Kerst tussen cactus en palmboom: La Gomera

Kerst tussen cactus en palmboom

Een reisverhaal van Rozemarijn Dam

La Gomera was mijn eiland van bezinning tijdens de feestdagen twee jaar geleden. Het pad GR132 rondom dit vulkanische, ruwe, scenische landschap bracht rust in mijn gedachten. De diepe dalen en heftige hellingen, afgewisseld met ruwe stenige kusten en groene terrashellingen weerspiegelden mijn moodswings. Wandelend, soms helemaal naar binnen gekeerd, denkend over alles wat is gebeurd en gaat gebeuren, en dan weer volop genietend van mijn omgeving en de wereld om me heen. Alleen.

De ruimte vinden om mijn boosheid los te laten. Mijn boosheid over de gedwongen situatie, over dit lot en de eerste chemo die inmiddels een feit is.

De GR132 is een 6-daagse wandelroute van 122 km op La Gomera, één van de Canarische eilanden. Ook wel het ‘wandeleiland’ genoemd, omdat er weinig resorts zijn vergeleken met de andere Canarische eilanden en de natuur er extremer en minder gecultiveerd is.

Start in San Sebastián de la Gomera

Met een vlucht naar Tenerife en een ferry kom ik eenvoudig bij het dorpje San Sebastián aan. De eerste dag richting Hermigua is de langste etappe. Het is heftig, heet en lang. De route gaat over de bergen vanwaar er prachtig uitzicht is op de zee, de kliffen en de witte top van Tenerife. De natuur is bijzonder afwisselend met ‘kamerplanten’, cactussen en berggeiten. Het landschap is zo anders dan ik gewend ben en ik kijk mijn ogen uit.

Het is onwennig om alleen te zijn, vooral wanneer ik op deze kerstavond tussen de vrolijke gasten in het restaurant zit

Toch geeft de eenzaamheid in dit landschap mij vandaag nog geen rust, de spanning lijkt zelfs verder op te bouwen in mij. Is het niet te zwaar? Het is onwennig om alleen te zijn, vooral wanneer ik op deze kerstavond tussen de vrolijke gasten in het restaurant zit. Maar met een paar Duitse kreten tussen het, voor mij, onverstaanbare Spaans probeert de gastheer mij tegemoet te komen en voel ik me gek genoeg welkom.

Verwennerij in Vallehermoso

De volgende ochtend valt de spierpijn mee en ik hervat mijn stemmingswisselingen op een vreemde, mistige eerste kerstdag. Vandaag loopt het pad over een bergrug met mooie uitzichten. Ik kom door een schattig dorpje omringt met kleine getrapte akkers waar onder andere druiven voor de wijn verbouwd worden. Als ik die middag voldaan en uitgeput aankom in het volgende dorpje kijk ik waar ik moet zijn voor mijn overnachting. Opeens roept iemand luidkeels: “Rozemarijn!” Wow! Waar kwam dat vandaan? Het galmt nogal in het dal, dus ik heb geen idee. Ik zie alleen een oudere man naar mij staren. Maar die geeft verder geen teken van leven. Een beetje vertwijfeld loop ik richting de helling waar volgens mij het geluid vandaan kwam. En dan zie ik Hotel Anaterve, waar de allerliefste Brabantse gastvrouw en Vlaamse gastheer mij zwaaiend staan op te wachten. Wat een schatten. Na de onnodige vraag of ik mee wil eten (ja natuurlijk) word ik begeleid naar een lichte kamer met uitzicht over de vallei en in de verte de zee.

Dit is de perfecte tweede kerstdag met yoga in de zon, gevolgd door een ontspannen wandeling naar de kust om een stenenmannetje te bouwen van de prachtige platte keien

Wat een fantastische plek! Een witte villa op de helling van het kleine dorpje Vallehermoso, omringd door palmbomen en ruige rotsformaties. Om nog maar niet te spreken over de scenische tuin die Herman zelf heeft aangelegd en het zonnige dakterras waar je yogales kan volgen! Joepie! Dit is de perfecte tweede kerstdag met yoga in de zon, gevolgd door een ontspannen wandeling naar de kust om een stenenmannetje te bouwen van de prachtige platte keien. Afgesloten met een heerlijke huisgemaakte vegetarische maaltijd. Ik voel me thuis. En mijn lichaam en geest weten zich steeds wat meer te ontspannen

Door het ‘Harry Potter bos’ naar diepe afgronden

Na deze oase van rust vind ik het jammer om weer verder te gaan. Herman adviseert me om een alternatieve route te nemen via het ‘Harry Potter bos’. Deze naam staat niet zo in de boekjes, maar het is wel de beste omschrijving voor dit mysterieuze bos met kronkelige bomen vol hangend (korst)mos. Ik begin steeds meer te genieten van alles om me heen, in plaats van me bezig te houden met de chaos in mijn hoofd. Aangekomen in Alojera loop ik door naar de plek waar de eigenlijke route uitkomt. Hier eindigt het pad als een kilometers lang balkon langs een steile rotswand boven een gruwelijke afgrond!

Even vraag ik me af hoe het zou zijn om de sprong te wagen en mezelf te bevrijden uit deze beklemmende situatie. Maar deze gedachten worden al snel weggevaagd door de intensiteit van de natuur om mij heen. De rood-oranje rotswanden, de groene vallei en de oneindige blauwe zee in de verte. Mijn hart opent zich langzaam voor mijn omgeving en voor al het mooie in mijn leven, dat soms overschaduwd wordt door de ziekte. Gelukkig, ik voel weer een sprankje hoop.

Van touristisch Valle Gran Rey naar het verlaten Mirador de Tajaqué

De route wordt vervolgd richting het toeristische Valle Gran Rey, waar de meeste bezoekers van het eiland verblijven. Het is ook snel duidelijk waarom. In tegenstelling tot de droge oostkant van het eiland is dit een tropische groene vallei, bezaaid met palmbomen en kleine huisjes op de helling. Het is een korte etappe, dus het liefst zou ik doorlopen naar La Dama. Helaas is daar geen verblijf en is het openbaar vervoer beperkt, waardoor ik mijn route moet aanpassen.

Al wandelend door deze afgelegen vallei fantaseer ik hier te wonen, helemaal los van de maatschappij

Tijdens een kopje koffie in één van de populaire tentjes van Valle Gran Rey ontmoet ik een groep fanatieke Vlamingen die hier jaarlijks naartoe reizen. Eén van deze wandelaars adviseert mij om vanaf Mirador de Tajaqué door de vallei naar Playa de Santiago te wandelen. Hij vindt dit de mooiste plek van het eiland, en – zo blijkt – ik ook. Al wandelend door deze afgelegen vallei fantaseer ik hier te wonen, helemaal los van de maatschappij. Zelfvoorzienend, eenvoudig leven en één met de natuur. Ik droom nog even verder.

De dagen vliegen voorbij en ik voel me steeds meer thuis op dit vreemde eiland. Ik heb inmiddels vrienden gemaakt met een kat en twee Duitsers. Ik kom steeds beter de helling op en vind een balans tussen rust en activiteit. Geen kabbelend beekje gaat voorbij zonder een voetenbadje en geen perfecte palmboom zonder powernap. Ik voel me weer vrij en blij. Tijd voor het nieuwe jaar, nieuwe wensen en goede voornemens.

Luxe verblijf bij Playa de Santiago tijdens oud en nieuw

Met de jaarwisseling verblijf ik in het meest luxe resort van het eiland. Een beetje verwennerij na het afzien is wel op z’n plaats dacht ik. Inclusief prachtig zwembad, uitzicht op de zee met een lift tussen de klif en het strand, luxe ontbijtbuffet met sexy-glimlachende ober en 6-gangendiner afgesloten met een resort-waardige party met cocktails naar keuze! Deze luxe is echt niks voor mij! Alleen de blik al van de gastheer als ik daar aan kom met mijn stinkende kleding en backpack. Maar ik leg me erbij neer in het zwembad en laat me heerlijk verwennen. ’s Avonds maak ik nog meer vrienden waarmee ik dansend het nieuwe jaar inluid. Een afsluiting van een perfecte week van verwerking, activiteit, bezinning en voldoening.

Naar huis, naar de werkelijkheid

De laatste dag brengt me terug in de werkelijkheid. Het voelt alsof ik al op weg ben naar huis, ondanks de etappe die ik nog moet afleggen. Het pad loopt op en neer tussen de kliffen en het strand. De vergezichten over zee weerspiegelen de weidsheid in mijn hoofd op dat moment. Het verlangen is groot om me hier nog langer te verstoppen en te ontspannen als ik denk aan wat me te wachten staat als ik terug ben: de tweede chemo. Dus zo groeit het voornemen. Wat wordt de volgende bestemming om weer op adem te komen?

Facts

• Pad: GR132 La Gomera
• Afstand: 122 km
• Hoogte: 1300 – 1500 m /dag
• Tijd: 6 dagen
• Seizoen: hele jaar, maar heerlijk om de zon hier op te zoeken in de winter
• Temperatuur: 13-26 graden
• Schoenen: Lage stevige wandelschoenen
• Rugzak: minimaal 65 liter
• Bevoorrading: In elk dorpje is er wel een café/restaurant te vinden, in de grotere plaatsen ook een winkeltje

---

Lees hier alle inspirerende reisverhalen

---