jullie de Essener Rostocker Hütte en de Johannishütte doen? In vergelijking met andere huttentochten, zijn het niet hele lange dagen en ook geen moeilijke paden. Ik vind het lastig in te schatten wat jouw kinderen aan kunnen. Het is wel een gebied waar huttentochten met kinderen worden gewandeld geloof ik. Heel veel plezier in de bergen!
Wat leuk dat je reageert! Ze vonden deze wandeling al geweldig zolang het maar geen saaie brede paden zijn. We hebben inderdaad de eerste 2 hutten op het oog, niet teveel wandeluren en genoeg tijd om onderweg te stoppen en aan het einde nog lekker te spelen.
Beste,
Hoeveel wandeluren hadden jullie per dag?
Hoi Jolien, ik weet het niet meer precies. Het waren sowieso geen lange dagen. We startten vroeg in de ochtend, rond 7.30u en waren de eerste helft van de middag uiterlijk over. Dan heb je bij de hutten nog een optie om bijvoorbeeld naar een meertje te wandelen.