Bergans of Norway

Onze reizen zijn mede mogelijk gemaakt door Bergans of Norway

Schiermonnikoog: 28 uur lopen langs de rauwe randen

Een persoonlijk verhaal van Erwin Zantinga

Sommige reizen vragen gewoon om een fotografisch mooi boek. Vooral als de reis over het ruigste stuk van Nederland loopt. Nadat ik vertel wat ik ga doen kijkt Bauke me doordringend aan: “Je past wel op he, aangezien ik geen zin heb om je tegen drie uur ‘s nachts uit de kwelders te halen. We komen wel, met de reddingsdiensten, maar liever niet.” De kwelders van Schiermonnikoog… Het zijn immers niet de Himalaya, maar nog steeds dragen ze een risico met zich mee. Ik was gewaarschuwd.

Sjouwend door de kwelders van Schiermonnikoog
Sjouwend door de kwelders van Schiermonnikoog

Een grote uitdaging op een klein eiland

Toen een vriend mij vroeg of ik in de zomer van 2018 voor vier maanden op Schiermonnikoog wilde werken was mijn antwoord een volmondig: JA! Aangezien de bevolkingsdichtheid 25 mensen per km2 is (ter vergelijking, in Rotterdam is dat 2920 per km2), de dorpsomroeper per fiets en megafoon de belangrijkste berichten doorgeeft en ook omdat de kwelders aan de oostkant tot de donkerste plekken in Nederland behoren, liet mij inzien dat dit geen vraag was maar een mooie kans.

Strandpalen

Bovendien wil ik als professioneel avonturier, op elke plek waar ik een langere tijd ben, een uitdagende reis maken. Het probleem met Schiermonnikoog is alleen dat het zo klein is! Een week hiken met een tent lukt daarom echt niet. Toch moest er een uitdaging te vinden zijn. Terwijl ik een tocht over de brede stranden maakte, zag ik ze staan.

Ik kocht een kaart en zag ineens een route voor een avontuurlijke reis

De strandpalen van Schiermonnikoog; elke paal precies een kilometer van de vorige af. Deze palen zijn in 2018 precies 150 jaar geleden geplaatst en staan om het hele eiland heen. Ik kocht een kaart en zag ineens een route voor een avontuurlijke reis. Namelijk een looptocht langs alle 28 hoofdpalen, verspreid over het hele eiland.

De palen staan in grote getale rond het eiland
De palen staan in grote getale rond het eiland
De route van de strandpalen
De route van de strandpalen rondom Schiermonnikoog

Langzaam reizen

Het landschap op het eiland verandert constant door de ruige wind, het zilte water en de stormen die over het eiland razen. Er zijn veel details; patronen op het strand van het teruglopende water, veranderende kleuren op de zompige kwelders of de geuren in de duinen. Om deze details goed in me op te nemen besloot ik een super langzame reis te maken; over elke kilometer zou ik een uur doen. De details zou ik elk uur beschrijven in 150 woorden. En zo was de Slow28 geboren. Een uitdagende reis, die mij in 28 uur langs de randen van Schiermonnikoog zou brengen. Wat er nu volgt zijn foto’s, reflecties en een aantal dagboekstukken van de reis, die uiteindelijk 30 uur heeft geduurd. 30 uur constant lopen, voet voor voet, met de wind, volle maan en constant bulderende zee als mijn enige metgezellen.

Paal 1. Het startpunt van de 28 uur durende reis
Paal 1. Het startpunt van de 28 uur durende reis
De iconische vuurtoren van Schiermonnikoog, gezien vanaf paal 2
De iconische vuurtoren van Schiermonnikoog, gezien vanaf paal 2

Paal 2 – 13:30
De afgelopen dagen heeft het gehoosd. Straffe winden en hoog water maakten van het eiland een waar waterspel. Gelukkig is het tij gekeerd en schijnt de zon nu fel op de duinen neer. Vanaf Paal 1 loop ik dwars door het lange gras op en neer, van links naar rechts. Mijn tas zwaar bepakt met veel eten en drinken die ik geloof nodig te hebben de komende 28 uur. Zelfs een thermoskan. Om me heen groeien kleine bosjes en hoog geel helmgras. Op kale plekken liggen botten van voormalig levende dieren. Dit betekent dat het een erg vruchtbaar gebied is en goed bewoond door hazen, fazanten, eenden en een lange lijst van knaagdieren. De laatste vlinders vliegen om me heen terwijl ik uit kijk naar de komende uren. Het ruisen van de zee hoor ik constant in de verte. Een verloren schelp ligt voor me. Nog 27 uur te gaan.

Race tegen de klok

Ik ken het westelijke gedeelte van het eiland goed, voetafdrukken van mijn schoenen staan nog in het gele gras.. Toch struin ik nu over duinen die ik helemaal niet goed ken. Ook de tijd zit niet helemaal mee. De reis beginnend, dacht ik aan een uur meer dan genoeg te hebben. Integendeel, een uur is krap aan! Ik doe hard mijn best om binnen een uur bij de volgende paal te zijn. Foto’s maken, schrijven en de weg zien te vinden door stekelbossen en ondiep water duurt lang. Ik ben helemaal niet relaxed en vlieg achter de klok aan. Totdat ik eindelijk bij paal 7 aan kom. Vanaf daar staan de palen langs een grote weg en kan ik het rustiger aan doen.

"<yoastmark

Paal 8 – 19:09
Nu gaat het echt slow. 19:09 en ik ben bij paal 8. Meer dan 50 minuten voor de volgende paal. Het pad loopt recht door en terwijl de zon een oranje deken over de duinen legt, besluit ik het tempo aan te passen. Aan te passen voor de komende acht uur. Kleine bosjes met oranje duindoornbessen rijmen perfect bij de diep oranje gloed van de laatste zonnestralen. Een laatste kans om mooie foto’s te maken.

Klaar om te ontdekken zonder te zien. Klaar voor de wilde kant van het eiland. En ook klaar voor het echte avontuur

Na zeven uur te wandelen beginnen de palen haast heilig te worden, een plek die ik moet zien te bereiken. Een klein stukje veiligheid in een uitgestrekt duinlandschap. Als een rots in de branding geven de palen me nu een houvast. Ik laat de bewoonde wereld achter me en maak me klaar voor de avond. Klaar om te ontdekken zonder te zien. Klaar voor de wilde kant van het eiland. En ook klaar voor het echte avontuur.

Zonsondergang

Zittend bekijk ik de zonsondergang. Gele en oranje tinten vliegen me om de oren en juist omdat ik de tijd neem valt een deken van sereniteit over me heen. Dit heb ik nodig, in het donker is het straks een stuk moeilijker navigeren. Het kleine schijnsel van mijn hoofdlampje begint het licht van mijn wereld te worden. Van paal loop ik naar paal langs een lange en brede zandweg. Ik zie niet verder dan twee, drie meter, en weet dat de weg nog vier kilometer verder loopt. Dichter bij paal 12 en 13  veranderd het landschap. Grote lappen ondoordringbare duindoorn strekken zich uit over de glooiingen. Na paal 12 steek ik een duin over, recht de kwelders in. Hier veranderd de omgeving, waardoor ik merk dat ik op moet letten. Dit is de uithoek van het eiland. Als ik hier iets verstuik zit ik in de problemen en mag ik Bauke gaan bellen…

Rustend tegen de strandpaal kijk ik naar de contouren van de glooiende duinen
Rustend tegen de strandpaal kijk ik naar de contouren van de glooiende duinen
De kwelder op Schiermonnikoog is de donkerste plek in Nederland, mijn lampje brengt daar geen verandering in
De kwelder op Schiermonnikoog is de donkerste plek in Nederland, mijn lampje brengt daar geen verandering in

Paal 18 – 6:12
Uren banjeren door het gras. Lang gras, kort gras, gras dat een witte kant heeft en oplicht in het schijnsel van het lampje. Kleine kerstboom-achtige plantjes, witte bloemen, gele bloemen. Af en toe een eenzaam rood blaadje. Elk gras heeft zijn eigen persoonlijke geur. Als ik met hoog opgetrokken voeten door de planten heen banjer zie ik het stuifmeel rondvliegen. De maan lacht erom en de vuurtoren geeft een sein van vier. Richting het wad en een beetje richting de vuurtoren. Iets meer wad dan vuurtoren. Slenk. Ik volg de slenk tot deze breed en ondiep genoeg is en het probeer. Eerst met de stok en dan het eerste stapje. Ik wil niet vallen of wegzakken. Harde stukken grond. Ja! Een slenk van drie á vier meter over. Nu de paal nog. Een oneffenheid in het landschap springt mij in het oog. Paal 18. Of wat er van over is.

Om de slenken heen

Tegen 6:00 trekt een lichte vlek over de horizon; de zon komt op. Van het laatste lauwe water uit de thermoskan komt een kop sterke oploskoffie. Ik ben zo moe dat ik bijna besluit een dutje te doen, maar dat dutje gaat natuurlijk geen 15 minuten duren. Toch door naar de volgende paal. De palen zijn bijna heilig geworden, maar ook steeds zinlozer als ik er eenmaal ben. De weg naar de volgende voelt als een pelgrimstocht. Daar aangekomen merk ik dat het gewoon een stuk verweerd hout is. Aan deze zuidkant van het eiland lopen veel zoutwater rivieren (slenken), die mij de doorgang versperren.

De palen zijn bijna heilig geworden, maar ook steeds zinlozer als ik er eenmaal ben

Tientallen ben ik er al overgestoken of moet ik om heen lopen. Dit zorgt ervoor dat ik intussen meer kilometers maak dan ik had berekend. Maar ik blijf lopen. Lopen tegen de wind in, op zoek naar de volgende paal. En de volgende, en die daarna. Tot ik het eiland rond heb gelopen. Ik vraag me af of ik überhaupt op tijd langs alle palen kom. De tijd en mijn lichaam zullen het leren.

Een van de vele slenken. Met een goede stok in mijn hand durf ik het aan
Een van de vele slenken op Schiermonnikoog. Met een goede stok in mijn hand durf ik het aan
Na 24 uur lopen heb ik het wel een beetje gehad.
Na 24 uur lopen heb ik het wel een beetje gehad.

Slow28: het reisverslag van 30 uur over Schiermonnikoog sjouwen

Om de ervaringen van deze uitdagende reis te bundelen heb ik een mooi 64 pagina dik hardcover boek gemaakt. Met dit boek neem ik de lezer mee het eiland over. Niet alleen langs de plekken waar de meeste toeristen komen, maar ook door de nacht over de zompige kwelders. Door de donkere duinen, langs stekelige struiken en door diepe slenken. Ik werk met een kader van 150 woorden per uur, waar  elk woord een schot in de roos moet zijn. Elk uur iets schrijven is niet heel makkelijk. Vooral niet na 26 uur lopen. Mijn hoofd voelde soms als een prop watten waar ervaringen, geuren en kleuren in rond vlogen maar bijna niet in woorden te bevatten waren. Toch heb ik de woorden gevonden en beschrijf ik de uren en kilometers op zoek naar die stukken hout waar ik een speciale connectie mee heb gekregen. Dit boek is niet alleen een nagedachtenis van een fysieke reis maar ook van een mentale reis. Wat doet 30 uur non stop lopen door kniehoog gras met je? Waar haal je de kracht vandaan (behalve sterke en lauwe oploskoffie) om door te lopen en wat zie je nog na 30 uur van details in je opnemen?

Het boek, waarin ik je meeneem op reis over de het wilde eiland
Het boek, waarin ik je meeneem op reis over de het wilde eiland dat Schiermonnikoog heet

Dit mooi uitgevoerde hardcover boek bevat 64 pagina’s en een voorwoord van strandpalen expert Harry Alers en een gesigneerd exemplaar is voor €15,- (ex. verzendkosten) te bestellen via Slow28_boek@hotmail.com

Als creatief avonturier uit ik mijn reizen door middel van workshops op scholen en festivals, via lezingen en talks op allerlei evenementen en via artikelen in on- en offline magazines. Door mijn reizen wil ik anderen inspireren om avontuurlijk te leven, de backpack op te pakken en hierdoor te groeien. Voor lezingen, artikelen of workshops kan je me bereiken via Erwinz86@hotmail.com. Je kan me ook altijd volgen op social media of mijn website. Want er komen meer gekke reizen aan, zoals 100 kilometer steppen door het Ruhrgebied!

www.Rawsleepout.wordpress.com
www.erwinz.nl
Insta – @erwin_zantinga
FB – Raw Sleep-out

klik voor bijzondere reizen naar Nieuw-Zeeland en Australië


 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

 

Yomads

Onvergetelijke outdoorreizen van Yomads

Bij Yomads draait alles om het creëren van onvergetelijke outdoorreizen. De trips zijn speciaal geselecteerd zodat je op de meest unieke plekken komt, #opjebucketlist. Je ontdekt tijdens het hiken ongerepte landschappen en nieuwe bestemmingen. In kleine groepen, ver buiten de gebaande paden en weg van de massa. Lees meer

Little America

Unieke rondreizen door het noordwesten van de VS

Ontdek de Pacific Northwest door de ogen van de locals met Little America. Je verblijft in kleinschalige accommodaties, midden in de overweldigende natuur van Oregon en Washington. Maak kennis met de vriendelijke hosts en beleef een unieke en onvergetelijke reis, ver weg van het massatoerisme.
Lees meer