Bergans of Norway

Onze reizen zijn mede mogelijk gemaakt door Bergans of Norway

Mijn actieve reis door rivierlandschappen langs de Donau

Een reisverhaal van Manja Herrebrugh

Daar zit ik dan dus, in de trein. Te typen dat ik op pad ga en nog niet precies weet wat me te wachten staat. Een eerste, individuele persreis. Wie ik ga ontmoeten en hoe het landschap er nou uit zou zien. De weersvoorspellingen zijn niet al te best, maar je weet het nooit.. soms valt het mee, soms valt het tegen. Baden-Württemberg wordt ‘The Sunny Side of Germany’ genoemd, dus ik hou de moed erin!

Het water van de Donau leidt de weg. Ik begin in Beuron en eindig bij de Bodensee, waar het water van de Donau uiteindelijk in terecht komt en zo via de Rijn verder stroomt.

In dit deel: inspannen en ontspannen te midden van rivierlandschappen.

Die Junge Donau. Eigen foto: Manja Herrebrugh, Mountainreporters

Natuurpark ‘Obere Donau’

Na twee keer overstappen kom ik aan in Beuron. Het hart van natuurpark ‘Obere Donau’ en deel van de vierlandenregio Bodensee. Het bergland tussen Geisingen en Sigmaringen belooft een prachtig wandel- en fietsgebied te zijn met veel premium wandelroutes en top circulaire trails.

Handig, zo’n kaart op het station! Foto: Manja Herrebrugh
Het station in Beuron, waar ook uitleg in te vinden is over het natuurpark. Foto: Manja Herrebrugh

Wat direct opvalt is de abdij. Een prachtig gebouw tussen het groen. De aartsabdij van Beuron, een benedictijnenabdij, werd gesticht in 1863. Hiervoor werden ze al vanaf de 11de eeuw bewoond door Augustijnen. Vanaf de 11e eeuw! Ook het dorpje zelf is heel rustig en mooi.

De aartsabdij van Beuron in het avondlicht. Foto: Manja Herrebrugh
Op de fiets naar mijn avondeten. Foto: Manja Herrebrugh
Het Jagerhaus – hier eet ik na mijn fietstochtje. Foto: Manja Herrebrugh
Uitzicht vanaf het balkon van het Jägerhaus. Ja, echt. Foto: Manja Herrebrugh

Op de fiets langs ‘die Junge Donau’

Ik blijk de avond door te brengen in een Schlaffass – een slaapvat. Dat is een soort trekkershut deluxe: een houten ton eigenlijk. Er staat een rijtje van deze tonnen net buiten het dorp. Ze staan er nog maar net en ik ben de eerste die erin ligt, bijzonder is dat! Ze hebben een prachtig uitzicht op het Donaulandschap en ik fiets op mijn e-bike voor het avondeten een kwartiertje via een prachtige route langs het water naar mijn eetbestemming. Na een Duitse Radler en gerecht pendel ik weer terug en val ik heerlijk in slaap in mijn vat.

De ‘slaapvaten’ in Beuron – gloedjenieuw en verhuurd door ‘Haus im Donautal’
Uitzicht vanaf de vaten in Beuron. Foto: Manja Herrebrugh
Ontbijt bij de vaten. Foto: Manja Herrebrugh
Hier loop je vanaf de vaten zo even naartoe! Foto: Manja Herrebrugh

Die slaap had ik nodig, want het rivierlandschap nodigt me uit om een 25 kilometer lange fietstocht te maken door de groene velden en langs het water. Ik ga met een speciale fietstrein naar een paar dorpjes verderop en fiets via een prachtig aangelegd fietspad door de heuvels van het landschap. Zelf ben ik absoluut vreselijk met routes en richtingsgevoel – maar daar hoef ik me hier geen zorgen om te maken. Genoeg bordjes, duidelijke kaarten, aardige mensen om de weg aan te vragen. Bovendien kun je meestal het water blijven volgen. Ik zie trouwens dat er meer vervoersmogelijkheden zijn – je kunt bijvoorbeeld ook met kano over de Donau van plek naar plek.

De routes zijn supergoed aangegeven. Zelfs ik ben niet verkeerd gefietst, en dat zegt wat… Foto: Manja Herrebrugh
In de zon wachten op de fietstrein! Foto: Manja Herrebrugh
De fietstrein van het Donaubergland. Foto: Manja Herrebrugh
Koren. Foto: Manja Herrebrugh
Uitzicht vanaf de fiets. Dit is geen uitzondering, dit is waar je de hele tijd doorheen fietst! Foto: Manja Herrebrugh
Verkeer van rechts. Foto: Manja Herrebrugh
De e-bike waarmee ik op pad ben. Te huren in Beuron en heel erg handig! Foto: Manja Herrebrugh
De trein waarmee je de dorpjes kunt bereiken als je niet met de auto wil. Foto: Manja Herrebrugh
Hier wonen dus mensen.. ik ben best een beetje jaloers. Foto: Manja Herrebrugh
Van vlak naar rotsachtig – het landschap verandert hier en daar. Dat maakt de tocht afwisselend. Foto: Manja Herrebrugh
Verschillende fiets-, -trein- en wandelbruggen zorgen voor goede bereikbaarheid. Foto: Manja Herrebrugh
Goed begane fietspaden op de Danube Biking Trail. Foto: Manja Herrebrugh
Mooie dorpjes. Foto: Manja Herrebrugh

Wandelen over de Donau-Zollernalb-Weg

Zelf ga ik na de lunch te voet verder. Ik wandel na mijn fietstocht zeventien kilometer over de ‘Donau-Zollernalb-Weg’, een tien jaar geleden opengestelde route die samen met de Donauberglandweg een rondwandelroute door het zuidwesten van Duitsland vormt. Mooie alpenweides, bossen en rotsen. Een kruidentuin. En je komt keer op keer de Donau weer tegen.

Rangers – vaak studenten uit de buurt – informeren de toeristen over de natuur en het natuurbehoud in het park. Foto: Manja Herrebrugh
Hier eet ik Maultaschen. Deze Duitse ravioli is ontstaan doordat monniken in de vastentijd geen vlees mochten eten, daarom verstopten ze het vlees in pastadeeg. Ik heb wel de vegetarische versie ;-). Foto: Manja Herrebrugh

Het is soms best even klimmen, maar daar krijg je wat voor: prachtige uitzichten over het rivierlandschap. Ik passeer Burg Wildenstein, op een klif en kan het niet laten even naar binnen te wippen. Hoewel dit kasteel uit de 11e eeuw komt, leeft het: er huist een hostel in en er worden, net zoals nu, regelmatig evenementen gehouden. Ik drink er een koud drankje (het is warm!) en waan me even terug in de tijd. Ik geniet van de uitzichten in de omgeving. Klik klik klik – ik maak panoramafoto’s.

Deze bordjes volg ik op de Donau-Zollernalb-Weg. Foto: Manja Herrebrugh
Zo zien de wandelpaden eruit. Weer een andere ervaring dan de fietsroute, terwijl ze elkaar wel vaak kruisen. Foto: Manja Herrebrugh
Prachtige veldbloemen zijn overal te vinden. Foto: Manja Herrebrugh
Lekker wandelen. Foto: Manja Herrebrugh
Uitzicht-poging met de zelfontspanner. Van het uitzicht zie je weinig, maar hier wel het bewijs dat ik er zelf ook was! Foto: Manja Herrebrugh
Die kleuren, die kan alleen de natuur denk ik. Foto: Manja Herrebrugh
Dit was het uitzicht over het Donautal. Foto: Manja Herrebrugh
Burg Wildenstein. Foto: Manja Herrebrugh
Hout in Burg Wildenstein. Foto: Manja Herrebrugh
Open velden worden afgewisseld met sprookjesbossen. Foto: Manja Herrebrugh
Wat een uitzicht! Foto: Manja Herrebrugh
Een rotstuin onderhouden door een groepje basisschool leerlingen. Foto: Manja Herrebrugh
Uitzicht, met op de achtergrond Burg Wildenstein. Foto: Manja Herrebrugh
Restjes van een eekhoorntjesmaal. Foto: Manja Herrebrugh

In het volgende deel zie ik grotten met kristallen, vulkanen, ruïnes en waan ik me miljoenen jaren terug. Lees het binnenkort hier op Mountainreporters!

Meer informatie


Lees hier alle inspirerende reisverhalen van onze reporters


klik voor bijzondere reizen naar Nieuw-Zeeland en Australië


 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

 

Yomads

Onvergetelijke outdoorreizen van Yomads

Bij Yomads draait alles om het creëren van onvergetelijke outdoorreizen. De trips zijn speciaal geselecteerd zodat je op de meest unieke plekken komt, #opjebucketlist. Je ontdekt tijdens het hiken ongerepte landschappen en nieuwe bestemmingen. In kleine groepen, ver buiten de gebaande paden en weg van de massa. Lees meer

Little America

Unieke rondreizen door het noordwesten van de VS

Ontdek de Pacific Northwest door de ogen van de locals met Little America. Je verblijft in kleinschalige accommodaties, midden in de overweldigende natuur van Oregon en Washington. Maak kennis met de vriendelijke hosts en beleef een unieke en onvergetelijke reis, ver weg van het massatoerisme.
Lees meer