Hiken in Alquézar in Spanje: genieten tussen gieren en kloven

Genieten tussen gieren en kloven in Alquézar

Een reisverhaal van Herman van Alfen

Staat een wandelvakantie in de Sierra de Guara in de Spaanse regio Aragón nog op jouw verlanglijst? Snel afstrepen want het is een onvergetelijke ervaring. Ik neem je graag mee op mijn reis naar Alquézar.

Hiken in Alquézar in Spanje: terug naar de Middeleeuwen

Vanaf het balkon van mijn hotel geniet ik van het prachtige uitzicht op het kasteel. De zon zal zo ondergaan. Het uitzicht doet me denken dat ik ergens in een Arabisch land ben. Maar ik ben in het plaatsje Alquézar. Dit ligt in de autonome regio Aragon in Spanje. Alquézar is een pittoresk, middeleeuws dorp, spectaculair gelegen onder een berg met loodrechte rotswanden. Gedomineerd door de vesting die er bovenuit torent. In de omgeving komen gieren voor. Die zou ik graag willen zien tijdens het wandelen.

Samen met een wandelvriend ben ik hier aangekomen na een autorit van 1500 kilometer. Zodra de zon onder is koelt het gelijk een stuk af, wat ook niet vreemd is medio oktober. In de zomer kan het in deze regio erg heet worden, maar nu is het heerlijk vertoeven. Nadat we lekker gegeten hebben in een van de vele restaurantjes die het dorp rijk is, zoeken we ons bed op. Daar zijn we wel aan toe na de lange rit.

Rondwandeling bij Alquézar

De volgende ochtend worden we al vroeg gewekt door de kerkklokken. Na een heerlijk ontbijt en onze rugzak te hebben ingepakt, gaan we op pad. Op het programma van vandaag staat een rondwandeling vanuit ons hotel. We checken of we genoeg water bij ons hebben. Ook zonnebrand is onmisbaar. Zelfs in oktober kan het in de kloven waar we vandaag door lopen nog erg heet zijn. Er zijn geen punten waar drinkwater verkrijgbaar is. Het is nu nog rustig in de smalle straatjes. In de zomer schijnt het hier erg druk te zijn door voornamelijk dagjesmensen.

In de kloof aangekomen vervolgen we onze weg via een metalen brugconstructie die is opgehangen aan de rotswand boven de rivier

Na door wat smalle straatjes, pleintjes en op trapjes te lopen, komen we langs de dorpsbron. Dit is nog een laatste mogelijkheid om onze veldfles met water te vullen. We gaan nu linksaf en via een smalle kloof dalen we over houten bruggen, trappen en stenige paadjes af naar de Rio Vero. In de kloof aangekomen vervolgen we onze weg via een metalen brugconstructie die is opgehangen aan de rotswand boven de rivier. Hier moet je geen hoogtevrees hebben! De constructie is honderden meters lang, we dalen langzaam af naar de rivier.

Aan het einde van de brug gaat onze route verder, naast de rivier over een grindpad. Het is een lange hete zomer geweest dus de rivier staat nu erg laag. Dat is ook wel eens anders, dan loop je boven een kolkende rivier.

Vanaf de bodem van de kloof heb je een prachtig zicht op de steile rotswanden. Na een tijdje gaat het pad weer omhoog, en slingert het pad door olijfboomgaarden, met bomen die wel honderden jaren oud zijn. Via deze boomgaarden komen we in Alquézar terug, na een pittige hike van drie uur. Deze eerste kennismaking met een van de vele kloven die dit gebied te bieden heeft was geweldig. Enige minpunt is dat we helaas nog geen gieren hebben kunnen spotten.

Op een van de terrasjes op het dorpsplein nemen we wat te drinken. Het is nu eind van de middag en een stuk drukker in Alquézar. Nadat de bussen met dagjesmensen weg zijn, keert de rust weer terug. En is de sfeer in het plaatsje weer middeleeuws.

De volgende dag besluiten we om een rondwandeling vanuit Alquézar via Asque te maken, een tocht van ruim vijf uur. We lopen het dorp uit en nemen een stijgend pad over een puinhelling. We bereiken de kleine pas Collado San Lucas. Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht over de kloof van de Rio Vero. Het pad daalt nu tot aan de rivier. We lopen een stuk langs de rivier tot aan de romaanse brug Villacantal. Ook al stamt de brug nog uit de Romeinse tijd, hij doet zijn werk nog goed. We steken de brug over en volgen de wandelwijzer richting Asque.

Het pad stijgt en daalt afwisselend. Bij een herdershut kunnen we even op adem komen. Via een breed pad vervolgen we onze weg om op het dorpsplein van Asque uit te komen.

We steken het plein over op weg naar de volgende brug, de Fuendebanos. We steken over naar de linker oever. Stroomafwaarts is een bron die het hele jaar water van dezelfde temperatuur geeft, in de winter lijkt het dus een warmtebron. We trekken onze bergschoenen uit en besluiten het water te testen. In oktober is het water in ieder geval lekker warm. We wandelen verder, de omgeving is prachtig. Door de stilte, het kabbelende water, super heldere blauwe luchten en de steile rotswanden is het een wandelervaring die ik nog niet eerder meemaakte.

Wat cirkelt daar in de verte? Ja hoor, onze dag is compleet. Gieren!

Op het laatste stuk van de route komen we langs een oude watermolen. Daar zien we een waterval die als stuw van de watermolen dient. Hier kijken we even rond voordat we verder lopen. Een stijgend landweggetje brengt ons dichterbij ons vertrekpunt. Bovenaan de weg zien we Alquézar weer opdoemen. Wat cirkelt daar in de verte? Ja hoor, onze dag is compleet. Gieren! Als ze ook nog eens steeds dichterbij komen zodat we ze goed kunnen fotograferen, hebben we Alquézar echt op z’n mooist gezien.

---

Lees hier alle verhalen over Aragón en over outdoor in Spanje

---