Reisverslag Oostenrijk | Ik heb niet eens de juiste schoenen
Ik heb niet eens de juiste schoenen
Een reisverhaal van Suzanne Schoehuijs
Sinds een paar jaar volg ik Mountainreporters met heel veel plezier. Meegenieten langs de zijlijn, maar zelf was ik nog niet eerder aan een wandelavontuur begonnen. Ik zou wel willen, maar met wie, wanneer en waarheen? Ik heb niet eens de juiste schoenen. Toen kwam Covid19. Ik zou in maart een paar dagen gaan skiën met vriendinnen in Ischgl, maar dat ging uiteraard niet door.
De vliegtickets werden verzet naar september, want dan zou het echt wel over zijn. Dat dus helaas niet, maar ik had wel gelijk mijn eerste wandelavontuur te pakken. We gingen hiken in Miemingergebergte, Tirol, Oostenrijk, drie kwartier van vliegveld Innsbruck.
Serieuze bergschoenen
Op zoek naar mijn eerste serieuze bergschoenen belandde ik bij Bob, Ilja & Jim van Huna in Den Haag. Ik investeerde in een paar bergpantoffels en een licht donzen jack en vond gelukkig een topbroek aan het koopjesrek. Met mondkapje op landden wij op een gigantisch druilerige dag in het Oostenrijkse.
Gelukkig hadden we de eerste ochtendvlucht, dus na een klein ontbijt in ons heerlijke hotel, ging het dan echt gebeuren. Van Obsteig op 990 meter hoogte naar Lehnberghaus op 1554 meter, lekker pittig stijl omhoog, maar goed begaanbaar.
Thuis in de bergen
Geweldig, ik was echt de berggeit die ik dacht dat ik was. Helemaal thuis in de bergen. Er was vier dagen regen voorspeld, maar uiteindelijk heeft het alleen geregend op momenten dat wij aan het eten waren.
Een route met geklauter, prachtige watervalletjes en schitterende uitzichten. groen, groener, groenst
Op dag twee hebben we ons gewaagd aan de Marienbergalm, naar een hoogte van 1622 meter. Een route met geklauter, prachtige watervalletjes en schitterende uitzichten; groen, groener, groenst. Halverwege de tocht werd ons de meest fantastische Kaiserschmarrn mit roter Grütze voorgezet.
Na twee dagen hiken was een dagje wellness met massage in ons fantastische bio wellness hotel Holzleiten van harte welkom. Daar lag ik dan, buiten in het heerlijk warme bubbelbad in de regen, met een fantastisch uitzicht op de bergen. En met ook uitzicht op wederom een goddelijk diner.
Een supertocht op de e-mountainbike
De laatste dag van onze vierdaagse hebben we de e-mountainbike ontdekt. Een supertocht door de vallei gemaakt onder leiding van Alex van het hotel. Al eerder gingen we met Alex op fantasiereis. Dit was een programmaonderdeel van het hotel, waar we wel heel nieuwsgierig naar waren. Dit bleek een meditatiesessie te zijn.
De kop is eraf en dit smaakt naar meer. Ik ben me nu al flink aan het verdiepen in het volgende avontuur. Aan mijn conditie mankeert niets. Wordt het de Ben Nevis, de Kilimanjaro of de Grossglockner? Wat raden jullie me aan?
Hiken, hardlopen, wielrennen, skiën en yoga. En dat graag in de bergen. Waar anders!
Glenn Coe is ook heel mooi en afhankelijk van hoe je daar wandelt heel divers qua uitdaging… Sneeuw op de kam in mei bvb…