Reisverslag Filipijnen | Een bijzondere trektocht door Ifugao
We bevinden ons in Banaue, gelegen in de noordelijke provincie Ifugao. Rijstterrassen die tegen de bergen opstapelen, felle zon tot 14.00/15.00 en opvolgende stortregens die je lichaam verkoelen. Om ons heen zijn felgroene heuveltoppen en huizen die opgaan in de natuur. Dit is de begin locatie van drie dagen trekking die ons zal meenemen door weelderige bossen, prachtige afgelegen dorpen en grote watervallen. Met een gids, een klein team, en waterdichte backpack op onze rug staan we klaar om te vertrekken.
Vruchtbaar en bruisend
Stel je voor dat je wandelt door smalle paden, de jungle om je heen, de natte geur van regen en het geluid van voetstappen. Je komt niemand tegen op het pad behalve jezelf en je reisgenoten. Het gebied is zo vruchtbaar en bruisend, met uitgestrekte velden en uitzicht, maar ook geborgen paden en bruggetjes. Voor drie dagen en twee nachten loop je door de rijstterrassen. Overnachtend in Guesthouses, gemberthee drinken en een warme douche voor de vermoeide voeten.
Tijdens de tocht deelt de gids verhalen over het gebied, zijn cultuur en de diep gegronde tradities die zich voortleven in Ifugao. Een van de enige gebieden in de Filipijnen onaangetast door de invloeden van de Spaanse kolonisten en waar de oude tradities en religies nog sterk leven
Lokale legendes
Een van de verhalen die ik graag wil delen is een van de lokalen legendes die de gids ons vertelde. Een verhaal over het onstaan van de Rijstterrassen. Volgens de mythe, lang geleden, waren er twee broers die samen aan het jagen waren. In een van hun jachten kwamen ze oog in oog te staan met een gouden hert.
Ze rende en rende, zo lang en ver, dat uiteindelijk het hert boven de wolken vluchtte en ze het dier volgde in het domein van de goden. Daar werden ze geconfronteerd met een god die bevriend was met het hert. Voor het betreden van zijn huis, en het jagen op zijn vriend, bellande de broers in gevangenschap.
In de gevangenis gaf de god rauw vlees aan de broers als eten. De broers, in verbazing, vroegen om vuur om het vlees te kunnen braden. Maar de god kende het bestaan van vuur helemaal niet. Daarop besloten de broers hun kennis te delen. In dankbaarheid schonk de god ze hun vrijheid toe, te saam met een handje vol rijstkorrels.
Op terugkomst in de bergen gingen de broers aan de slag. En na een heleboel trial and error, werd de eerste rijst geoogst, en zo, over de tijd heen, ontstonden de rijstterrassen!
Countryside Inn
We zijn eindelijk gearriveerd bij het laatste gasthuis, ‘ Countryside Inn’, gelegen in Batad. Het is de hoogste uitkijkpunt op de UNESCO werelderfgoed rijstterrassen van het gebied. Rijen van rijstvelden strekken zich onder ons uit. Onze knieën knikken nog van het lopen. De locals zijn het gewend, iedereen hier, oud en jong, is gespierd en heeft een geweldige conditie. Elke dag lopen de kinderen vanuit het dorp omhoog naar hun school.
Jongemannen sjouwen met zakken rijst omhoog en omlaag, en oudere vrouwen lopen alle gasthuizen in de vallei af om reizigers zoals ons een massage aan te bieden na de wandeltochten. Als je hier woont zit je gezondheid helemaal goed, dat weten we zeker!
Lessons on the road
Onze gids vertelde ons dat de rijstterrassen rond de 2000 jaar oud zijn, en dat door de eeuwen heen, van generatie op generatie, tradities over het behoud worden doorgeven. Omdat de rijstterrassen zo groot zijn, en bijna alles handmatig wordt bewerkt, werken hele families en dorpen samen om alles in stand te houden. Dit schept een erg sterke community feeling tussen iedereen, en dat was ook zichtbaar in de mensen van het dorp. Iedereen werkt samen en helpt elkaar, met sjouwen, op kinderen passen, kleine klusjes in het huis, erg veel wordt samen gedeeld.
Daarnaast hebben de dorpen vaak ook hun dorpsoudste of zelfs een sjamaan. Die staan klaar om het dorp in allerlei manieren te steunen, medicinaal maar ook emotioneel. Bijvoorbeeld bij familie conflicten springt de sjamaan in om te helpen. Indirect scheppen de rijstterrassen dus een sterke verbindingen tussen de mensen, prachtig om te zien hoe een gebied de mensen vormt, en visa versa.
Van Zuid naar Noord
Deze trekkingstocht was de laatste activiteit in de in totaal twee maanden die we hebben gespendeerd in de Filipijnen. Anderhalve maand in het zuiden, vol eilanden, zon, watervallen, duiken en boottochten, alles waar de Filipijnen echt om bekent staat. Maar hoe gelukkig dat we zijn met de beslissing het noorden te verkennen! De natuur en cultuur is ongelofelijk mooi en ongerept, en het toerisme is nog ver te zoeken. Hier kregen we echt een kijkje in het kloppende hart van de Filipijnse cultuur, en we zijn ongelofelijk dankbaar daarvoor. Zoals ze zeggen in Tagalog, Salamat! (dankjewel!).
OOK INTERESSANT OM TE LEZEN
Surfen in zuid Portugal, je tenen bevriezen in Finland’s Lapland, of met een tuktuk verdwalen op een eiland in de Filipijnen….hier vind je documentaties van mijn reizen, tips and tricks, adventure stories, en culturele inzichten die ik opdoe on the road. Prachtige natuur, stilte, chaos en geluk, dat verhalen een kompas kunnen zijn voor onderweg!