Reisverslag Duitsland | Een magisch avontuur in Saksen-Anhalt
Toen ik vernam dat ik namens Mountainreporters een reis mocht maken naar het Harzgebergte in Duitsland maakte mijn hart een sprongetje. De Harz biedt niet alleen eindeloze wandel- en fietsmogelijkheden, maar weet ook te verrassen met vakwerkstadjes en kastelen die zo uit een sprookjesboek gegrepen kunnen zijn. Ik word tijdens deze reis vergezeld door mijn vader, die me de outdoor microbe jaren geleden doorgaf. We verblijven in Wernigerode, een pittoreske stad in de deelstaat Saksen-Anhalt die de perfecte uitvalsbasis vormt voor een vakantie in de Harz.
De bonte stad van de Harz
Na onze aankomst in het HKK hotel in Wernigerode trekken we de stad in. Wat ons meteen opvalt, is hoe netjes de straten erbij liggen. Dè blikvanger is zonder twijfel het stadhuis, dat rijkelijk versierd is met ornamenten en figuren. Tel daar de vele kleurrijke vakwerkhuizen bij en je begrijpt meteen waarom Wernigerode de ‘bonte stad van de Harz’ genoemd wordt. Wist je dat je het stadhuis ook binnenin kan bewonderen tijdens een rondleiding? In het toeristisch infokantoor op de markt kan je terecht voor meer informatie over de rondleidingen en activiteiten in Wernigerode. Neem alvast een kijkje op www.wernigerode-tourismus.de.
Een stap terug in de tijd
Schloss Wernigerode werd ooit opgetrokken als middeleeuwse burcht, maar werd doorheen de geschiedenis een aantal keer verbouwd tot het romantische slot dat het nu is. Vanaf de binnenstad kan je het kasteel te voet bereiken in zo’n 30 minuten. Het kasteel torent hoog uit boven de stad en het is dus best wel even klimmen. De korte klim wordt echter beloond met een schitterend uitzicht over de omgeving. Op de achtergrond zie je de Brocken, niet te missen met z’n ronde bergtop.
Na een bezoek aan het kasteel wandelen we nog naar een hoger gelegen uitzichtpunt op de Agnesberg (395 meter boven de zeespiegel). Hier vind je één van de 222 stempelposten van de Harzer Wandernadel. Deze liggen verspreid over de deelstaten Nedersaksen, Saksen-Anhalt en Thüringen. Vanaf 50 stempels kom je in aanmerking voor de titel van wandelkoning(in) en wanneer je alle stempels verzameld hebt, mag je je zelfs wandelkeizer(in) noemen. Ik moet er wel nog wat sparen. Reden te meer om terug te keren! Terwijl we staan te genieten van het uitzicht valt de avond stilaan over Wernigerode. Tijd om terug te keren naar het dal voor een stevige maaltijd.
Fietsen van de ene vakwerkstad naar de andere in Saksen-Anhalt
De volgende dag staat er een fietstocht op het programma van Wernigerode naar Quedlinburg, allebei vakwerksteden gelegen in Saksen-Anhalt. Eerlijk is eerlijk. Sinds ik als kind een astma-aanval kreeg tijdens een fietstocht in de Italiaanse bergen heb ik niet meer zo vaak op de fiets gezeten. Ik sta liever met mijn beide voeten op de grond. Voor Mountainreporters wil ik echter graag de uitdaging aangaan. Vol goede moed stap ik op de e-bike, die we huren aan het station van Wernigerode. De Harz Mobil stelt zowel elektrische fietsen als e-mountainbikes ter beschikking, aan jou de keuze.
We volgen de Europaradweg R1/D3, een afwisselende fietsroute door het groen. Al snel voelt het fietsen terug vertrouwd aan en kan ik genieten van het prachtige landschap om me heen. Hou er rekening mee dat de R1/D3 soms door bossen leidt en dat het pad hier en daar wat moeilijker begaanbaar is. Trek voldoende tijd uit voor de fietstocht (van bijna 40 kilometer), zelfs wanneer je met een e-bike onderweg bent.
UNESCO-werelderfgoed
Na zo’n drie uur fietsen komt Quedlinburg in zicht. We rijden de binnenplaats van de Quedlinburger Senf-Manufaktur op, de mosterdfabriek die we zo meteen zullen bezoeken. We worden ontvangen in de werkplaats en mogen enkele mosterdsoorten uitproberen. Ze produceren er meer dan 50 soorten in totaal! Ik wist niet eens dat er zoveel soorten bestonden, dus we hebben weer wat bijgeleerd vandaag.
Na dit interessante bezoek staan we in een mum van tijd op de marktplaats. De historische stadskern van Quedlinburg telt maar liefst 1200 vakwerkhuizen en maakt deel uit van de UNESCO-werelderfgoedlijst. In het toeristisch infokantoor kan je een audioguide uitlenen voor een individuele stadswandeling.
Indien je je benen wat rust wil gunnen na al dat fietsen en stappen, kan je ook met de trein terugkeren naar Wernigerode. In de Duitse treinen zijn er veelal aparte wagons voorzien voor passagiers die een fiets bij zich hebben. In minder dan een uur sta je weer netjes aan het station van Wernigerode, waar de fiets terug afgeleverd moet worden.
Een nostalgische treinrit in Saksen-Anhalt
Het hoogtepunt van de reis staat gepland op de laatste dag: een ritje met de Brockenbahn! In Wernigerode gaan we aan boord van een historische stoomtrein die over een smalspoor naar de top van de Brocken tuft, dwars door donkere wouden en kale vlaktes. Het smalspoornetwerk in de Harz is uniek. Kijk voor meer informatie op de website van de Harzer Schmalspurbahnen.
Dode sparren en dichte mist
Als mountainreporter moeten we de top van de Brocken te voet bereiken, toch!? We stappen af in Schierke en volgen de kortste, maar wèl de meest uitdagende route naar de top. We volgen eerst een relatief eenvoudig wandelpad langs de spoorlijn om vervolgens over rotsen te klimmen via de bergvallei Eckerloch. De totale route is zo’n 6,5 kilometer lang. De mist en de vele dode bomen maken van ons wandelpad een mysterieus decor. De bomen zijn ofwel aangevreten door de schorskever ofwel verwoest door stormen. De dode boomstammen blijven liggen, ze vormen een leefgebied voor tal van diersoorten. Zo zal er op termijn een rijkere biodiversiteit ontstaan. ‘Natur Natur sein lassen’ is het motto in het nationaal park.
We lijken op sommige plaatsen wel door een spookbos te wandelen. Desolaat en geheimzinnig, zou ik zeggen, al laat de omgeving zich niet zo makkelijk omschrijven. Geen wonder dat de heksen in een ver verleden naar de Brocken kwamen voor een heksenbal met duivels en demonen. Of dat is toch wat de eeuwenoude legendes vertellen. In de 16e en 17e eeuw werden er in de Harz heel wat processen gevoerd tegen heksen en tovenaars. Ik raak meer en meer in gedachten verzonken, maar af en toe word ik opgeschrikt door het puffende geluid van de Brockenbahn.
Hoe meer hoogtemeters we overwinnen, hoe meer we door mist omringd worden. Hierdoor zien we de rood-witte zendmast op de top van de Brocken pas wanneer we er vlak voor staan. Wist je dat de bergtop gemiddeld zo’n 306 dagen per jaar door mist omgeven wordt?
De hoogste top van Noord-Duitsland ligt in Saksen-Anhalt
De Brocken is de hoogste berg van Noord-Duitsland en wordt gekenmerkt door een ruig klimaat. In de winter verandert het landschap in een winterwonderland. Hoe dat eruitziet, ontdek je op mijn persoonlijke blog isabellevue.be. Ik deed de treinreis enkele jaren geleden al eens en waande me toen net aan boord van de Polar Express!
Ten tijde van de Koude Oorlog werd de Brocken tot militair domein verklaard en werd het dus verboden terrein voor de gewone burger. Het Ijzeren Gordijn liep dwars door de bossen van de Harz en over de flanken van de Brocken. Op de top werd afluisterapparatuur ingezet door de Stasi, de geheime dienst van de DDR. Wil je hier meer over weten? Bezoek dan zeker het Brockenhaus op de top. Geen stoffig museum, wel een interactief bezoekerscentrum met een uitzichtplatform op de bovenste étage.
Terwijl we staan te wachten op de stoomtrein trekt de mist stilaan weg, er komt een prachtig panorama tevoorschijn. Als dat geen mooie afsluiter is van onze reis in Saksen-Anhalt.
Foto’s: Isabel De Bruyne
Saksen-Anhalt is een prachtige outdoorbestemming, vlak over de Nederlands-Duitse grens