Op huttentocht door de ongerepte natuur van het Stubaital in Oostenrijk

Onze reizen zijn mede mogelijk gemaakt door Bergans of Norway

Op huttentocht door de ongerepte natuur van het Stubaital

Een reisverhaal van Sylvia en Thomas

Op een vroeg ochtend in juli vertrekken wij vanuit Innsbruck richting het Stubaital. In het Stubaital zullen we een deel van de Stubaier Höhenweg gaan lopen, naar verluidt een van de vele mooie huttentochten die je kunt vinden in de alpen. De Stubaier Höhenweg is een huttentocht van zeven etappes die rondom het hoefijzervormig Stubaital lopen. De tochten zijn vrijwel allemaal boven de 2000 meter met een wisselend landschap en duren tussen de vier en acht uur.

Een bijkomend voordeel is dat de hutten langs de route allemaal een direct pad richting het dal hebben waardoor je zelf de huttentocht flexibeler kunt plannen. Wij besluiten om vier van de zeven etappes te lopen aan de oostelijke kant van het dal. 

Aan het begin van het Stubaital zetten wij onze auto neer om deze vijf dagen later weer op te kunnen halen. Het laatste deel gaan we per bus naar het verste punt in het dal onder de Stubaier gletsjer, Mutterbergalm. De bus komt aan en al snel is duidelijk dat er meer wandelaars met hetzelfde idee zijn. Deze zit namelijk propvol en wij kunnen nog net in het voorportaal instappen. We rijden verder naar Mutterbergalm en slaat de rest van de busstations – waar ook weer veel wandelaars staan te wachten – over. Aangekomen bij Mutterbergalm zijn de meeste wandelaars echter alweer uitgestapt en kunnen wij ook beginnen aan onze tocht.

Meteen naar grote hoogte

Vanaf dit punt in het dal, Mutterbergalm, loopt er een kabelbaan naar de Dresdner Hütte. op 2.300 meter hoogte. Dit zal onze eerste hut zijn om te overnachten. We nemen niet de kabelbaan, maar lopen onder de kabelbaan omhoog om onze eerste wandelmeters te kunnen maken. We wandelen ongeveer twee uur door het dal met vele mooie vergezichten en komen vroeg aan bij de luxe uitgevoerde hut. Omdat we nog heel de middag hebben besluiten we met de kabelbaan naar ‘Top of Tyrol’ te gaan. Dit is een uitzichtpunt op 3.210 meter hoogte met een mooi uitzicht over de Stubaier gletsjer en de andere bergmassieven in Oostenrijk en Italië. Op de terugweg zien we ook de nodige steenslag. Oppassen dus voor de komende dagen! 

Dit is een uitzichtpunt op 3.210 meter hoogte met een mooi uitzicht over de Stubaier gletsjer en de andere bergmassieven

De volgende dag begint onze huttentocht echt. We starten terwijl de zon net boven het Trögler massief uitkomt. We volgen het pad omhoog richting de eerste pas op 2.672 meter. Het pad wordt steeds steiler en langzaam veranderd in een klauterpad met hier en daar wat bekabeling. Na deze klauterstukjes komen we uit in een bijzondere wereld van honderden mensgrote steenmannetjes die her en der verspreid staan. Dit is het Peiljoch. Na een korte rustpauze met uitzicht op het Sulzenau meer besluiten we om het pad midden in het dal langs de Wilderwasserweg te volgen. De weg door het hoogtedal is een van de mooiste stukken van de huttentocht en trakteert ons op mooie vergezichten. Het is een prachtig hoogtedal waar je langs de rivier af kan dalen richting de Grawa alm. In dit dal ligt ook het Blaue Lacke wat je vanaf een afstand kan zien. Rond elf uur komen we aan bij de Sulzenau Hütte en nemen we even pauze en een drankje. 

Wisselvallig weer in het Stubaital

Vandaag doen we twee etappes in een dag. De tocht van de Dresdner Hütte naar de Sulzenau Hütte en het vervolg naar de Nuernberger Hütte. We vervolgen daarom onze weg na het drankje bij de Sulzenau Hütte naar het volgende hoogtedal waar zich een helder blauw meer bevindt. Boven dit meer besluiten we te lunchen in het zachte gras als we merken dat er onweer in aantocht is. Aangezien het onweer vanuit het dal achter ons aankomt hebben we een lastige keuze: teruggaan richting het dal en het onweer of verder klimmen naar de pas terwijl het onweer dichterbij komt.

Aangezien het onweer vanuit het dal achter ons aankomt hebben we een lastige keuze: teruggaan richting het dal of verder klimmen naar de pas terwijl het onweer dichterbij komt

We besluiten te kiezen voor het laatste en lopen met de lunch nog in onze hand hard en gestaag naar de pas, die nog minstens een uur van ons verwijderd is. De onweer komt dichterbij waardoor wij harder en harder gaan lopen en ons ook minder op ons gemak voelen. Uiteindelijk bereiken we de pas als het onweer ten oosten van ons wegtrekt. Gelukkig zien we de mooi gelegen Nuerenberger Hütte al onder ons liggen waar we een uur later uitgeput aankomen. 

Op dag drie beginnen we met flinke spierpijn na het avontuur van de vorige dag aan onze wandeling. We lopen verder het mooie diepe dal in van de Nuernberger Hütte (2.300 meter) waarbij we ons verbazen over de mooie ligging van deze hut in het dal vol ongerepte natuur. Nadat we de rivier zijn overgestoken beginnen we onze klim naar de volgende pas. Deze gaat langs af en toe luchtige en gezekerde stukken waarbij we soms zeer steile stukken rots op lopen. Hierna komen we uit in een mooi groen hoogtedal en vervolgen we onze weg langs een puinhelling.

We trekken onze regenkleding aan en vervolgen onze weg naar de Bremer Hütte op 2.400 meter hoogte

Het laatste deel naar de Simmingjöchl pas (2.764 meter) ligt volledig in de sneeuw. Wanneer we de pas net over zijn begint het langzaam weer te regenen. We trekken onze regenkleding aan en vervolgen onze weg naar de Bremer Hütte op 2.400 meter hoogte, die inmiddels ook in zicht is. Onderweg wil ik toch echt nog even lunchen met een soepje dus zodra het weer iets opklaart pakken we onze kans. Na de lunch lopen we het laatste stuk naar de wederom mooi gelegen hut en leggen we onze kleren te drogen in het zojuist verschenen zonnetje. 

Vroeg uit de veren

De etappe van de Bremer Hütte naar de Innsbrucker Hütte is de langste etappe die wij deze dagen lopen en gaat over 3 passen heen. Omdat we het slechte weer, dat vaak aan het eind van de dag optreedt, voor willen zijn vertrekken we nog voordat het ontbijt in de hut wordt geserveerd. Het voordeel is dat we kunnen genieten van de mooie zonsopgang. We hebben onze klettersteigset bij ons waardoor we een deel langs de hoogtelijn kunnen klimmen. Hierna vervolgen we ons pad en steken we de eerste pas over, gevolgd door wat sneeuwvelden.

Het tweede deel van de wandeling loopt langs steile afgronden en soms steile klimmetjes omhoog. Aangekomen bij de tweede pas zijn we blij dat het nog niet is gaan regenen. De derde pas ligt verder dan dat we verwachten en door de vele sneeuwvelden verliezen we alsnog de gewonnen tijd. Na de derde pas besluiten we eerst maar te gaan lunchen met uitzicht op de Innsbrucker Hütte op 2.370 meter hoogte. Wanneer we hier aankomen rond drie uur begint het hevig te regenen. Gelukkig zijn we op tijd binnen! 

Op de laatste dag blijkt het in de ochtend dat de regen nog niet is opgehouden. Gelukkig is dit onze laatste dag die we gebruiken om af te dalen naar de auto. We verlaten de Innsbrucker Hütte en lopen via het Pinnistal richting Neustift am Stubaital naar beneden. Onderweg passeren we wat koeien en geiten. Na drie dagen op hoogte komen we weer bomen, bankjes en huizen tegen en dat brengt ons langzaam weer in de bewoonde wereld. Aangekomen bij de parkeerplaats zien we onze auto weer staan en kijken we nog even terug naar de mooie bergen. Het Stubaital is een zeer mooie huttentocht waar je even helemaal weg van de bewoonde wereld kunt zijn! 

Video

Bekijk onze sfeervideo van de mooie huttentocht in het Stubaital. Credits: Thomas Heeren (Summit Stories)

Lees hier alle outdoor-reisverhalen van onze reporters

Sylvia & Thomas

Thomas & Sylvia zijn echte Alpen liefhebbers. Het liefst gaan zij op pad voor een mooie huttentocht, 1-daagse hike of klettersteig. Maar ook de klimwand wordt regelmatig bezocht. Samen met hond Bruno trekken zij de bergen in op zoek naar nieuwe avonturen buiten de gebaande paden.

klik voor bijzondere reizen naar Nieuw-Zeeland en Australië

---