Mont Blanc brokkelt langzaam af door klimaatverandering

Onze reizen zijn mede mogelijk gemaakt door Bergans of Norway

Klimmen op Mont Blanc verandert door opwarming aarde

Door Pauline van der Waal

Dat gletsjers krimpen en verdwijnen, is al bijna geen nieuws meer. Inmiddels gaat dat in een flink rap tempo. Maar niet alleen de gletsjers smelten, dat is ook het geval bij het permafrost. Ik kende de term permafrost eigenlijk alleen in relatie tot eeuwig bevroren uitgestrekte steppes, maar ook hoog in de bergen spreekt men van permafrost. En dat is vrij ernstig, want permafrost houdt letterlijk de bergen bij elkaar. Nu dit smelt, brokkelen er doorlopend stukken van de Mont Blanc af.

Gevolgen voor de bergsport

Het eeuwig bevroren permafrost zit in de berg en houdt daardoor rotsen bij elkaar als een soort superlijm. Als deze superlijm smelt heeft dat desastreuze gevolgen. De bodem ontdooit, verliest haar kracht en wordt instabiel. Hierdoor brokkelen in het beste geval wat stenen af, maar in het slechtste geval storten hele bergwanden met donderend geraas naar beneden.

Creativiteit was nodig voor onderzoek

Dat er een proces van smeltend permafrost met de aangegeven gevolgen aan de gang was, was bergbeklimmers al wel duidelijk. Het was alleen moeilijk om dit meetbaar te maken. Bij een gletsjer kun je namelijk makkelijk aangeven tot waar deze komt en dit vergelijken met voorgaande en latere jaren. Bij bergen en rotswanden is dat wat lastiger. Je hebt namelijk niet elke steen en rotsspleet nauwkeurig vastgelegd.

Om toch gedegen onderzoek te doen, grepen de onderzoekers onder leiding van Jacques Mourey naar een creatieve methode. Zij pakten het boek Le Massif du Mont Blanc – Les 100 Plus Belles Courses (Mont Blancmassief – De 100 mooiste routes) ter hand, een klassieker uit 1973 samengesteld door de Franse topalpinist Gaston Rébuffat.

Veranderingen duidelijk zichtbaar

Met dit boek als uitgangspunt ondervroeg het onderzoeksteam berggidsen, uitbaters van berghutten, bergbeklimmers en andere ervaren mensen de huidige staat van de routes te vergelijken met de beschrijvingen in het boek. De uitkomst was duidelijk. Slechts twee routes waren volledig gelijk, 30 licht aangetast, 34 gemiddeld en 26 zwaar. Drie routes bestonden zelfs helemaal niet meer.
En dat in slechts 45 jaar. Het doet vrezen wat de komende 45 gaan brengen…

Bron: De Volkskrant

Lees hier meer over Duurzaamheid en Milieu

Foto: Pixabay

Pauline van der Waal

Pauline reist en schrijft al vele jaren voor wintersportwebsite SnowRepublic.nl. Sinds 2017 is zij verbonden aan Mountainreporters. Klimmen, fietsen, boarden, hiken, allemaal activiteiten die perfect passen bij Pauline

klik voor bijzondere reizen naar Nieuw-Zeeland en Australië

---