Op verkenningstocht langs de Costa Daurada

Op verkenningstocht langs de Costa Daurada
Een reisverhaal van Isa de Laat | In samenwerking met costadaurada.info/nl
Namens Mountainreporters kreeg ik de kans om de Costa Daurada op een verrassende manier te ontdekken. De Costa Daurada (dit is de nieuwe Catalaanse naam voor de Costa Dorada) begint in Tarragona en strekt zich 216 kilometer lang uit tot aan de Costa Del Sol. Bij veruit de meeste Nederlanders staat de Costa Daurada bekend om feestbestemmingen als Salou en Cambrils. Dat is jammer want deze Gouden Kust heeft nog zo veel meer te bieden.
Geen zee, strand en nachtelijke kroegentochten voor mij deze keer, maar cultuur, natuur en culinaire avonturen deze reis.
Klik hier voor alle reisinformatie over de Costa Daurada.
Reus
Omdat het hoogseizoen nog moet beginnen is het nog betrekkelijk rustig op de luchthaven van Eindhoven. Ik land ik zo’n twee uur later in de Spaanse stad Reus, in de provincie Tarragona. Een stad die de meerderheid van de toeristen meteen verlaat om zo snel mogelijk in het bruisende Salou in te checken. Maar weinig bezoekers zullen weten dat dit de geboorteplaats van de architect Antonio Gaudi is. Gaudi, wereldberoemd door onder andere de Sagrada Familia en Park Guëll in Barcelona heeft in Reus zijn sporen nagelaten.
Op een van de laatste dagen loop ik De Modernist wandelroute die geheel in het teken van deze architect staat. De route verraadt veel van Gaudi’s inspiratiebronnen en leidt mij langs zijn geboortehuis.
Wandelen in de wijngaarden
Een aantal dagen voor mijn bezoek aan Reus bezoek ik enkele wijngaarden aan de Costa. De Spaanse familie van de wijngaard Cellar Mas Vicenc heeft 35 hectare aan wijngaarden in haar bezit en is daarmee relatief klein. Vroeg in de ochtend komen wij aan bij het witte landhuis van dit Spaanse familiebedrijf, waar we vriendelijk worden opgewacht door een van de zonen van de familie. ‘Walk & Wine’, staat er op het bordje bij de wijngaard, waar wij om klokslag half tien onze wandeling beginnen.
Een adembenemend landschap is wat we deze wandeling aantreffen. We ontdekken de druiven van de wijn die we even later drinken, de olijven waarvan we later olijfolie proeven en maken kennis met ‘Dry Stone Walling’. Dit heeft waarschijnlijk wat meer uitleg nodig: ‘Dry Stone Walling’ is een bekend fenomeen in deze omgeving en is een traditionele vorm van bouwen zonder gebruik te maken van een bindmiddel (spijkers of cement bijvoorbeeld). Tegenwoordig is het zelfs opgenomen op de UNESCO-lijst van immaterieel cultureel erfgoed.
Inmiddels is het een uur later en gaat de eerste wijnfles open, het is iets over elf als Vicenc komt aanlopen met een fles witte wijn. Een lekkere wijn, die nog lekkerder smaakt door het verhaal over het ontstaan van het merk. Wie aan een ‘Walk and Wine’ tour deel wil nemen doet er goed aan van tevoren te boeken. Iedere dag is er een tour van 3,65 kilometer die start om 10.00 uur en een uur later is er een verkorte tour. Beide routes eindigen met een uitgebreide proeverij.
Buil & Giné
Buil & Giné in Gratallops is een andere interessante wijngaard die ik bezoek en zeker niet snel zal vergeten. In het hotel, restaurant, wijngaard en in de winkel van het complex wordt mij steeds duidelijker hoe belangrijk de wijnindustrie voor deze omgeving is. Terwijl ik geniet van het uitzicht over de wijngaard, wordt mij verteld over een paar typische Catalaanse gebruiken, zoals het planten van een rozenstruik bij de druivenranken. Dit werd vroeger gedaan om de druiven te beschermen tegen ziektes en ongedierte.
De beste maand om een bezoek te brengen aan de wijngaarden is september, wanneer de druiven geoogst worden. Je kan met een beetje geluk dan zelf deelnemen aan het stampen van de druiven.
Siurana
“Het lijkt wel het Amerikaanse Zion National Park”, hoor ik overal om mij heen als ik aankom bij het bergdorp Siurana. Na een rit in een bus helemaal naar boven, ben ik behoorlijk misselijk. Toch is het uitzicht die misselijkheid meer dan waard.
In dit dorpje wonen nu ongeveer dertig personen en opgravingen hebben laten zien dat Siurama al in de prehistorie bevolkt moet zijn geweest. Met een gids verkennen wij kort dit dorpje, te kort, want van het uitzicht zou ik nog wel uren kunnen genieten.
Jammer genoeg hebben wij geen klimmers kunnen spotten tijdens onze tour door Siurana, een populaire spot voor sportklimmers. Behalve klimmers komen watersporters hier ook aan hun trekken. Op het meer van Siurana kun je uitstekend kanoën en roeien.

UNESCO in Tarragona
Tarragona, dat in de tijd van de Romeinen nog ‘Tarraco’ genoemd werd, is tegenwoordig een van de belangrijkste steden in de wereld als het gaat om Romeinse ruïnes. Het is ook niet gek dat een aantal in 2000 werd opgenomen op de UNESCO Werelderfgoedlijst.
Tarragona is tegenwoordig een van de belangrijkste steden in de wereld als het gaat om Romeinse ruïnes
Te beginnen met het aquaduct van Tarragona, die veel toeristen onbewust overslaan bij een bezoek aan deze stad. De ligging van het aquaduct is hier ongetwijfeld debet aan; het ligt zo’n vijf kilometer van de stad af. Het park (Parc Ecohistòric del Pont del Diable) nabij het aquaduct wordt veel bezocht door (lokale) wandelaars en fietsers. Na een bezoek aan het aquaduct en haar omgeving, komen we even later aan in het centrum van deze vroegere handelsstad in het Romeinse Spanje. We bezoeken de overblijfselen van deze Romeinse stad, terwijl we midden in de stad met heel bijzondere traditie te maken krijgen: de Human Towers.
Human Towers
De ‘Human Towers’ werden volgens de overlevering voor het eerst gebouwd in 1712. Met zoveel mogelijk mensen wordt een zo hoog en complex mogelijke menselijke toren gevormd. Op een klein pleintje in het centrum heeft zich een grote groep mensen verzameld. Voor de bewoners van dit dorp is dit een normaal beeld; ik durf bijna niet meer te kijken als de mannen en vrouwen op elkaars rug en nek klimmen. Wanneer ook de jongste kinderen zich richting de top begeven bereikt ook de spanning haar hoogste punt. Het wereldrecord staat op tien bouwlagen maar zo ver komt het gelukkig deze keer niet.
Aan te raden
Mijn reis naar de Costa Daurada was een aaneenschakeling van ontdekkingen. In Poblet bezoek ik het prachtige plaatselijke klooster, eet ik de heerlijkste zeevruchtenschotels, bezoek ik prachtige wijngaarden en sta ik ademloos te kijken naar de vorming van een Human Tower.
Mijn reis naar de Costa Daurada was een aaneenschakeling van ontdekkingen.
Ben je van plan de Costa Daurada in de zomer te bezoeken vergeet dan niet om de vergeving te verkennen. Maar ook in het voor- en naseizoen is hier genoeg te beleven. Mij zien ze er in elk geval zeker weer terug.
Alles reisinformatie over Costa Daurada vind je op costadaurada.info/nl. Meer informatie vind je op catalunyaexperience.nl.
Graag combineer ik mijn passie voor schrijven met mijn passie voor buiten zijn en sporten. Tijdens mijn reizen neem ik mijn spiegelreflexcamera en GoPro mee voor het maken van de mooiste beelden.