Bergans of Norway

Onze reizen zijn mede mogelijk gemaakt door Bergans of Norway

OutdoorDichtbij | Off Track door de Groningse wildernis

Een reisinspiratie van Judith van Bilsen

In het noorden van de provincie Groningen is de natuur aan het woord. Niet alleen in het Waddengebied, dat is uitgeroepen tot UNESCO Werelderfgoed, maar ook ‘aan land’ is er genoeg actief te ontdekken. In en rond de Waddenzee leven ruim 10.000 dier- en 250 plantensoorten. Je zou bijna vergeten dat dit stukje Groningse wildernis bij Nederland hoort.

Gronings landschap
Gronings landschap (foto: Judith van Bilsen)

Op de pedalen

Een goede manier om een indruk te krijgen van de natuur in de Groningse wildenis, is het maken van een fietstocht. We volgen een van de routes van Kiek Over Diek Toppers. Dat is een verzameling fiets- en wandelroutes langs de kust. Het boekje geeft niet alleen de route aan, maar ook een korte uitleg over de hoogtepunten die je onderweg tegenkomt. Anders dan de naam doet vermoeden lopen de routes niet enkel over de dijk. Zo vertrekken wij in het dorpje Molenrij, passeren daarna het dorpje Kleine Huisjes en rijden over zowel verharde als onverharde weggetjes door een graslandschap.

Fietsen langs de dijk.
Fietsen langs de dijk. (foto: Judith van Bilsen)

Wanneer we uiteindelijk wel bij een dijk uitkomen, laten we de fietsen even onderaan de dijk achter en wandelen we deze op. Een weids uitzicht over de kwelders strekt zich voor ons uit. En heel in de verte ontwaren we ook de zee.

Terug op het fietspad rijden we kilometerslang rechtdoor. Soms moeten we tussen de schaapjes door sturen, die tevreden knabbelen op het gras van de dijk. Dit is hun domein. Aan de linkerkant trekt Groningen aan ons voorbij. Weides, akkerland en af en toe een boerderij of molen. De zon staat aan een stralend blauwe lucht en er staat een prettig briesje. Volgens gids Devin staat die er altijd wel. Een echt vakantiegevoel is hier nooit ver weg in de zomer!

Schapen op de dijk
Schapen op de dijk (foto: Judith van Bilsen)
Een typisch Gronings plaatje
Een typisch Gronings plaatje (foto: Judith van Bilsen)

Op jeepsafari

Natuurgids Jan staat al bij de jeeps te wachten met een grote kaart van het Lauwersmeer. Voordat we gaan rijden, geeft hij eerst wat informatie. Zo was dit meer vroeger eerst onderdeel van de Waddenzee. Maar vanwege de veiligheid (denk aan de overstroming van 1953) besloot de overheid dat het gebied ingedijkt moest worden. Zo geschiedde en tegenwoordig is het geen zout, maar zoet water waarmee het Lauwersmeer gevuld is. Zonder al te veel menselijk ingrijpen, gaat de natuur hier nog altijd zijn eigen gangetje. In deze wildernis komen dan ook verschillende diersoorten voor.

Op jeepsafari in de Groningse wildernis
Op jeepsafari in de Groningse wildernis (foto: Judith van Bilsen)
Een stop met de jeep op de oever van het Lauwersmeer
Een stop met de jeep op de oever van het Lauwersmeer (foto: Judith van Bilsen)

We zijn nog maar net onderweg als we de grootste van allemaal zien: de Schotse hooglanders. Deze langharige en breed gehoornde kolossen zoeken wat verkoeling in het water langs de weg. Ook zien we een stel konikpaarden grazen. Beide soorten zijn in dit gebied geplaatst om de begroeiing op een natuurlijke manier in toom te houden. Volgens Jan leeft hier ook een koppel zeearenden. Plotseling vliegt een hele groep ganzen verschrikt op van het water. ‘Dat kan een teken zijn dat er een zeearend in de buurt is’, roept Jan opgetogen. Meer dan een eenzame reiger krijgen we echter niet te zien…

Schotse hooglanders houden het gras kort
Schotse hooglanders houden het gras kort (foto: Judith van Bilsen)

De jeep draait nu een gebied in, waar je normaal gesproken niet mag komen. ‘Zelfs wandelaars zijn hier niet welkom, dus deze jeep is de enige manier om dit deel van het Lauwersmeer te ervaren’ legt Jan uit. Hij volgt een pad langs de rand van dit stuk. We hotsen en botsen door kuilen en over hobbels. Wanneer we een korte stop maken, voor koffie die Jan uit een kist op het dak van jeep haalt, komen er een aantal koeien nieuwsgierig onze kant op. De vriendelijke Lakenvelders horen bij een boer uit de buurt en zijn hier iedere zomer te gast. Volgens Jan is er een kans dat we een ree of damhert kunnen zien, maar we hopen tevergeefs.

Het Lauwersmeer is een oase van rust
Het Lauwersmeer is een oase van rust (foto: Judith van Bilsen)
De Lakenvelders komen kijken wat we hier doen
De Lakenvelders komen kijken wat we hier doen (foto: Judith van Bilsen)

In de duisternis

Ook in de avonduren staat natuurgids Jan weer voor ons klaar. We nemen de boot en gaan het Lauwersmeer op. Dit gebied is namelijk Dark Sky Park, wat wil zeggen dat hier geen lichtvervuiling is. Bij de haven varen nog wat kleine bootjes, maar wanneer we echter verder het meer opgaan zijn we alleen. De zon is een enorme oranje bal die langzaam richting de dijk zakt. Iedere minuut veranderen de kleuren in de lucht. Het is een fabelachtig schouwspel. Wanneer we langs de broodrooster varen, zoals reisgenoot Ellen de sluizen noemt, is het achter ons helemaal donker.

Het Lauwersmeer in het avondlicht
Het Lauwersmeer in het avondlicht (foto: Judith van Bilsen)
Het zicht vanuit de kapiteinshut
Het zicht vanuit de kapiteinshut (foto: Judith van Bilsen)
De zon zakt langzaam richting de dijk
De zon zakt langzaam richting de dijk (foto: Judith van Bilsen)
Een Dark Sky Park Experience betekent juist gekleurde luchten
Een Dark Sky Park Experience betekent juist gekleurde luchten (foto: Judith van Bilsen)

Langzaam zien we steeds meer sterren. Eentje is enorm fel en er wordt druk gediscussieerd welke planeet dit is. De conclusie is dat dit Venus moet zijn. Compleet duister is het echter niet. Met regelmaat zien we het licht van de vuurtoren van Schiermonnikoog voorbij flitsen. Ook branden er op de wal hier en daar wat lampen. Maar ach, dat neemt helemaal niets weg van de schoonheid boven en voor ons. Terwijl ik mijn ogen niet van de sterrenhemel kan afhouden, vertelt Jan ons de legende van kluizenaar Martin, die op een vlot in het meer leefde. Wil je weten hoe dat afliep? Dan moet je een bezoekje brengen aan het Dark Sky Park!

De lucht telt wel honderd kleuren
De lucht telt wel honderd kleuren (foto: Judith van Bilsen)
Nacht in het Dark Sky Park
Nacht in het Dark Sky Park (foto: Judith van Bilsen)

Over de zeebodem

De volgende ochtend staan wadgidsen Jan en Marianne ons op te wachten. We gaan wadlopen! Hoge sneakers aan de voeten, een windjack om het lijf en een waterdichte tas op de rug: we zijn er klaar voor. Een rib, oftewel reddingsboot, brengt ons naar de zandplaat vanwaar de wadwandeling start. Dit tochtje lijkt wel een achtbaanritje! We vliegen met hoge snelheid over het water en wanneer we een brede bocht richting de zandplaat maken, zijn we al kletsnat voor we een meter gelopen hebben. Abrupt stopt de rib vervolgens en we krijgen het verzoek om zo snel mogelijk uit de boot te springen, zodat deze niet vast blijft hangen.

De rib ligt klaar voor een wilde rit!
De rib ligt klaar voor een wilde rit! (foto: Judith van Bilsen)

Het is onmogelijk om vanuit de rib de hoogte van het zeewater in te schatten. Iedereen kijkt elkaar dan ook twijfelend aan. Totdat wadgids Jan in het water springt en het water tot halverwege zijn bovenbenen blijkt te komen. We springen achter hem aan en binnen een minuut vaart de lege rib alweer richting wal. Wanneer wij nog bijkomen van deze onverwachte actie, duikt er vlak voor ons een zeehondje op uit het water. Een aantal keren komt zijn kopje boven de golven uit. Wadgids Jan roept helemaal enthousiast: ‘Mensen komen vaak voor de zeehonden naar het wad, maar het is echt bijzonder om er eentje zo dichtbij te zien!’

Wadlopen: het makkelijke deel
Wadlopen: het makkelijke deel (foto: Judith van Bilsen)

In het waddenleven

Vanuit de vaargeul lopen we snel naar wat hoger gelegen gebied. Hier staat maar een dun laagje water en is het makkelijker lopen. Opeens zakt Jan op zijn knieën en peutert met zijn vingers in de modder. Al snel heeft hij een krabbetje te pakken: ‘Wist je dat een mannelijk krabbetje twee penissen heeft?’ Hij draait het beestje op zijn rug en opent een trechtervormig klepje om te kijken welk geslacht dit beestje heeft. Wanneer hij het beestje laat gaan, kruipt deze direct in een Japanse oester. ‘De platte, Nederlandse oester kreeg een virus en was niet meer eetbaar, daarom heb je hier nu overal de Japanse variant. Die dus door de mens hier is gebracht.’ legt Jan uit.

Wadgids Jan geeft uitleg
Wadgids Jan geeft uitleg (foto: Judith van Bilsen)
Jan graaft een krabbetje op uit de modder.
Jan graaft een krabbetje op uit de modder. (foto: Judith van Bilsen)

Ondertussen heeft zijn collega Marianne contact via de walkie talkie met de andere groepen wadlopers. Ze overleggen hoe het water zich gedraagt en op welke plekken de vaargeulen het beste over te steken. Jan kijkt serieus: ‘We moeten ons houden aan de regels van de natuur, anders wordt het gevaarlijk. Binnen anderhalf uur staat er op deze plek, waar we nu staan, anderhalve meter water. Met de wind die er nu is, betekent dat er een flinke stroming ontstaat.’ Als we even later door een vaargeul gaan, is het flink ploeteren. We zakken steeds diep weg in de modder en we staan tot over ons middel in het water. En er staat inderdaad een flinke stroming.

Een wandeling over de zeebodem van de Waddenzee
Een wandeling over de zeebodem van de Waddenzee (foto: Judith van Bilsen)
In de vaargeulen is het water dieper
In de vaargeulen is het water dieper (foto: Judith van Bilsen)

Op Schier

Het is hard werken, dat wadlopen! De beloning is er dan ook naar. Als we het eiland Schiermonnikoog bereiken, rijkt Jan in zijn tas en trekt een fles Cloosterlikeur naar boven. We proosten met het gifgroene kruidendrankje op onze succesvolle tocht. Achter ons zien we een vogel met feloranje poten en snavel. Deze visdief trekt zich niets van ons aan, zolang we op gepaste afstand blijven. Schier is een walhalla voor vogelliefhebbers. De oever is beschermd gebied, dus wij wandelen nog een heel stuk over de zeebodem voordat we echt het eiland betreden. Eenmaal aangekomen schudt Jan me de hand: ‘Gefeliciteerd!’ En krijg ik een heus Wadloopdiploma in mijn handen gedrukt.

Cloosterlikeur als beloning na een flinke wadwandeling
Cloosterlikeur als beloning na een flinke wadwandeling (foto: Judith van Bilsen)
De kustlijn van Schiermonnikoog
De kustlijn van Schiermonnikoog (foto: Judith van Bilsen)

Onder de blote hemel

Terug op het vasteland, brengt het busje ons naar Noordpolderzijl. De zon is inmiddels onder, als gastvrouw Ingrid ons welkom heet. In het licht van een hoofdlampje geeft zij uitleg over het in elkaar zetten van onze slaapplaats: een veldbed. Tien minuten later wandel ik, gewapend met ingeklapt veldbed, deken, slaapzak en bivakzak richting een grasveld, onder aan de dijk. Ergens in het midden zet ik het geheel in elkaar en installeer mezelf. Ingrid waarschuwde al: ‘Doe je slaapzak in de bivakzak anders wordt alles nat. Ze hebben geen regen voorspeld, maar er is altijd dauw.’ Starend naar de sterrenhemel zak ik langzaam in een diepe slaap…

Slapen in de buitenlucht
Slapen in de buitenlucht (foto: Judith van Bilsen)

De volgende ochtend schrik ik wakker van een luid ‘Mhèèèèh!’. Het geluid is afkomstig van een schaap dat over de dijk wandelt. Voor het schaap ben ik waarschijnlijk een onverwachte bezoeker. Ik blijf nog even liggen in mijn coconnetje en geniet van de fluitende vogels, de blatende schapen en de zonnestralen in mijn gezicht. Een uurtje later draait Ingrid met een kruiwagen het grasveld op. ‘Goedemorgen! Koffie of thee?’, vraagt ze vrolijk. Met een dampende beker thee in mijn handen word ik pas echt goed wakker. Even later installeren we ons met een mandje gevuld met een lekker ontbijtje, bovenop de dijk. Met uitzicht over de kwelders, kan ik alleen maar denken: ‘Wat is de natuur in de Groningse wildernis toch machtig!’

Wakker worden onder aan de dijk
Wakker worden onder aan de dijk (foto: Judith van Bilsen)
Koffie en thee wordt aan het veldbed gebracht
Koffie en thee wordt aan het veldbed gebracht (foto: Judith van Bilsen)

Praktische informatie

Een aanrader voor lunch tijdens het fietsen van Kiek Over Diek Toppers is Restaurant Molenrij in Molenrij. Streekproducten en lokale ingrediënten bepalen de kaart. Een andere topper waar je terecht kunt om te werken, slapen en in de zomer om te eten is Wongema in Hornhuizen. Meer informatie over overnachten aan en activiteiten op en rondom het Lauwersmeer vind je bij Beleef Lauwersoog.

Wil jij ook in de buitenlucht slapen? Neem dan contact op met Ingrid Koetzier.

Algemene informatie over alle activiteiten en meer in Groningen: www.marketinggroningen.nl en www.visitgroningen.nl

klik voor bijzondere reizen naar Nieuw-Zeeland en Australië


 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

 

Yomads

Onvergetelijke outdoorreizen van Yomads

Bij Yomads draait alles om het creëren van onvergetelijke outdoorreizen. De trips zijn speciaal geselecteerd zodat je op de meest unieke plekken komt, #opjebucketlist. Je ontdekt tijdens het hiken ongerepte landschappen en nieuwe bestemmingen. In kleine groepen, ver buiten de gebaande paden en weg van de massa. Lees meer

Little America

Unieke rondreizen door het noordwesten van de VS

Ontdek de Pacific Northwest door de ogen van de locals met Little America. Je verblijft in kleinschalige accommodaties, midden in de overweldigende natuur van Oregon en Washington. Maak kennis met de vriendelijke hosts en beleef een unieke en onvergetelijke reis, ver weg van het massatoerisme.
Lees meer