Ruige landschappen, omringt door een woeste oceaan, ontzettend veel groen en totaal niet toeristisch. Wil je iets nieuws ontdekken, dan zijn de Faeröer Eilanden precies wat je zoekt. De Faeroër Eilanden zijn uniek, eigenzinnig, maar bovenal oogverblindend en fotogeniek. Een uitstekende bestemming voor natuurfotograven, wandelaars en liefhebbers van de natuur in het algemeen. Voor andere activiteiten ben je hier niet op het juiste adres.
Niet iedereen is bekend met deze eilanden, terwijl het maar op zo’n drie uurtjes vliegen vanaf Nederland ligt. Het bevindt zich midden in de Atlantische oceaan in de driehoek van IJsland, Schotland en Noorwegen. Een eigenaardig doch vriendelijk volk. Eigenaardig omdat zij zich niet laten sturen of commanderen. De eilanden zijn officieel onderdeel van Denemarken, maar ze zijn al een aantal jaren zelf besturend. Het is dan ook geen onderdeel van de EU. Te veel regeltjes vinden ze hier.
Nu terug naar de schoonheid van de eilanden. Wat mag je zeker niet missen tijdens een verblijf op de Faeröer Eilanden. Het is al duidelijk dat je het eiland het beste te voet of per boot kunt ontdekken.
Tijdens een bezoek aan de Faeröer Eilanden, moet je absoluut een bezoek brengen aan het eiland Mykines. Een haast onbewoond eiland (tien inwoners), welke de broedplaats is van vele vogels. De papegaaiduiker is de bekendste, grappigste en meest fotogenieke bewoner van dit eiland. Tijdens het broedseizoen van mei tot september is deze in grote getale aanwezig. De hoge kliffen, de rust, het verse gras en de visrijke wateren zijn ideaal als broedplaats voor deze vogels.
Bij aankomst in het dorpje loop je in de richting van de vuurtoren. Het is een wandeling van zeven tot acht kilometer welke over het algemeen goed te doen is. Waar je ook kijkt schieten de kopjes boven het gras uit of komen ze aanvliegen met weer een nieuwe lading vis in hun bek. Een leuk schouwspel als ze vanaf de hoge kliffen weg willen vliegen.
Tijdens de eerste slagen ontbreekt de kracht nog wat en in eerste instantie zie je ze dan ook naar beneden storten alvorens ze weg vliegen. Ook hun landing op het water is een komisch gezicht. Het gaat niet zo soepel zoals bij andere vogels. Ze stuiteren als het waren een paar keer op het water oppervlakte, voordat ze tot stilstand komen.
TIP | Het is aan te raden om deze trip ruim van te voren te boeken. Er worden maar een bepaald aantal bezoekers per dag toegelaten op het eiland Mykines
Het eiland is alleen per boot of helikopter te bereiken en bij slecht weer wordt de overtocht gecanceld. Mocht je op dat moment vast komen te zitten op Mykines, dan wordt er voor iedereen een slaapplek geregeld. Het dorpje beschikt over een hostel, koffietentje en souvenirshop.
Tijdens de overtocht kom je twee andere iconen van de Faeröer Eilanden tegen. De rotsformaties “Tindholmur” en “Drangarnier”.
TIP | Bij terugkomst in het plaatsje Sorvagur kan ik je café Fjordoy aan raden. Je eet als het ware in de woonkamer van de kok.
Schilderachtig mooi. Een klein dorpje tussen de weilanden in het dal. Omgeven door hoge bergen welke omhult zijn met een groene jas van gras. En de waterval maakt het helemaal af. Een perfecte waterstroom komt tientallen meters lager terecht in de woeste zee. Dit schilderachtige plaatje is het best te ervaren middels het lopen van de oude postroute. Dit dorpje is pas sinds 2006 bereikbaar met de auto en daarvoor liep de postbode deze route elke week.
De route start een paar honderd meter voor de tunnel. Het is een duizelingwekkende, maar bovenal schitterende route van zo’n vijf kilometer lang. Vergis je niet. De tocht duurt zo’n drie uur, enkele reis. Onderweg kun je genieten van schitterende uitzichten over onder andere Tindholmur, Drangarnir en Mykines. Dit wordt gezien als een van de mooiste wandelroutes van Europa.
Vanaf het strand in Tjornuvik beginnen wij aan de wandeling naar Saksun. Een wandeling van bijna acht kilometer die begint tussen de weilanden en al snel de hoogte in gaat. Vergeet niet om af en toe achterom te kijken en te genieten van het uitzicht. Eenmaal begonnen aan het klimwerk, is de route aangegeven middels hoopjes stenen (cairns), elk met een ander nummer. Geniet van het landschap, de schapen en de roofvogels die al cirkelend boven je hangen.
Eenmaal aan de andere kant van de berg, zal het landschap steeds meer prijs geven van het historische dorpje Saksun. Een waar plaatje. De huisjes met groene grasdaken, het witte kerkje met op de achtergrond de zee is een van de meest gefotografeerde stukjes Faeröer Eilanden. In dit idyllische plaatsje is een klein koffietentje welke in de middag geopend is. Dit dorpje is niet bereikbaar met het openbaar vervoer, dus je zult de tocht terug moeten maken of het geluk hebben om een lift te scoren.
Wil je gebruik maken van een drone, pas dan goed op. In Saksun woont een boer die daar een gruwelijke hekel aan heeft. Meerdere drones zijn reeds door hem uit de lucht geschoten. De grootste waterval van het eiland is hier ook te vinden. Fossa, deze ligt direct aan de doorgaande weg van Hesvik naar Tjornuvik. Vooral na een regenachtige periode is dit een imposante waterval. Bij ons is het al een aantal weken droog, dus de waterval is niet zo indrukwekkend dan als we gehoopt hadden.
Dit pittoreske plaatsje is te vinden op het uiteinde van het eiland Eysturoy. Het is het beste te omschrijven als een idyllisch dorpje omringt door groene berghellingen. Het haventje is als het ware verscholen in een lange rotskloof. De rotsen zijn begroeit met algen en dat geeft een prachtig gezicht. Er zijn verschillende wandelroutes in en om het dorpje te vinden. Je kunt bijvoorbeeld de wandeling naar de top van de Slaettaratindur maken, de hoogste berg van het eiland. Wij lopen richting de kliffen “Ambadalur” voor een mooi uitzicht over Gjogv.
Dit eiland enkel bereikbaar middels de ferry die driemaal daags gaat, herbergt een aantal pareltjes. In het dorpje Mikladalur is het beeld Kopakonan te vinden. Een vrouw die herrijst vanuit de zee. Enigszins vergelijkbaar met de zeemeermin in Kopenhagen. Een aantal tunnels verder eindigt de weg in het plaatsje Trollanes. Vanuit hier kun je de route lopen naar Kallur Lighthouse of helemaal door naar de top van de Kallur. Enkel met goed weer kun je een poging wagen naar de top. Onervaren wandelaars wordt aangeraden een gids mee te nemen.
Wij hebben helaas pech en moeten het doen met het uitzicht over het dal en de tocht naar de vuurtoren. De laaghangende bewolking met daarachter de zon zorgt voor een waar spektakel waar we toch een hele poos van kunnen genieten. Diezelfde laaghangende bewolking zorgt ervoor dat we de klim naar de top niet kunnen maken.
TIP zorg zelf voor een lunchpakket en wat drinken. Alleen in het plaatsje Trollanes is iets van een kiosk te vinden, waar ze wat te eten en drinken verkopen.
In het hoogseizoen is het aan te raden ruim op tijd bij de ferry te zijn. Reserveren is niet mogelijk. Wij zijn ruim een uur van te voren aanwezig en niet eens de eersten in de wachtrij. De supermarkt ligt op honderd meter afstand, dus we hebben nog tijd zat om een ontbijt en lunch te scoren.
Een kritische noot: Als ik dan toch een kritische noot moet benoemen, dan is het wel de beruchte Grindadrap, de traditionele Griendenjacht. Hierbij worden groepen grienden naar de kust gedreven, waar voornamelijk jonge mannen met messen de grienden het land op trekken. Controversieel voor de buitenwereld, maar de vangst is niet voor commerciële doeleinden bedoeld en wordt enkel onder de bevolking verdeeld. Ook tijdens ons verblijf is er zo’n jacht geweest. Gelukkig dat dit bloederig schouwspel aan ons voorbij is gegaan.
Het grootste meer van de Faeröer Eilanden is Leitisvatn. Althans, de inwoners van Miovagur noemen het zo. De inwoners van Sorvagur hebben het de naam van hun dorp gegeven. Net buiten Miovagur begint de wandeling langs het meer richting de oceaan. Bij de kliffen aangekomen heb je vanaf het uiterste puntje een uitzicht over Traelanipan. Als je op de juiste plaats staat, krijg je de illusie alsof het water van het meer boven de oceaan zweeft. Vandaar ook de bijnaam ‘het zwevende meer’. Eigenlijk ligt het meer zo’n 40 meter hoger dan de oceaan.
Mooie bijkomstigheid, dit betekend dat er ook een waterval moet zijn. De Bosdalafossur waterval ligt iets verderop. Aangezien het geen uitdagende wandeling is, kun je er nog voor kiezen om via de rotsblokken de oversteek te maken en verder te wandelen naar de top van de Slaettaberg. De wandeling kun je maken tegen een kleine vergoeding.
Met een hoogte van 844 meter de een na hoogste berg van het eiland. Een echte aanrader om de wandeltocht naar de top te maken. Vanaf de top kun je nog beslissen om verder te lopen naar Kaap Enniberg. Met een hoogte van 754 meter zijn dit de hoogste kliffen van Europa.
Op het noordelijke eiland Vidoy loopt aan het einde van het dorpje Vioareioi, de weg dood. Vanaf hier kun je tegen een kleine vergoeding de wandeling naar de top maken. Je loopt een klein stuk door de weilanden omringt met stenen muurtjes naar de voet van de berg. Daarna is het eigenlijk alleen maar klimmen. Rotsen, rotsen en nog eens rotsen. Goed schoeisel is aan te raden, want een slippertje is zo gemaakt. Het uitzicht op de berg maakt het overigens helemaal goed. Ik blijf een tijdje zitten en het is een waar schouwspel om te zien hoe wolkpartijen in rap tempo voorbij komen. De tocht naar Kaap Enniberg is overigens alleen geschikt voor ervaren bergwandelaars.
Klakkur is een van de bergtoppen die boven het plaatsje Klaksvik uit torent. De wandeling is niet zo heel spectaculair. Je volgt vanuit het dorp namelijk een zandweg naar boven. Maar het uitzicht vanaf de Klakkur is schitterend. Je komt hier helemaal tot rust. Vanaf deze locatie heb je een mooi uitzicht over de eilanden Kalsoy, Kunoy en Boraoy. En aan de andere kant kijk je uit over Klaksvik. Met nog geen vijfduizend inwoners is dit de tweede plaats van de Faeröer Eilanden. Hier vindt je dan ook een handje vol winkels, restaurants en cafés.
In Klaksvik is Frioa Kaffihus een echte aanrader voor een goede bak koffie en een stevige lunch. Bij Jacqson heb je goede en betaalbare gerechten en geregeld live optredens. Wil je je meer onder de lokale bevolking begeven, dan moet je bij Maverick zijn. Een café, wat eigenlijk niet meer dan een keet is. Hier komen we in gesprek met enkele locals en de mooiste verhalen passeren de revue.
Met een bootje kun je het eiland vanaf de oceaan zien. Aangezien de kust op de meeste plekken uit hoge kliffen bestaat, is niet altijd te zien wat zich aan de verticale wanden af speelt. De twee beste plekken om dit te aanschouwen zijn de birdcliffs van Vestmanna of bij de kliffen bij Trollkonufinger, of te wel de ‘Heksenvinger’.
Beide boottochten vertrekken vanuit Vestmanna en je bent afhankelijk van het weer en de toestand van de oceaan, naar welke kliffen ze varen. Het worden de kliffen bij Trollkonufinger, terwijl we stiekem op de Birdcliffs van Vestmanna hadden gehoopt. De zee bij de kliffen van Vestmanna is te woest vandaag. Maar ik moet bekennen dat de kliffen bij Trollkonufinger ons zeker niet tegen vielen. Grotten, zeehonden en wederom papegaaiduikers die rondom de kliffen verblijven hebben we gezien. En de Trollkonufinger is vanaf zee toch een stuk indrukwekkender dan vanaf het vaste land.
De hoofdstad van de Faeröer Eilanden. Met zo’n twintigduizend inwoners een van de kleinste hoofdsteden van de wereld. Maar eigenlijk van alle gemakken voorzien. Dit is het bruisend hart van de eilandenformatie. Het centrum heeft eigenlijk alles te bieden. Voor een drankje ben je van harte welkom bij Sirkus Bar of Mikkeller Torshavn. Voor een hapje eten kun je uitstekend terecht bij Katrina Christiansen of Skeiva Pakkhus.
Torshavn is vrij modern en totaal niet te vergelijken met de rest van het eiland. Breng zeker een bezoek aan Tinganes, het oude centrum van de stad waar de regering gevestigd zit. Het is vrij toegankelijk en met zijn rode huisjes en smalle steegjes is dit een uniek stukje stad. Aan de andere kant van de haven bevindt zich een oud fort, genaamd Skansin. Dit fort moest de stad vroeger beschermen tegen indringers.
Vanuit het centrum lopen wij langs de kust en via het Hoydalar park naar het Nationaal Museum van de Faeröer Eilanden. In het Hoydalar park vindt je het grootste bos van het eiland. Bomen zijn echter zeer zeldzaam hier en kom je dan ook nauwelijks tegen. Goed verscholen voor de wind, vindt je soms een klein bosje bij de dorpjes. Het Nationaal Museum geeft een goed beeld van de geschiedenis van het eiland. Het is hier aardig roerig geweest in het verleden. Noorwegen en Denemarken zijn afwisselend bezitter geweest van deze eilandengroep. Ook de Friezen hebben zich ooit gevestigd op het meest zuidelijke eiland Suduroy.
Mocht je een week verblijven op de Faeröer Eilanden, dan zijn bovenstaande bezienswaardigheden goed te doen. Ze zijn allemaal bereikbaar vanaf de hoofdeilanden, welke met bruggen, tunnels en korte ferry overtochten te bereiken zijn. Ga je net zoals ons twee weken op reis, dan is een bezoek aan de zuidelijke eilanden Suduroy en Sandoy aan te raden. Vooral Suduroy heeft veel moois te bieden.
Het is zeer de moeite waard om een bezoek te brengen aan dit eiland. Je hebt hier mooie wandelroutes, hoge kliffen en mooie vergezichten. Vanuit Torshavn pak je de ferry naar dit eiland. Reserveren is niet mogelijk, maar de boot is groot genoeg om iedereen mee te nemen. Bij aankomst op het eiland rijden we direct door naar de andere kant van de baai. We verblijven in Tvoroyri bij Bed & Breakfest Suduroy. Een echte aanrader. Een kleine B&B, welke is voorzien van twee kamers, een gezamenlijke woonkamer, badkamer en keuken.
Het weer is nog redelijk, dus we maken direct de wandeling naar Hvannhagi. De route start aan de Ovari Vegur, waar ook de B&B gevestigd is. Aan het einde van de weg ga je het hek door en volg je het pad omhoog. We doorkruisen het eiland en aan de andere zijde gaan we via slipperige paadjes naar beneden. Nog even de hoek om en we komen uit bij een klein paradijs. Een klein meertje omringt door hoge bergwanden. Ergens tussen deze bergwanden vinden we een weg omhoog. Over de los zittende rotsen, maar nog altijd goed te doen. Boven aangekomen kijken we nog eens naar beneden, toch een spannend gezicht zo.
De dag is nog niet om en we gaan richting het noordelijke puntje van het eiland bij Sandvik, een blik werpen bij de kliffen van Asmundarstakkur. De laaghangende bewolking is er nog altijd en weer wordt steeds guurder. We lopen door en hebben een prachtig zicht op de kliffen. We lopen nog wat verder omhoog. Amerikaanse toeristen waarschuwen ons voor de mist. Het zicht boven is slecht en we volgen het advies om de staalkabel te volgen om zodoende op veilige afstand van de kloof te blijven.
Ook de wind krijgt nu steeds meer vat op ons. We komen uiteindelijk aan bij het kleine bruggetje over de diepe kloof. Maar de wind blaast ons bijna van de berg. Het lijkt ons toch verstandiger om terug te keren. We hebben nog geen vijf meter zicht en dat zorgt voor een spookachtige sfeer. Zonder die staalkabel zou de weg terug niet te doen zijn.
We hopen op een betere tweede dag. Er staat nog enkele mooie dingen op de planning. De vuurtoren van Akraberg in het zuiden. En wellicht de mooiste kliffen van het land, de kliffen van Beinisvoro. Eigenlijk de reden dat we naar dit eiland afreizen. Maar helaas, het weer is nog slechter dan een dag eerder. Niet dat het regent, maar wel laaghangende bewolking en nog meer mist.
Met goede hoop rijden we toch richting het zuiden, maar over de bergpassen hebben we nog minder zicht dan een dag eerder. We hebben maximaal twee tot drie meter zicht en de weg is nauwelijks te zien. Stapvoets rijden we weer terug naar het dal. Bij de vuurtoren van Akraberg hebben we nog enigszins zicht en kijken we even bij de vuurtoren. Maar de harde windstoten zorgen ervoor dat je nauwelijks op de been blijft.
Het avontuur van vandaag valt in duigen. Op aanraden van de eigenaresse van de B&B gaan we Tvoroyri in. Hier zit een klein en gezellig cafeetje. Cafe Mormor heeft veel eigen gemaakt gebak en gerechten. Een aparte authentieke en eigenzinnige aankleding. We komen de dag wel door met wat leesvoer.
Sandoy betekend zandeiland. Eigenlijk is het eiland niet veel anders dan de andere eilanden met uitzondering van het enige zandstrand en duinen van de Faeröer Eilanden. Goed kijken bij Sand Kommuna, anders rij je het zo voorbij. Dit eiland is totaal niet toeristisch. Maar dat kan wel eens gaan veranderen als de tunnel naar dit eiland in 2021 af is.
Voor nu moeten we vanuit Suduroy eerst de ferry terug naar Torshavn pakken om vervolgens vanuit Kirkjubour de ferry naar Sandoy te pakken. Voor deze ferry kun je wel plaatsen reserveren. Het is overigens de moeite waard om in Kikjubour even te stoppen bij Kirkjubomururin. Een oude ruïne van een kerk, omgeven door prachtige huisjes met grasdaken zoals je ze hier overal tegenkomt.
Op Sandoy zijn er niet veel mogelijkheden om te overnachten. Maar met Hotel Skalavik zit je direct goed. Heerlijk eten, een sauna of relaxen in een hottub, het is hier allemaal mogelijk. Ook een lunch bij Cafein a Molini in Skalavik wordt ons aangeraden door de locals. Het enige cafe op het eiland en hier wil het in de weekenden weleens gezellig worden.
We willen vanuit Husavikar een wandeling naar Skalhovdi maken, maar wandelroutes zijn er op het eiland eigenlijk niet te vinden. De omgeving is prachtig, dus we wagen het erop en zoeken ons zelf een weg langs de steile bergwanden. We moeten geregeld over een hekje, maar hebben er de grootste lol mee. De uitzichten zijn prima, maar na een tijdje schuin lopen, hebben we er wel genoeg van. De Heksenroute vanuit Sands Kommuna naar Soltuvik is de enige aangelegde wandelroute. Vooral het einde van de route, daar waar niemand meer woont geeft ontzettend veel rust.
Locals raden ons aan om zelf een route te zoeken vanuit Skopun in de richting van het noordelijkste puntje. Vanuit hier heb je schitterende uitzichten over Hestur en aan de andere kant langs de kliffen van het eiland. Hier blijkt ineens een korte route van twee kilometer te liggen.
De laatste dag pakken we het bootje naar het eiland Skuvoy. De kleine variant van Mykines. Een klein plaatsje, geen wandelpaden en een kleine kolonie papegaaiduikers. Hier heb je het eiland haast voor jezelf. Een aanrader voor mensen die van rust houden. We lopen door de weilanden met sappige mosgronden richting de hoge kliffen aan de westzijde van het eiland. Op de terugweg wordt ik aangevallen door enkele bruine meeuwen. Ik moet soms plat om m’n buik, zo laag scheren ze over mijn hoofd. Ik vermoed dat ik in de buurt van de nesten ben.
Er is nog meer te zien op de Faeröer Eilanden. Kijk voor andere inspiratie naar de artikelen van Tobias Hagenouw en Pauline van der Waal. De Reis wordt ook vaak gecombineerd met een bezoek aan IJsland.
Ik ben Bram Wagemans. Een sportieve en sociale jongen. Mijn energie kan ik kwijt tijdens een potje voetbal, een mountainbiketocht of een hardloopsessie in het bos. In de natuur kom ik tot rust en tijdens een wandeling neem ik geregeld mijn camera mee. Ik ga graag op reis en ben altijd geïnteresseerd in nieuwe culturen, eten en gebieden.
Reizen naar USA en Canada
De meest bijzondere bestemmingen beleef je met BBI Travel. Maak kennis met de ongerepte binnenlanden en kusten van Zweden, Noorwegen en Finland, ervaar de wildernis van Canada en IJsland, of maak een onvergetelijke meerdaagse hike in Ierland. Bij BBI Travel is jouw reis goed geregeld. Lees meer
Norske, sinds 1953 dé Noorwegen specialist. Verken ons zomeraanbod met autotours, fly & drives en treinreizen, terwijl je ’s winters geniet van skiën, langlaufen, huskysafari’s en mogelijk het betoverende Noorderlicht! Met Hurtigruten ervaar je ‘de mooiste zeereis ter wereld’ langs de Noorse fjordenkust per postboot of verken je ongerepte gebieden per expeditieschip, in de voetsporen van historische Noorse ontdekkingsreizigers. Lees meer
Het Stubaital is een waar paradijs voor een fantastische wandelvakantie in Oostenrijk. Er loopt een bijna grenzeloos netwerk van wandelpaden door het Stubaital en de Stubaier Alpen die een onvergetelijke natuurervaring bieden, ongeacht conditie, uithoudingsvermogen of ervaring. Lees meer
Aan de voet van de Dom, met 4.545 meter de hoogste berg van Zwitserland, ligt het hooggelegen vakantiegebied Saas-Fee/Saastal. Het beschikt over talloze wandelpaden met uitzicht op 18 prachtige gletsjers. Ga deze zomer op avontuur in dit Zwitserse paradijs! Geniet tijdens uw eerste overnachting van gratis toegang tot de bergbanen en het openbaar vervoer. Lees meer
De meest bijzondere bestemmingen beleef je met BBI Travel. Maak kennis met de ongerepte binnenlanden en kusten van Zweden, Noorwegen en Finland, ervaar de wildernis van Canada en IJsland, of maak een onvergetelijke meerdaagse hike in Ierland. Bij BBI Travel is jouw reis goed geregeld. Lees meer
De regio Innsbruck biedt maar liefst vijf verschillende bergmassieven. Van vlakkere, ontspannen trajecten op het Mieminger Plateau tot en met hoogalpiene paden en ongenaakbare rotsen in het Sellraintal is alles vertegenwoordigd. De wandelgebieden zijn weliswaar verschillend, de alpiene ervaringen zorgen echter altijd voor grote indrukken. Lees meer
Of je nu op wintersport gaat, door de bergen gaat wandelen of gaat genieten van een luxe vakantie aan zee, Sony biedt voor elke reis foto- en videografie producten om jouw unieke ervaringen vast te leggen en de content naar een hoger niveau te tillen. Zo is de nieuwe Sony A7C II samen met de FE 16-25mm F2.8 G en FE 24-50mm F2.8 G lens bijvoorbeeld een perfecte lichte en compacte kit als je maar weinig bagage mee kan nemen. Ontdek meer