Reisverslag Finland | Winterse wandelingen
Het kraken van de sneeuw, het gedempte omgevingsgeluid, ademwolken en koude vingers. Ik heb het natuurlijk over winterse wandelingen in het noorden van Finland. Een halfjaar lang heb ik in Jyväskylä, Finland gestudeerd en gewoond. Het grootste deel van Finland is voor de helft van het jaar bedekt met sneeuw. Genoeg mogelijkheden dus voor wandelingen door een winter wonderland.
Een wandeling naast de deur
Voor een winterse wandeling hoefde ik niet ver de deur uit. Sterker nog, ik hoefde enkel de deur uit. Jyväskylä, voor Finse begrippen een grote studentenstad, was tot medio mei volledig bedekt met sneeuw. De dagelijkse wandeling naar de bushalte veranderde in een hoorspel van voetstappen. Elke stap had zijn eigen unieke krakende geluid. In de bus smolt de sneeuw onder de schoenen vandaan, waarna het klankenspel zich opnieuw kon afspelen.
In mijn tijd in Finland werd de omgeving van Jyväskylä uiteraard goed verkend. Het mooist waren de routes iets verder buiten de stad. Geen grijze huizen, geen asfaltweg die het sneeuwveld doorsnijdt en geen geluid van auto’s die in de sneeuw slippen. We hoefden ons enkel te focussen op het creëren van ons eigen hoorspel.
Nationale parken
We kijken onze ogen uit als we door de sneeuw naar boven ploeteren. Zo ver als we kunnen kijken zien we besneeuwde toppen en wegen. Even vergeten we de kou en het feit dat we met onze enkels diep in de sneeuw staan. Pyhä-Luosto National Park ligt net boven de poolcirkel en staat garant voor een prachtig winters landschap.
Stap voor stap komen we dichter bij de top. Hoewel het geen berg mag heten met een luttele 500 hoogtemeters, maken de meters sneeuw het toch tot een ware uitdaging. Hijgend, stoom blazend, maar vooral genietend komen we boven aan de “fjell” (een overblijfsel van een eeuwenoude berg). Op de top staat een schuilhut, een simpel vierkant gebouw met een tafel en bank er binnenin.
Op deze stralende dag is de noodzaak hiervan ons niet helemaal duidelijk. Maar de windvlaag die af en toe voorbij komt, laat ons toch wel beseffen dat deze hut geen overbodige luxe is en dat je maar al te blij bent dat die er staat als je hem nodig hebt. Wij dalen op deze heldere dag weer langzaam af naar het dal. Net op tijd, want de zon maakt plaats voor de maan. In het laatste avondlicht genieten we nog een keer van de pracht die het nationaal park te bieden heeft.
Vroege vogels en bevroren meren
Het is 4 uur ’s ochtends. Ik word wakker. Ik kan me niet inhouden en kijk uit het raam. Een prachtig schouwspel van wolken, kleuren en sneeuw speelt zich recht voor mij af. Ik kan het niet laten, pak mijn camera, kleed me warm aan en stap naar buiten.
Buiten is het rustig, het is tenslotte 4 uur, maar de wolken zijn druk bezig met het creëren van een nieuw palet aan kleuren. Elke seconde een ander schilderij. Over het bevroren meer loop ik een stukje de mist in. Met elke stap die ik zet, doet de mist een stapje achteruit. De sneeuw dempt het geluid en de mist zorgt ervoor dat het aanvoelt alsof ik alleen op de wereld ben.
Enkel het geluid van de camera en mijn eigen voetstappen laten me beseffen dat dit moment zich daadwerkelijk afspeelt. Na 2 uur komt de zon hoger en verdwijnen de wolken, ik loop terug over het meer. Eenmaal binnen probeer ik nog wat te slapen. “Was dit een droom of was het daadwerkelijk zo’n mooie ochtend?”
Winterse wandelingen hebben iets unieks. De rust, de eenvoud en de kou maken het al snel tot een onvergetelijke ervaring. Laat je dus absoluut niet afschrikken door de sneeuw en kou. Want dat je het pad niet meer kan vinden, betekent niet dat je niet van de weg kan genieten. Lees hier meer reisverhalen en reistips, ter voorbereiding op je reis naar Finland.
Hoofdfoto: Koen van Dijk.
Koen van Dijk een reis- en avontuurfotograaf met een passie voor buiten. Of het nu gaat om wandelen, klimmen, skiën, kanoën, of een andere buitenactiviteit, het avontuur staat altijd centraal. Dit gevoel, van avontuur, probeert Koen dan ook vast te leggen in zowel zijn foto’s als zijn verhalen.