Met de camper door het Midden-Atlasgebergte in Marokko

Dachten we dus dat we in het vorige deel van ons reisverslag helden waren, met het avontuur in de grot. Wordt het deze aflevering nog spannender met een heuse zandstorm.

Tazekka Nationaal Park

De route voert ons dwars door Tazekka nationaal park, in het Atlas gebergte. Het park is opgericht in 1950, met als doel om de vele natuurlijke hulpbronnen te beschermen die bij Jebel (berg) Tazekka te vinden waren. Tazekka nationaal park telt slechts 580 hectare grond en is vreselijk onherbergzaam.

In de door Berbers bewoonde valleien lijkt de tijd stil te staan. Lemen huizen en ezels die het land ploegen. Berbers zijn de oorspronkelijke bewoners van Marokko en de meeste Berbers verdienen hun brood als geitenhoeder en schapenfokker.

Na het verlaten van Tazekka NP rijden door de Midden Atlas. Geweldig (alweer), kilometers lang en we zien geen andere (camper) reizigers. We stoppen in El Menzel om te tanken. Tanken moet je in Marokko doen wanneer het kan. Langs de weg vind je geen tankstations, alleen in grotere dorpen. En we willen hier niet zonder brandstof komen te zitten.

Overvallen door een zandstorm

Op een gegeven moment zien we in de verte enorme zandwolken boven de bergen uitkomen. Wilko maakt er een paar foto’s van. Wat een droogte hier denken we dan nog. Maar wat schertst onze verbazing…. ettelijke kilometers verder rijden we zelfs een heuse zandstorm in. Dat waren dus de zandwolken die we zagen. Het zicht verdwijnt als wolken voor de zon. Hoe dan? En we zijn nog niet eens in de woestijn en rijden op 1800 mtr hoogte.

We weten dat er kort voor ons een vrachtwagen rijdt en achter ons een bestel busje. Nog langzamer als stapvoets rijden we verder. Het zweet breekt ons aan alle kanten uit. Het zicht is bijna nul. Bij een rotonde, die we op het laatste moment zien, slaan we rechts af. Dan rijden we gelukkig de zandstorm uit en krijgen we weer zicht. Voor alles een eerste keer en even rustig inkomen is er hier niet bij.

Midden-Atlas gebergte

We volgen de schitterende weg door het Atlas gebergte. Aan het eind van de dag rijden we zelfs door een heus bos met cederbomen die honderden jaren oud zijn. Langs de kant van de weg zien we de beroemde berber apen. Ze worden helaas met uitsterven bedreigd door voornamelijk stroperij.

De volgende ochtend worden we gewekt met het geklepper van ooievaars. Hoewel het fris is op hoogte schijnt de zon lekker. We poetsen Princess van binnen, want overal ligt een dun laagje zand na de zandstorm van gisteren. Dan vertrekken we voor de volgende etappe. Ongeveer 160 km waar we in totaal zes uur over gaan doen. We rijden we door één van de dunst bevolkte gebieden van de Midden Atlas. Berber kinderen staan langs de weg te bedelen of bv flessen water te verkopen.

We hebben besloten om niet te stoppen, hoe hartverscheurend soms ook. Je helpt er de kinderen niet mee. Overal, zelfs op de meest vreemde plaatsen, zien we ezels staan, dan wel lopen, of ploegen. Ook zien we kruisingen van ezels en paarden, muildieren genoemd.

Oum Er Rabia

Onderweg stoppen we wel bij de bron van de rivier Oum Er Rabia. Dit zijn zoutwater bronnen, en hier komen veel toeristen. Overal kraampjes met merchandise en verkopers die ons aanklampen. Als we Ayla uit de bus halen, wordt de aandrang om ons iets te kunnen verkopen al snel minder.

We vervolgen onze rit over gigantische hoogvlaktes. De lemen en stenen huisjes vallen haast niet op tegen de bergen. Ze hebben nagenoeg dezelfde kleur. De wegen vandaag zijn afwisselend dirtroad, asfalt en asfalt met putholes. Eind van de dag komen we moe aan bij onze volgende bestemming. Ook al is het niet druk op de weg, het vergt wel wat van onze concentratie, doordat de toestand van de weg soms erg slecht is en er zomaar vee over kan steken.

Het stuwmeer van Bin El Ouidane

Weer een reisdag op het programma. Het rijdt vandaag lekker vlotjes. De weg is super en lijkt voor ons geasfalteerd te zijn. In Beni Mellal zien we de eerste “straat” versiering, een mooie fontein. Even verderop hangen geslachte schapen en een rund buiten bij de slager te wachten op kopers. Na Beni Mellal duiken we de bergen weer in. De weg slingert zich door een afwisselend kleurrijk landschap omhoog. Geweldig.

Uiteindelijk komen we hoog boven het stuwmeer van Bin El Ouidane bij een parkeerplaats. Het meer staat niet meer zo hoog als het ooit deed, maar van erge droogte is hier nog geen sprake. We maken een kop koffie en schieten mooie plaatsjes. Dan wisselen we van chauffeur en zetten we onze weg voort naar camping Zebra in Ouzoud.

Ouzoud

Rond Ouzoud liggen heel veel olijfbossen en de naam ‘Ozoud’ is afgeleid van het Berberse woord olijf. In Ouzoud blijven we een paar dagen om onder andere de waterval te bezoeken, waar we al zoveel over gehoord hebben.

De volgende dag zijn we vroeg op pad om de waterval van Ouzoud te bezoeken. Het is nog rustig bij de waterval en de gidsen laten ons met rust vanwege Ayla. Soms beperkt Ayla ons in onze bewegingsvrijheid. Andere keren zorgt ze ervoor dat we rustig rond kunnen lopen. We lopen langs diverse kraampjes en horeca en al snel staan we bovenaan de watervallen.

De watervallen van Ouzoud

Het water stort zich hier, met donderend geweld 110 mtr naar beneden. Het verzamelt zich in een klein meertje waar bootjes met toeristen varen. We volgen het pad boven langs de waterval met een panoramisch uitzicht. Via allerlei trappetjes, geflankeerd door terrasjes en winkeltjes, dalen we af in de kloof, tot we bij het meer zijn. Daar zijn we sprakeloos, geen woorden voor dit geweldige kleurenspektakel.

We steken het meer over en worden verwelkomt door nieuwsgierige Berber aapjes. Door middel van een steile trap, wederom langs allerlei horeca en souvenir shops, klimmen we de 110 mtr weer omhoog. Ruim twee uur later zijn we warm en bezweet terug bij Princess. Wat een geluk dat we vanochtend vroeg op pad zijn gegaan. De rest van de dag rusten we uit in de schaduw.

Nog steeds onder de indruk van alle pracht van vanochtend schrijf ik later die dag het verslag voor Mountainreporters. Om alle indrukken goed te kunnen verwerken plannen we bewust niet te veel bezienswaardigheden op één dag in.

Binnenkort verschijnt deel 4 van ons Marokko avontuur. op Mountainreporters. Lees hier deel 1 en deel 2 van ons Marokko avontuur.

---