Het ruige en sprookjesachtige Boheems Saksisch Zwitserland

Nee we gaan het niet over Zwitserland hebben. Want Op de grens van Tsjechië en Duitsland, vindt je Het Boheems Saksisch Zwitserland. Onder de rook van Dresden vindt je een ruig, maar ook een sprookjesachtig landschap met diverse rotsformaties, kloven en oerbossen. Een unieke omgeving in het Elbezandsteengebergte, welke vooral populair is onder wandelaars, fietsers en bergbeklimmers. De naam van het gebergte heeft te maken met het door erosie uitgesleten zandsteen.

Maar waar komt de naam Zwitserland dan vandaan. In de 18^e eeuw kwamen veel Zwitserse schilders naar deze regio. Zij zagen de natuur met bossen, groene weilanden en rotsen als hun thuisland. Waar de schilders weer huiswaarts keerd, is de naam wel blijven hangen. Het echte hoog gebergte is hier niet te vinden, zoals dit in Zwitserland wel aan te treffen is. Daarom zie ik dit gebied meer als een ruigere versie van de Ardennen. Boheems Saksisch Zwitserland is overigens ook nog op te delen. Boheems Zwitserland is het Tsjechische deel van het park en Saksisch Zwitserland is het Duitse deel van het park.

Rakotzbrücke

Voordat we dit gebied gaan ontdekken en omdat we nu toch in de buurt zijn, maken we eerst nog een stop in het plaatsje Kromlau aan de Poolse grens. Hier vindt je het Rhododendronpark, waar de beroemde Rakotzbrücke ligt. Echter is dit geen onderdeel van Boheems Saksisch Zwitserland, maar wel een architectonisch hoog standje in de buurt. De brug is niet meer de sterkste en erover heen lopen mag dan ook niet meer. Maar qua schoonheid scoort het een dikke tien. Deze brug is zo gebouwd, dat samen met de spiegeling in het water er een (bijna) perfecte cirkel ontstaat. De Rakotzbrücke heeft als bijnaam de Duivelsbrug. Deze brug is namelijk ontworpen door architect Lucifer, welke de bijnaam ‘de Duivel’ had.

• 

• 

Saksisch Zwitserland

We verblijven in het plaatsje Mezna – Hrensko in Tsjechië. Hrensko zelf ligt in Tsjechie, daar waar rivier de Elbe de grens met Duitsland vormt. We gaan eerst aan de Duitse zijde, Boheems Saksisch Zwitserland verkennen. In Duitsland vindt je het Saksisch Zwitersland Nationaal park. De Bastei brug is hier de grootste bezienswaardigheid. Het kan hier behoorlijk toeristisch zijn, maar wij gokken erop dat het minder druk zal zijn in september.

• 

• 

Vanuit Hrensko is het voor ons het handigste om de parkeren in Niederrathen. Hier parkeren we aan de Elbe. Voordat we aan de wandeling kunnen starten moeten we eerst het pondje naar Oberrathen pakken. Een klein toeristisch dorpje waar enkele wandelingen beginnen. Omdat de meeste toeristen ervoor kiezen om rechtstreeks naar de Bastei te lopen. Kiezen wij ervoor om de 7 kilometer lange route te pakken, die eerst vanuit Rathen langs de Amselsee loopt en daarna via het prachtige Schwedenlocher naar het hoogteplateau leidt waar de Bastei te vinden is.

Vanuit Rathen loop je parallel aan de Amselgrundbach naar de Amselsee. De Amselsee zelf is niet zo heel bijzonder en het wandelpad is hier nog heel goed te doen. Vervolgens loop je nog een stuk door tot het bord waar de Schwedenlocher linksaf aangegeven wordt. Hier moet je direct een flink aantal trappen omhoog. Zodra je boven bent, vindt je de nauwe doorgang naar de Schwedenlocher. Dit is een kloof met nauwe doorgangen, spleten en vele rotsen. De Schwedenlocher heeft zijn naam te danken aan de verstopplek van kostbaarheden gedurende de oorlog met Zweden in de periode 1700 -1721. Hier kun je met eigen ogen ervaren dat er inderdaad goede verstopplekken moeten zijn geweest.

• 

• 

• 

Eenmaal aangekomen op het hoogteplateau lopen we eerst naar de zijde van het Pavilionaussicht. Hier heb je nog geen direct zicht op de Bastei brug. Maar het is een werkelijk schitterend uitzicht over de rotsformaties en het Elbedal. Op de achtergrond is ook de plateauberg te zien waar zich de Koningstein burcht bevindt. De grootste burcht in dit gebied.

Bastei

• 

• 

Rondom de Bastei is het toeristisch. In het hoogseizoen moet je voor de verschillende uitzichten waarschijnlijk dan ook een tijdje in de rij gaan staan. Vanuit het uitkijkpunt Ferdinandstein heb je het beste zicht op de Bastei brug. De Basteibrug is de toegangspoort naar het oude Felsenburg Neurathen. Een oude burcht, die nu niet meer is dan een ruïne, is tegen een kleine vergoeding te bezoeken. Maar we vermaken ons hier wel. Want aan de rotswanden zien wij verschillende bergbeklimmers aan het werk. De vele rotswanden zijn populair onder bergbeklimmers vanuit heel Europa.

• 

• 

Als laatste heb je de terugweg naar het dorpje. Maar vergeet niet nog een blik te wagen bij het uitzicht Kanapee, want hier kijk je uit over de Elbe en het Elbedal. Halverwege in het bos horen wij een man een klassiek nummer zingen. Verkleed in middeleeuwse kledij, paste hij precies in dit landschap.
Tot slot zijn dit de andere bezienswaardigheden in Saksisch Zwitserland; Neem bijvoorbeeld de Koningstein burcht, de Elberand fietstocht, de Malerweg wandeltocht of een van de andere wandeltochten in dit gebied.

Boheems Zwitserland

Het Tsjechisch deel van Boheems Saksisch Zwitserland is minder toeristisch dan het Duitse deel, maar is de laatste jaren wel sterk in trek. Onlangs is het uitgeroepen tot het mooiste nationale park van Tsjechië. Boheems Zwitserland National Park is een stuk groter dan het Duitse deel, maar wij focussen ons op de omgeving van Hrensko. Hier vindt je onder meer de zandstenen poort Pravcicka Brana en de Edmund kloof. En dat gaan wij ervaren middels de 19 kilometer lange wandelroute van Hrensko door de Edmundskloof, via Mezni Louka naar de Pravcicka Brana en vervolgens weer terug. Bij aankomst komen wij erachter dat het laatste deel van de Edmundskloof gesloten is voor wandelaars. Want het droge voorjaar heeft ertoe geleidt dat er veel bomen zijn omgevallen. Toch is het mogelijk om alle bezienswaardigheden te zien.

Edmundkloof

Wij verblijven in het deel Mezna. Vanuit hier dalen we middels een korte, maar steile route af naar het midden van de Edmundkloof. Als eerste lopen wij linksaf richting de Wilde kloof. Omdat we vroeg vertrokken zijn, zijn er nog nauwelijks toeristen. In de Edmundkloof kun je niet overal lopen. Op twee delen zijn geen wandelpaden, maar daar kun je verder in een bootje. Zo ook in het deel van de Wilde kloof. De kloof is uitgesleten door de Kamenice rivier en op een aantal plekken is deze vrij smal. De wereld in deze kloof is anders dan de rest van deze omgeving. Het is er bijvoorbeeld een stuk vochtiger en dat zorgt voor andere vegatatie. Ook zou de otter en de bever zich hier moeten bevinden. Maar buiten wat sporen, zien wij geen glimp van de dieren zelf.

• 

• 

De boottocht op de Wilde kloof is vanwege de afsluiting het einde van de route door de kloof. We lopen over de goed aangelegde paden langs rotswanden en door enkele kleine tunneltjes. Aan je zijde baant de Kamenice zich een weg tussen de vele rotsen. Het zonnetje schijnt al geruime tijd, maar vindt zo af en toe een weg door het bladerdek en langs de rotsen tot in de kloof. Met een schitterend plaatje als resultaat.

• 

• 

• 

Halverwege de Edmundkloof komen wij aan bij de tweede boottocht. Ondanks dat we inmiddels enkele toeristen zijn tegen gekomen die in Hrensko zijn gestart. Ervaren wij geen overvallen bootjes. Want op dit tijdstip lopen alleen wij en nog twee andere toeristen de route in tegengestelde richting. Dit betekend min of meer dat we een privé gids tot onze beschikking hebben. In de loop der jaren, hebben alle rotsen en rotsformaties namen gekregen. En de gidsen vertellen je ze allemaal. Niet alles is blijven hangen, maar je ziet bijvoorbeeld rotsen die lijken op een slang, olifant of leeuw.

Hrensko

• 

• 

Aan het einde van de kloof loop je direct het plaatsje Hrensko in. Het is een klein, maar langerekt plaatsje welke aan weerzijde van de Kamenice ligt. Omdat de rotswanden aan beide zijden liggen, zijn er niet veel straten in dit dorpje. Een knus dorpje met enkele winkeltjes en restaurantjes, maar verwacht er verder niet al te veel van. Maar het is een goede uitvalbasis voor de toeristen in dit gebied. Daar waar de Kamenice in de Elbe stroomt, loopt het spoor en de verbindingsweg richting Duitsland en Dresden.

Pravcicka Brana

Daar waar de kloof eindigd en het dorpje Hrensko begint, lopen wij het dorpje toch alweer uit. Langs de weg lopen we lichtjes omhoog in de richting van Pravcicka Brana. Pravcicka Brana is de grootste natuurlijke zandsteenboog van Europa. Het is zo’n 45 min lopen, maar vooral het laatste deel gaat flink omhoog. De Zon schijnt nog altijd, maar in de schaduw van de groene oerbossen is het allemaal goed te doen. Eenmaal boven, onder de boog van de zandstenen poort is er ruimte om bij te komen, te genieten van een lunch of genieten van het prachtige uitzicht. Pravcicka Brana is de bekendste rotsformatie in het Tsjechische deel van het park.

• 

• 

Na een stevige lunch beginnen we aan het laatste deel van de route. In afstand het langste deel, maar klimmen is er niet meer bij. We lopen daar waar we aan de ene zijde de rotswanden zijn en aan de andere zijde de oerbossen op de hellingen zich bevinden. We lopen door het bos in de richting van Mezni Louka, maar af en toe kunnen we toch genieten van een prachtig uitzicht. Als er niet een deel van de route afgesloten zou zijn, zouden wij hier de route naar de Wilde kloof volgen, maar nu lopen we door de weilanden terug richting Mezna. Het weer is prachtig en we nemen plaats op het terras met uitzicht over de regio en de Edmundkloof.

Andere bezienswaardigheden in Bohemisch Zwitersland zijn Decinsky Sneznik (een uitkijktoren op het hoogste punt van dit gebied), de Dolsky mijnen, Stara Plynarna en het Falkenstein kasteel.

Zet Boheems Saksisch Zwitserland zeker op je lijstje van te bezichtige gebieden. Het zal zeker niet teleurstellen. Het is daarnaast goed te combineren met een rondreis door Tsjechië of een stedentrip naar Dresden en/of Praag.

Lees hier meer verhalen over reizen in Tsjechië

---