Reisverslag en reistips Montafon | Dagen vol avontuur in Oostenrijk
Montafon, dagen vol avontuur
Door Maaike Somers | fan van Montafon
In Montafon vind je alles wat je berghart zich kan wensen. Meer dan 1200 kilometer gemarkeerde wandelpaden en zo’n 280 tours om ze te ontdekken. Ruim 40 traditionele berghutten. 19 trails. 24 via ferratas. 8 klimparken. Ongeveer 260 kilometer aan mountainbikeroutes die je uiteraard ook met een tour kunt ontdekken. En er is nog veel, veel meer te doen! Speelparken voor de kleintjes, ziplinen, zwemmen in het meer. Je hoort het al, hier hoef je je niet te vervelen! En na een aantal dagen Montafon kunnen we dat bevestigen.
Kunst en hiken gecombineerd
We beginnen onze trip met de hiking Experience Gauertaler Alpkultur. Een unieke combinatie van een hike en kunst. Langs deze route vind je namelijk diverse kunstwerken van kunstenaar Roland Haas. Kunstwerken die bijna op lijken te gaan in de omgeving, maar allen een mooie boodschap uitdragen. Door middel van QR-codes kun je het verhaal achter ieder kunstwerk uitvoerig nagaan.
Klingelende koebellen in de vallei
De route is ongeveer 12 kilometer lang. Je kunt ervoor kiezen om de route begeleid te doen. Maar ook zelfstandig is het prima te doen.
De route is vrij makkelijk en dus ook goed te doen voor kinderen.
Onderweg geniet je naast de kunstwerken, ook van de prachtige natuur. De vergezichten van de bergen, de bloemenpracht met beestjes die af en aan vliegen, kletterende watervalletjes die voor verkoeling zorgen en klingelende koeienbellen in de vallei. Als je hier loopt ben je echt weg van alles!
En waar gelopen wordt, moet natuurlijk ook gegeten worden. Niet in een grote berghut, maar bij de boer. In de Lindauer Hütte. Lokale producten in de achtertuin met uitzicht op de immense Drei Türme.
Grote dam, grote uitdaging
We gaan een Via Ferrata op de muur van het stuwmeer doen.
En wat mij betreft is ‘grote uitdaging’ nog een aardig understatement. Wanneer wij ’s ochtends vroeg op de afgesproken plek arriveren, wandelen we richting de enorme dam. De dam die wij gaan beklimmen. Miniscuul zijn we naast dit gevaarte.
Vandaag klimmen we deze dam op. 70 meter omhoog en 320 meter horizontaal.
We krijgen onze klimgerei aan en voordat we aan de klim beginnen, oefenen we met onze karabijnhaken.
Een aan de muur bevestigd bankje op zo’n twintig meter hoogte.
Om niet kort daarna de eerste meters op de muur te maken. Onderweg naar ons eerste doel. Een aan de muur bevestigd bankje op zo’n 20 meter hoogte. Ik ben blij als we zitten en even op adem kunnen komen. Fysiek is het niet eens zo heel zwaar, maar het is wel een spannende onderneming.
Even diep en in- en uitademen, voordat we verder gaan met de klim. We zijn alleen nog maar omhoog geklommen, dus we hebben nog ruim 300 meter opzij en 50 meter omhoog te gaan.
Vijftig meter van de grond, evenwicht houden op een dunne kabel
We gaan verder. Dit keer worden omhoog en opzij gecombineerd. Dit gaat stukken beter dan het eerste stuk. ‘Heb je haast’ wordt er geroepen. Blijkbaar toch nog een beetje gezonde spanning waardoor het tempo er lekker in zit. De huisjes onder ons worden steeds kleiner en de mensen die over de rand van de dam kijken, steeds groter.
Inmiddels zijn we aardig hoog en moeten we nog even de dam oversteken. Twee dunne kabels waar we overheen moeten. Voorzichtig, voetje voor voetje, want 50 meter is wel écht hoog. Hier wil je niet uitglijden. En dat doen we dus ook niet. In plaats daarvan pauzeren we even op het tweede bankje. We genieten hier van het waanzinnige uitzicht, voor we het laatste stukje afleggen.
Wat een fantastische ervaring, maar ook erg fijn om weer met de voeten op vaste grond te staan.
Hou jij wel van een uitdaging, dan is dit zeker iets wat je wilt proberen. Meer informatie vind je hier.
’s Ochtends klimmen, ’s middags klauteren
Omdat we al vroeg op de dam hingen, besluiten we er nog een hike achteraan te doen. We bevinden ons al redelijk hoog, op zo’n 2000 meter. Vanuit de Silvretta- Stausee gaan we richting de Hennekopf lopen. Een prachtige hike, maar ook een pittige. De hike die wij gepland hebben is tien kilometer lang met 500 hoogtemeters.
Het is een warme dag en zelfs op deze hoogte merk je dat goed. Maar, dat neemt niet weg dat deze hike meer dan de moeite waard is.
We lopen over losse stenen, zien hagedisjes voor onze voeten langs schieten en overal waar we kijken zien we besneeuwde bergtoppen in de verte.
Het stromende bergwater zorgt voor verfrissing. Het is hier rustig, af en toe komen we een enkele wandelaar tegen, maar je waant je hier bijna alleen op de wereld. De route die wij lopen is niet gemarkeerd, het is dus handig om zelf de route van te voren goed uit te stippelen.
Schruns – Montafon
Wij verblijven deze dagen in Schruns. Een dorp in het hart van Montafon. De perfecte uitvalsbasis voor de vele activiteiten die je hier kunt ondernemen. Zowel in de zomer als in de winter. Een gemoedelijk dorp dat bergsport ademt. Waar je ook kijkt, je ziet mensen op mountainbikes, met hikeschoenen of andere sportuitrusting. Niet actief doen is hier bijna geen optie. De sportzaak midden in het dorp puilt uit van de mountainbikes. Een activiteit die wij niet willen missen.
Mountainbiken van Schruns naar de Sonnenkopf
Daarom besluiten wij op onze derde, en laatste dag, vanuit Schruns naar de Sonnenkopf te mountainbiken. Een fietstocht van ongeveer veertig kilometer waarbij je zo’n 1250 meter stijgt. Een route waarbij vals platte stukken afgewisseld worden met pittige stijgingspercentages. Bochtje voor bochtje naar boven en keer op keer verrast worden door het wisselende uitzicht. Maar de mooiste beloning vind je toch wel boven. Bij het kenmerkende kruis op de berg. Ons eindpunt van deze klim.
Het bruist hierboven. Fietsers die uitpuffen van de klim. Kinderen die uitgelaten spelen in de speeltuin en rondom het kleine meertje. Locals en toeristen die op het terras genieten van het uitzicht. Je kunt hier ook met de gondel naar boven komen. De ideale plek dus om als groepje samen te komen.
Voordat we aan onze afdaling beginnen, nemen ook wij plaats op het grote panoramaterras. Het maakt niet uit waar je plaats neemt, letterlijk overal is het uitzicht geweldig. Na een koud drankje vervolgen wij onze weg. Deze keer is de inspanning iets minder, omdat we alleen nog maar naar beneden hoeven. Maar, we moeten nog steeds onze aandacht erbij houden. De ondergrond op deze route verschilt nogal. Stukken asfalt, los zand en stenen paden wisselen elkaar af.
Nadat we onze fietsen weer hebben ingeleverd genieten wij nog even na op één van de gezellige terrasjes in Schruns.
Wil je meer weten over Montafon? Informatie vind je op de officiële website!
Maaike reist en schrijft al vele jaren voor wintersportwebsite Snowrepublic en sinds 2017 ook voor Mountainreporters. Maaike is graag actief en op reis. Nieuwe plekken en de natuur ontdekken. Wandelend, fietsend of op een andere manier, dat maakt niet uit, zolang ze maar buiten kan zijn.