Ik reis langs de Donau en vind mediterraanse luxe bij Het Bodenmeer

Ik reis langs de Donau en vind mediterraanse luxe bij Het Bodenmeer

Een reisverhaal van Manja Herrebrugh

Daar zit ik dan dus, in de trein. Te typen dat ik op pad ga en nog niet precies weet wat me te wachten staat. Een eerste, individuele persreis. Wie ik ga ontmoeten en hoe het landschap er nou uit zou zien. Het water van de Donau leidt de weg – ik begin in Beuron en eindig bij de Bodensee – waar het water van de Donau uiteindelijk in terecht komt – en zo via de Rijn verder stroomt.

In dit deel geniet ik van mediterraanse toestanden in Wangen, bij Het Bodenmeer.

Mediterraans kustdorpje

Tijd om een nieuw stuk ‘Donau’ te ontdekken (die hier dus niet meer de Donau heet). Ik reis af naar Öhningen-Wangen. Daar kom ik aan in een lieflijk, romantisch en wat sjiek kustdorpje. Niet écht aan de kust natuurlijk, maar zo voelt het wel.

Waar ik logeer, bij de ‘Bootsscheune Wangen’, waait een artistieke en vrije wind. Ik slaap in een blauwe pipowagen, bijvoorbeeld, en om me heen zijn overal bloemen. Nee, de deur hoeft niet op slot – zelfs niet dicht. Bruingebrande zoonlief zit met zijn vriendin te relaxen bij wat kaarsjes. Kleine dochterlief geeft op blote voeten een rondleiding. De eigenaar, Ekkehard (Ekki), bouwt en renoveert traditionele houten boten – die ook in films zijn gebruikt. En de eigenaresse, Vera, maakt prachtige beeldhouwkunst. Iedereen is meer buiten dan binnen. Wat een fijn leven, denk ik. En ik mag een dagje meedoen.

Na een duik in het meer, een sjiek wit wijntje en vis uit het Bodenmeer als avondeten zakt de zon rustig naar beneden. Ik ga even op de steigers van de haven zitten en geniet van deze perfecte zomeravond.

Het Bodenmeer op

Dan, de dag erna, gaan we het Bodenmeer op. De groepskanotocht gaat niet door, maar ik mag met de familie Floetemeyer mee. We hangen de kano aan de boot zodat er toch ook nog gekanood kan worden! We varen naar het einde van het Bodenmeer en het begin van de Rijn. Langs eilandjes waar je aan kan leggen en mooie historische gebouwen en architectuur. We kijken uit op het sjieke Zwitserland en komen weer terug bij de haven in Wangen. De wind door mijn haren, gezellige onderonsjes met de kleine meid. Ik mag even sturen en ik luister naar hun verhaal en de uitleg over de omgeving. Wat een fantastische manier om deze dagen mee af te sluiten. Ik stuur een foto naar mijn thuisfront. Die appen terug: jij zat toch in Duítsland?!

Terug treinen

Tijd om de tassen te pakken en dit kleine paradijs te verlaten. Weg van het water, terug het vasteland in. Met een metal-muziek-minnende taxichauffeur boemel ik naar Singen – waar ik de trein weer terug naar Nederland pak. En sja. Als ik maar lang genoeg wacht, stroomt het water waar ik langsgefietst, -getreind, -gewandeld en -gevaren ben uiteindelijk ook weer gewoon door Nederland – namelijk via de Rijn, uiteindelijk, via één van zijn aftakkingen, zo de Noordzee in.

Meer informatie

• www.tourism-bw.com
• www.die-junge-donau.de/nl
• www.donaubergland.de
• www.bodenseewest.eu

---

Lees hier alle inspirerende reisverhalen van onze reporters

---