Achter de schermen: twee mountainreporters wandelen een stukje Top Trail Eifelsteig

Door Manja Herrebrugh

Brandende kuiten: onvermijdelijk als je van mooie uitzichten wil genieten en daar het liefst zelf naartoe loopt. Marloes en ik deden dat op de Top Trail Eifelsteig in Duitsland. Hoe dat was? Dat lees je in het reisverslag dat Marloes schreef en het filmpje dat we maakten!

Achter de schermen

Mooi he, daar? We krijgen vaak de vraag hoe we die foto’s nou maken. Of wat je allemaal moet regelen om op pad te gaan. Hoeveel cameraspullen we meenemen. Waarom we precies dit gebied verkennen. Tsja, wat gebeurt er toch achter die schermen? Hierbij een kleine sneak peak van ons avontuur op deze Top Trail!

De start

‘We mogen weer op pad’! Appt Marloes me. ‘De Eifelsteig dit keer, twee mooie etappes. Superveel zin in!’

Zo begint het dus vaak. Dat we een idee hebben over een gebied in Nederland of vlak over de grens. We mogen samen op verkenningstocht voor Mountainreporters. Een kans die we niet laten schieten! Het is wel even spannend natuurlijk, want vanwege Corona is de kans ook wel weer groot dat het niet door kan gaan. We duimen er het beste van en spitten het boekje door om te kijken wat voor avontuur we hopelijk tegemoet gaan. We kijken naar de route: hoogtemeters, lengte, pauzemogelijkheden.. en naar de praktische informatie: adressen, informatie over de omgeving, bezienswaardigheden.

Paklijst

In de aanloop naar ons avontuur gaat het zo: ‘Heeee heb jij de gpx van etappe 10 al geïmporteerd?’. ‘Jazeker, je moet hem eerst even opslaan!’. Of: ‘Nu zegt mijn weer app dat het best lekker wordt, geen regen. Alleen de andere app vertelt weer wat anders. Wat neem jij voor kleren mee?’

We overleggen dus over alles! Waaronder de bepakking. Dit keer gaan we met eigen auto, dus we hebben geen limiet qua gewicht of omvang van de bepakking. Ook zijn we niet aan regels gebonden wat betreft vloeistoffen en batterijen. Wel handig om dit dus van tevoren te checken! Tenslotte weten we dat de bagage vervoerd gaat worden van hotel naar hotel op de Top Trail. Ook dit beïnvloedt onze pak-keuzes.

Op weg!

En zo kwam het dat ik op een gegeven moment met mijn rode ford Ka voor de deur van Marloes parkeerde. In mijn rugzak zat een fotocamera (met twee lenzen), voldoende batterijen, een toilettasje, een setje wandelkleding-voor-mooi-weer, een avond-outfit, extra sokken, 2 buffs, telefoon-met-geimporteerde-gps-routes, telefoon, e-reader, portemonnee met voldoende contanten (we gaan naar Duitsland, tenslotte…), een dictafoontje, pen en een notitieblokje en natuurlijk Tum-tummetjes voor onderweg. Oh ja, en een mondkapje. Onontbeerlijk – in Duitsland moet die bijna overal binnen op. Dus ook als je in een restaurant zit en even naar het toilet moet.

Fotograferen én schrijven

Maargoed, ik sta dus voor de deur van Marloes en ik stap over in die van haar. In haar reistas zit ongeveer hetzelfde. We zijn tenslotte beide fotograaf en beide schrijver. Dus ja, dan gaan we dat dus ook allebei doen. Vaak worden deze rollen verdeeld: de journalist gaat schrijven, de fotograaf gaat fotograferen. Bij ons niet, en dat resulteert in veel backstage foto’s. Ideaal voor bij dit Top Trail artikel!

Al direct bij aankomst krijgen we een doos met daarin nieuwe Top-Trails rugzakken. Die mogen we lenen. We maakten daar ons van tevoren best een beetje zorgen over: zou de tas wel geschikt zijn voor onze camera’s en lenzen? En zou hij wel lekker zitten – we moeten er immers wel twintig kilometer mee op sjouw.

Nieuwe spullen testen

We besluiten in de middag al een stukje van de Eifelsteig te verkennen. Fijn dat we nu, zo zonder teveel bepakking, al de wandelbenen kunnen inlopen en een beetje kunnen wennen aan de route en die nieuwe rugzak. Gelukkig zit hij lekker en we besluiten de rugzakken te gebruiken. Het is natuurlijk wel leuk voor de organisatie als hun logo op de meeste foto’s te zien is.

Posten, posten, posten

Voordat we gaan eten en slapen maken we eerst nog wat story-posts voor de social media. Het is wel zo fijn als de volgers van Mountainreporters én die van Top Trails Germany een beetje kunnen zien wat we allemaal doen, met name op Instagram. Het liefst nemen we iedereen even mee met onze avonturen. En daar hoort deze mooie eerste dag zeker bij, inclusief de aankomst in het hotel.

Nieuwe mensen ontmoeten

De volgende dag ontmoeten we de afgevaardigde van Top Trails Germany, en dan specifiek de Eifelsteig. Tijdens een reis als deze is zo’n ontmoeting veel waard: wij leren van haar details over het gebied en de route, en zij kan ons informeren over tradities en gebruiken uit de streek. Maar we hebben het ook over de logistiek en de manier waarop de reis georganiseerd is. Wij vertellen over ons werk en over onze achtergrond, zodat de organisatie ons ook een beetje beter leert kennen.

Aan de slag

We kunnen niet wachten om lekker op pad te gaan. Los om onze schouders hangen de camera’s. Marloes schiet met Sony, ik met Nikon. Ik heb meestal mijn 50mm lens op de body geschroefd. Het is mijn favoriete lens: heel veelzijdig, niet zo zwaar en ragscherp. Ook heb ik een groothoeklens mee: een lens die letterlijk een grotere hoek kan fotograferen. Ideaal voor de landschappen die de Eifelsteig ons belooft!

Elkaars model

We hoeven niet lang te wachten voordat de natuur zich voor ons ontvouwt. Bossen, glooiende landschappen, verschillende tinten groen en geel. Soms weten we van elkaar dat we een foto willen nemen en loop je expres niet, of juist wel, in beeld. Een landschap zegt vaak meer als je kunt zien hoe klein je als mens daar maar in bent. Een beetje naar links, een beetje naar rechts..

We maken ook kleine filmpjes voor social media en foto’s met de telefoon. Als we op een bankje onze lunch op eten posten we even iets op instagram. Op die manier gaan jullie echt met ons mee!

Twee hele dagen doen we dit: wandelen, fotograferen, filmen, bijkletsen, eten.. Het is geen straf. Het is geen vakantie, maar het is fantastisch werk.

---

Enne, zoek je nog een reden om naar de Eifelsteig te gaan? Check dan dit artikel!

---