Wandelen langs bizarre rotsformaties in Bretagne
Bloemen, overal zijn bloemen. Ze groeien langs het pad, in de leistenen muurtjes, hangen aan balkons en sieren de netjes aangelegde tuinen. Zelf op het strand kom je bosjes roze bloemetjes tegen! De lucht geurt naar rozen en lelies en om de zoveel stappen staan we stil om te genieten van alle kleuren en geuren. We zijn in Bretagne en bewandelen het veelzijdige Douanierspad.
Van de GR223 naar de GR34
Vorig jaar nam ik je al mee wandelen over het Douanierspad in Normandië, de GR223. Maar wist je dat ditzelfde pad onder een andere GR doorloopt in Bretagne? De GR34 Sentier des Douaniers, oftewel vrij vertaald het pad van de douaniers. In het verleden aangelegd om smokkelaars te betrappen die met hun bootjes Frankrijk probeerde te bereiken en nu een populaire lange-afstandswandeling. Vanaf Mont Saint Michel tot St. Nazaire. 2000 km zandstranden, wind-geteisterde kliffen, idyllische kustdorpjes, getijde rivieren en oesterbedden.
Bretagne en de GR34: De GR ® 34, het douanepad, volgt de gehele kustlijn van Bretagne met een lengte van meer dan 2000 kilometer. Vanaf het rotsachtige eilandje en de baai van Mont-Saint-Michel, in het Kanaal, bereikt de GR ® 34 zijn doel in Saint-Nazaire, in Loire-Atlantique.Bretagne is een Franse regio op het gelijknamige schiereiland Bretagne en bestaat uit de departementen Côtes-d’Armor, Finistère, Ille-et-Vilaine en Morbihan.
Tot 1941 behoorde ook Loire-Atlantique (destijds Loire-Inférieur) ertoe, en velen blijven dit departement als deel van Bretagne beschouwen.Rond 500 voor Christus wordt Bretagne overgenomen door de Kelten. Het Bretons dat er nog steeds gesproken wordt is een Keltische taal ( veel van de Bretonse plaatsnamen kon ik niet in één keer goed uitspreken!) en ook doet Bretagne nog steeds erg Engels aan. Daar waar je in Engeland afternoon tea vindt, kom je in Bretagne Café Gourmande tegen: koffie met zoetigheden. Voor mij als Engeland-fan is Bretagne de perfecte mix van Frans eten en Engelse gezelligheid!
2000 kilometer kustroute
Net als bij het Douanierspad in Normandië leggen ook deze keer vriend, hond Sam en ik weer een aantal stukken van het pad af. De hele 2000 km is in twee weken helaas iets te optimistisch om te voltooien. We beginnen deze keer iets ten westen van ons laatste eindpunt Mont Saint Michel: de Côte de Granite Rose, oftewel de roze rotsen op z’n plat Hollands.
Côte de Granite Rose
Een stuk kust gedomineerd door rotsen in allerlei bizarre formaties. Stapels pannenkoeken, een liggend hoofd, een heks, je kunt het zo gek niet bedenken of het is wel in deze roze-kleurige blokken graniet te herkennen. Daar waar de rotsen op hun mooist zijn: bij Ploumanac’h, trekt dit natuurfenomeen dezelfde tourbussen die we eerder bij de D-day stranden in Normandië al tegenkwamen. Volgepakt met Amerikanen en Chinezen die vol enthousiasme achter hun gids met vlaggetje aanlopen. Bewonder de rosten en snel door is mijn advies.
Ile Renote
Wandel je een paar kilometer verder dan kom je bij het kleine schiereilandje Ile Renote, hier komen de tourbussen niet en kun je in alle rust een rondje over dit autovrije eiland wandelen. Ook hier zijn de roze bouwwerken in overvloed te bewonderen en kun je er zelfs onderdoor wandelen. Wat mij betreft het mooiste stukje van de Côte de Granite Rose, maar niet verder vertellen hoor.
Les Abers
We vervolgen onze wandelingen langs de Bretonse kust waarbij de granieten kust langzaam overgaat in slik en modder. Kleine vissersdorpjes waar de boten met eb op het droge liggen veranderen in oestervelden die bij laagwater zichtbaar worden en de zee gaat hier steeds verder het binnenland in. Les Abers, de riviermondingen. Kleine eilandjes met evenveel vuurtorens tekenen hier het landschap.
Witte stranden en hoge kliffen
Maar zo langzaam als het landschap van graniet naar oestervelden ging, zo snel verandert het in hoge kliffen en door wind geteisterde baaitjes met azuurblauw water en helderwit zand. We hebben het uiterste noordwesten van Bretagne bereikt. De invloed van de wind en woeste zee is nergens zo duidelijk als hier. Het lijkt wel of het hier altijd waait, de bomen groeien met de wind mee en je ziet maar weinig huizen pal bovenop de hoge kliffen staan.
Vuurtorens staan hoog op de rotsen, maar met storm worden ze nog steeds omarmt door de woeste zee. En als het dan een keertje windstil is, dan doet het azuurblauw van de zee bijna pijn aan je ogen. Dan voelt het bijna als een Caribisch eiland, maar dan met heerlijk vers stokbrood!
Parc d’Armorique
Goh, we zijn nog niet eens halverwege en toch heb ik al heel wat woorden op papier gezet om de pracht van Bretagne te beschrijven. Toch is er nog één gebied dat ik jullie niet wil onthouden: het westelijk deel van Parc d’Armorique. Parc Naturel Régional d’Armorique is het grootste natuurgebied van Bretagne en bestaat grotendeel uit glooiende heuvels, dichte bossen en schilderachtige stadjes. Er steekt echter ook een grillig gevormd deel uit in zee.
Bos en strand
Ondanks dat dit deel van Bretagne best toeristisch is voelt het niet zo. Met name het deel west van Crozon bestaat voornamelijk uit wandelpaden, uitgestrekte velden en hier en daar een huisje. De straten die er zijn, zijn smal en bestaan uit hobbelige klinkers of zand. Aan de noordkant vindt je brede stranden en is surfen naast wandelen de belangrijkste bezigheid. Aan de zuidkant wandel je door bossen die tegen de hoge kliffen aangegroeid zijn.
Bretagne op zijn best!
Het is een plek waar kunstenaars inspiratie vinden en waar het levenstempo zo mogelijk nog langzamer is dan in de rest van Frankrijk. De zee bepaalt hier het ritme, eb en vloed de wandeling en de seizoenen de vis op je bord. De perfecte plek om even bij te komen van de vele gelopen kilometers. Dit is Bretagne op zijn best!
Tips en websites:
- Informatie over de GR34 vindt je hier.
- De website van Bretagne vakantie bevat ook veel nuttige informatie over Bretagne en de GR34.
- Langs de route zijn genoeg hotels en B&B’s te vinden, maar zoek je iets bijzonders zoals een kasteel of landhuis dan is Sawdays een aanrader.
- Meer inspiratie over reizen in Frankrijk vindt je hier.
Meer over outdoor dichtbij lees je op Outdoordichtbij.nl
Fotograaf en Outdoor liefhebber. Dat is heel kort zoals ik mijzelf zie. Buiten zijn en buiten beleven, dat is wat ik wil laten zien in mijn verhalen en beelden. In de hoop dat ik jou, de lezer, mee kan nemen in een wereld zoals je deze nog niet eerder zag. Ik wil je enthousiast maken om ook te ondernemen en te ontdekken. Soms ver weg en soms om de hoek, avontuur is nooit ver weg. “And so the adventure begins.”