Bergwandelen in Nederland | Verslag van de Sallandse Toppentocht

Waarschijnlijk vraag je je af of het wel goed gaat met deze verslaggever na het lezen van de titel, maar het is heus waar! Bij het struinen op het wereld wijde web kwam ik “De Sallandse toppentocht” tegen hetgeen direct mijn nieuwsgierigheid wekte. Met als inspiratie de Dutch Mountain Trail bedachten de auteurs van deze route een vier etappes tellende tocht door voor hun bekend gebied. Je kunt de route zelf bestellen bij onze vrienden van Op pad via deze link.

De route rijgt twintig toppen (lees heuvels) aan elkaar over de heuvelrug welke in de ijstijd ontstond door een ijsmassa die een stuwwal vormde. De totaal 71 kilometer tellende tocht liep ik in twee dagen hetgeen voor een geoefende wandelaar prima te doen is maar zeker ook kan worden onderverdeeld in drie of vier wandeldagen.

Dag 1

De eerste dag loopt volledig over de Sallandse heuvelrug en start op het station van Holten. Vanaf dit station loop je via kunstwerk “de Beuk” direct licht omhoog door de fraaie beukenlaan. Kunstwerk en uitkijkpunt de beuk verwijst naar de plaatsnamen Holten ( holt oftewel hout) en Rijssen (Rijzen oftewel takken). Via de laan loop je het bos in en en kom je al vlot over de Canadese begraafplaats.

Op een prachtige plek in het bos ligt deze zeer goed onderhouden begraafplaats en is met 1394 graven een indrukwekkend gezicht en zeker een bezoek waard. Wat volgt is de eerste duidelijke top van de route, de Wullenberg met een hoogte van 58 meter. Het met dennennaalden bezaaide pad kronkelt prachtig door het stille naaldbos met zeer veel bosbessen. Onderweg naar de Holterberg kwam ik zelfs nog een ree tegen welke mij vrij rustig tegemoet kwam en al sjokkend passeerde.

Van het hoogste punt van de Holterberg zelf merk je niets en na het uitkijkpunt heb je pas echt het idee dat je op berg bent en is het toch wel flink dalen met schitterende en weidse vergezichten over heide en bosgebied. “De diepe Hel’ is het volgende gebied na de afdaling, een droogdal welke door erosie van afstromend regenwater is ontstaan.

Wat mij opeens opvalt is dat ik nog amper mensen ben tegengekomen en nog geen enkel verkeer heb gehoord, heerlijk! Vanwege het broedseizoen zijn er echter wel paden afgesloten lees ik op een bordje, de “kraamkamer” is gesloten van 1 maart tot 15 juli, iets om rekening mee te houden als je in die periode wil wandelen!

Via de Sprengenberg met sprookjesachtige witte Palthetoren kom ik bij het dorpje Haarle aan het einde van de eerste etappe en de lokale herberg mij een heerlijk kopje koffie en lunch voorschotelt precies op het moment dat er een flinke regenbui neerdaalt. Mocht je de tijd hebben en je wandeling willen opsplitsen ligt er aan het pad hier ook een camping waar je je tentje op zou kunnen zetten.

Aangezien ik de vier etappes in twee dagen wil lopen vervolg ik snel mijn wandeling over de Sprengenberg en langs een schaapskudde over de al paars wordende heide via smalle paadjes over de kleine- en grote Koningsbelt naar het uitzichtspunt op de Noetselerberg waar je naar zeggen bij mooi weer zelfs Zwolle kunt zien liggen. Van de lanceerplaats voor V1 raketten welke in de Tweede Wereldoorlog werd gebruikt is weinig te zien vlak voordat je bij drukte van het Buitencentrum Sallandse Heuvelrug de doorgaande weg kruist.

Via de Hellendoornse berg en Stoepaars (een enorme kuil) volgt het dorp Hellendoorn waar je een hotel zou kunnen pakken halverwege de tocht. Ik loop zelf nog een stukje verder richting mijn overnachtingsplek. Door het bos direct om avonturenpark Hellendoorn heen met alle bijbehorende geluidseffecten volgt een bosrijk maar vlak deel met brede zandpaden en als je net als mij pech hebt ook de nodige crossmotoren.

Bij Landhuis Eelerberg waar een parkeerplaats is met dagkampeerterrein stopt voor mij de eerste en verrassend mooie eerste dag bij Natuurkampeerterrein Rhanerveld om de voeten even rust te geven en te genieten van een hete douche.

Dag 2

Waar de eerste dag nagenoeg geheel onverhard door het prachtige heuvellandschap was, start de tweede dag vlak en verhard over boeren landwegen. Op zondagochtend is er werkelijk nog geen kip te bekennen dus dit loopt wel lekker door voor de nodige kilometers. Het pad loopt een aantal keren langs en over de Regge met ondermeer een bijzondere vistrap alvorens het dorpje Lemele binnen te wandelen. Terwijl de kerkgangers hun wekelijkse dienst bijwonen zit ik aan de overkant van de weg te genieten van een lekker bakje koffie om alvast de 4e en laatste etappe te bestuderen.

Vanaf hier is het gelukkig weer gedaan met de vlakke verharde wegen en ga ik de “bergen” weer in. Direct buiten Lemele start de beklimming van de Lemelerberg, het lange rechte pad gaat langzaam maar constant omhoog totdat je een plateau bereikt en je ineens een enorm vergezicht krijgt voorgeschoteld waardoor je pas in de gaten krijgt dat je echt op een berg loopt welke een enorm contrast vormt met het extreem vlakke omliggende land, een schitterend gezicht. Het pad loopt verder door zandvlaktes en prachtig heidegebied van dit Natura 2000-gebied waar ik zelfs mijn tweede schaapskudde voor dit weekend tref.

Nadat ik even kon schuilen bij de zeer vriendelijke bediening van theehuis De Lemelerberg wegens een stortbui volgt al snel weer een schitterend uitzichtpunt en kun je je via “de dikke steen”(no more words needed) geestelijk voorbereiden op de beklimming van de hoogste top, de Archemerberg (77,9m). Dit is dan ook wel even een leuke kuitenbijter voordat je het uitzichtpunt bereikt en wordt beloond met 360 graden zicht.

Lopend richting het eindpunt in Ommen wordt je nog even verrast door “de steile oever” een heel mooi maar helaas kort stukje groen direct langs de Regge. In de bossen vindt je vervolgens het monument ter nagedachtenis aan Kamp Erika en het schitterend gelegen Bostheater alvorens bij het eindpunt aan te komen, het station aan de rand van Ommen waar vandaan je in een uurtje met de trein weer bij het beginpunt van de route bent.

Ik heb werkelijk genoten van deze “Toppentocht” welke voor een groot deel zeker op kan tegen de Dutch Mountain Trail. Enig minpunt voor mij was het deel tussen Hellendoorn en Lemele, dit is toch wel een flink stuk verhard en vlak wandelen. Mocht je zin hebben in een flinke stevige prachtige wandeling is dit prima in twee dagen te lopen maar zeker ook op te splitsen in drie of vier wandeldagen. Al met al een must do voor de wandelliefhebber!

---

---

---