Reisverslag van een geweldige roadtrip door Catalonië

Rond 13:00 landen we op het vliegveld van Barcelona. Gek om terug te zijn vlakbij de stad die ik ruim tien jaar geleden leerde kennen. Ik ben dan ook erg benieuwd of ik nog veel ga herkennen als we hier als laatste stop van onze roadtrip aankomen. Vandaag hebben we daar geen tijd voor. Na het ophalen van de huurauto was het direct tijd om te beginnen aan De Grand Tour of Catalonia, een rondreis langs hoogtepunten van Catalonië.

Deze tour bestaat uit vijf deeltrajecten. Waarbij elk route zich richt op een bijzonder en verrassend deel van Catalonië. Wij kozen tijdens onze reis voor section 3. Onze avonturen en activiteiten vinden namelijk grotendeels plaats in de Pyreneeën. En dat is voor jou als lezer van Mountainreporters het meest interessant, dachten we.

Een historische start van de reis

Na zo’n anderhalf uur rijden arriveerden wij bij onze eerste bestemming. Turó de la Seu Vella de Lleida, een historische heuvel gelegen in de stad Lleida. De Seu Vella-kathedraal is een goed voorbeeld van Romaanse en Gotische architectuur. Met de indrukwekkende vormen is het een symbool van de rijke geschiedenis van Lleida. Vanaf de top van de heuvel biedt de kathedraal een panoramisch uitzicht over de stad en het omliggende landschap.

Onze gids wacht ons al op bij de ingang en vertelt ons over de bijzondere geschiedenis van het bouwwerk dat naast kerk en klooster ook dienst deed als onderkomen voor militairen. De roerige tijden zijn nog goed te zien in verschillende bouwstijlen. Tegenwoordig is de Turó een geliefde toeristische trekpleister en vinden er diverse activiteiten plaats, zoals feesten voor afgestuurden uit de stad.

Vanuit hier rijden wij door naar Monestir de les Avellanes. Een historisch klooster gelegen in de regio Les Garrigues. Het klooster heeft een geschiedenis die teruggaat tot de twaalfde eeuw. Vanuit de tuin zagen we in de verte een Mariabeeld op een heuveltje staan. Omringd door een ruig bos. De vage omtrekken van een slingerend wandelpad nodigden ons uit een korte wandeling te maken. Een fijne eerste fysieke activiteit op deze eerste reisdag.

In het kloosterrestaurant kunnen gasten genieten van lokale gerechten en zelf geproduceerde wijn. Uiteraard hebben wij dit unieke culinaire concept zelf getest. Ik ben niet een echte sommelier, maar kan wel met zekerheid zeggen dat rode wijn die we dronken uitermate goed paste bij het zeer lekkere diner. Tijdens het eten keken we uit op de binnentuin van het klooster. Alweer zo’n bijzondere ervaring.

We sliepen die nacht op Camping Vall d’Àger. Recentelijk hebben ze hier nieuwe huisjes geplaatst. Volledig van hout gemaakt en daardoor extra sfeervol. Een slaapplek die we zeker kunnen aanraden als je in de buurt bent.

Grenzen verleggen

Als ik wakker word merk ik dat goed en rustig heb geslapen. En dat is verrassend, want vandaag staat iets op het programma wat voor sommigen, en zeker voor mij, redelijk spannend is. Paragliden! Af en toe heb ik nogal last van hoogtevrees, dus het is tijd om wat grenzen te gaan verleggen vandaag.

Na een uitgebreid ontbijt rijden we richting Àger, waar we zouden gaan vliegen. De adrenaline begon al een beetje te stromen als we de hoge bergen van het gebied doorkruisen. Àger staat bekend om zijn ideale omstandigheden voor paragliden, onder andere vanwege de thermische luchtstromen.

Bij aankomst worden we begroet door de instructeurs die ons voorbereiden op dit avontuur in de lucht. Hoewel een lichte zenuwachtigheid voelbaar was, merken we dat we in goede handen zijn. Dit team heeft bijzonder veel ervaring. We rijden vanuit de vliegschool een stuk omhoog en kwamen aan bij een vlak stuk met een prachtig uitzicht over het dal. Dan is het tijd om de sprong te wagen. We worden vastgemaakt aan de paragliders en en rennen zo hard we kunnen. De parachute vult zich met lucht en we komen los van de grond. De thermiek zorgt voor een gestage stijging. We vliegen!

In dit deel van de Pyreneeën leven vier soorten gieren: de lammergier, monniksgier, vale gier en de aasgier. Vooral de vale gier komt erg veel voor in de Pyreneeën. Dit zijn ook de gieren die om ons heen komt cirkelen en meevliegen tijdens de vlucht. Een unieke ervaring is dit. Uiteindelijk blijven we zo’n 25 minuten in de lucht, wat best lang is.

Dit heeft dus te maken met de thermische luchtstromen in het gebied, die er eigenlijk continu voor zorgen dat je kan stijgen. Het is echt heel apart om dit gevoel te ervaren, en is daarom ook lastig om goed te omschrijven. Kortom, zeker proberen als je de kans hebt! Bekijk de mogelijkheden op de website van de paraglide-school.

Parc Astronòmic del Montsec

Na de landing pakken we onze auto om te vertrekken richting Parc Astronòmic del Montsec. Dit park, gelegen in de buurt van Àger, staat bekend om zijn donkere nachtelijke, vaak wolkenloze, hemel en is de ideale plek voor astronomie-enthousiastelingen. Ik ben altijd erg geïnteresseerd geweest in het universum en keek uit naar het bezoek aan dit park. Parc Astronòmic biedt een unieke kans om de sterrenhemel te bewonderen zonder de hinderlijke lichtvervuiling van stedelijke gebieden.

In het verslag van Karin op Mountainreporters hadden we gelezen dat het mogelijk was om in Congost de Mont-Rebei via een uitgehouwen pad in de bergen te hiken. En ik kan je nu vertellen, dit is écht een must-do. Vol verwachting begonnen we aan de wandeling, niet wetende wat ons precies te wachten stond. Het lopen door het uitgehouwen pad blijkt een unieke ervaring te zijn.

De wandeling duurt ongeveer vier à vijf uur. De route is in totaal tien kilometer lang. Je kan niet in een rondje lopen dus je zal dezelfde weg weer terug moeten nemen, maar ook dan blijft de route bijzonder. Bij de parkeerplaats kies je of je de route bovenlangs of onderlangs begint.

Het Congost Mont-Rebei pad is een smal maar makkelijk te lopen pad, dat op sommige plekken extra veilig wordt gemaakt met behulp van een staalkabel die aan de wand is bevestigd. Er zijn hoogte-verschillen van 390 meter.

Deze avontuurlijke tocht geeft ons keer op keer adembenemende uitzichten. We zijn blij verrast door de rust en stilte die heerst tijdens de hike. De natuurlijke geluiden van de omgeving, zoals het ruisen van de rivier en het fluiten van vogels, dragen bij aan de bijzondere sfeer. Naarmate we verder lopen, begint het pad steeds uitdagender en smaller te worden. We genieten met volle teugen.

Veel wandelaars lopen tot de hangbrug. Dit is dan ook volgens velen een van de mooiste uitzichtpunten van de hike. Helaas is de brug voor ons net niet mogelijk om op tijd te bereiken. De parkeerplaats gaat om 19:00 dicht en dan moeten we terug zijn bij het vertrekpunt. Als je deze hike wil doen, dan zou ik ook zeker vier tot vijf uur rekenen, zodat je er in alle rust optimaal van kan genieten.

We eten en verblijven die nacht in Hotel Solé, gelegen in La Pobla de Segur. Vanuit mijn kamer keek ik uit op de bergen waar wij morgen naartoe gaan voor een lange mountainbiketocht. Tip: Voor mensen die van fijne douches houden; in dit hotel ga je heel gelukkig worden!

---

---

Mountainbiken met Bernard

We beginnen onze e-MTB-tocht door het gebergte van La Pobla de Segur om 9 uur ’s ochtends. Bernard, onze vriendelijke en professionele gids, neemt de tijd om ons de meest indrukwekkende plekken te laten zien. We worden verrast door de adembenemende uitzichten tijdens beklimmingen en uitdagende downhill-momenten. Een mooie tocht door de natuur en charmante authentieke dorpjes die verscholen liggen in de bergen. In deze kleine dorpjes stoppen we om de lokale sfeer te proeven. Mooi en rustig leven op deze afgelegen plekken.

Met de fiets in de hand kijken we links en rechts smalle historische straatjes in. Ik blijf even staan als ik een aantal katten zie spelen op een oude stenen trap. Het beeld wordt spectaculair gevangen door een binnensluipende bundel licht van de zon.

Bernard past de tour aan op ons niveau, zodat we rustig kunnen genieten van de rit. Door de e-mountainbikes kunnen we moeiteloos steile hellingen te beklimmen en afgelegen gebieden te verkennen die anders buiten ons bereik zouden liggen. Met een mountainbike heb je de gelegenheid om het landschap op een actieve en avontuurlijke manier te ervaren. We sluiten deze fijne en actieve ochtend af met een lekkere grote cappuccino in de zon en nemen afscheid van Bernard. Hij wijst ons de weg naar de locatie van ons volgende programma-onderdeel: een wijnmakerij in de omgeving.

Wijn en authentiek lunchen in de Pyreneeën

De wijnmakerij van Castell d’Encus is gespecialiseerd in het produceren van ambachtelijke wijnen, met behulp van traditionele methoden. Het resultaat is karaktervolle wijnen waarin de smaak van de druif duidelijk naar voren komt. Naast het proeven van de heerlijke wijnen, krijgen we een rondleiding door de wijnmakerij, de wijngaarden en het chateau. Het kasteel biedt een mooi uitzicht op de omgeving en is een perfecte plek om te te leren over wijnmakerij en wat te ontspannen met een goed wijn. 

Onderstaande informatie ontvangen we tijdens onze wine-tasting en rondleiding bij Castell d’Encus

De grond in de Spaanse Pyreneeën is goed voor wijnproductie vanwege verschillende factoren. Ten eerste is de bodem in dit gebied rijk aan mineralen, wat gunstig is voor de groei van wijnstokken. Daarnaast speelt het klimaat een belangrijke rol. De Spaanse Pyreneeën hebben een gematigd klimaat, met koele winters en warme zomers. Deze temperatuurschommelingen bevorderen een langzame en geleidelijke rijping van de druiven, wat resulteert in een optimale ontwikkeling van smaak en aroma’s.

Ook speelt de hoogte van de wijngaarden in de Pyreneeën een belangrijke rol in de wijnproductie. Het kasteel is gebouwd op een hoogte van 1.000 meter boven zeeniveau. Door de hogere ligging zijn de temperaturen gematigder, wat helpt om de frisheid en de natuurlijke zuurgraad van de druiven te behouden. Link: www.castelldencus.com/

Sant Climent de Taüll

Vanuit La Pobleta de Bellveí vervolgen we onze reis naar het rustige dorpje Sant Climent de Taüll, gelegen in de Vall de Boí. Onderweg komen we door pittoreske dalen en hooggelegen bergpassen. Twee weken geleden is er nog verse sneeuw gevallen en door de relatief koele zomer is die op veel plekken blijven liggen. We stappen uit om sneeuwballen te gooien en het wintersportgevoel te ervaren. Iets verderop zien we een kleine parkeerplaats. Er staan verder geen auto’s, maar onze interesse is gewekt en we parkeren onze auto.

Op goed geluk lopen we over een small pad het bos in. Een slingerende weg brengt ons langzaam steeds iets hoger. In de verte horen we het gekletter van water. Even later worden we verwend met het uitzicht op een geweldige waterval. Verscholen tussen ruige rosten en weelderige natuur hebben we een droomplekje gevonden. We pakken beiden onze camera’s en maken een paar mooie foto’s. Voor hier in het verslag en voor in het fotoboek dat we maken aansluitend op onze reis.

Dan komen we aan in Sant Climent de Taüll. De belangrijkste bezienswaardigheid in het dorp is de Romaanse kerk van Sant Climent, die stamt uit de elfde eeuw. Meestal interesseren kerken mij niet zo. Toen we aan kwamen rijden dacht ik “och, weer zo’n zelfde kerk als al die andere”, maar niks bleek minder waar.

Terwijl we boven ons donkere wolken zien samenpakken besluiten we, voordat we de kerk gaan bekijken, een wandeling te maken in de omgeving van het nabijgelegen familie skigebied Boi Taüll. We zien dat de poort naar het skigebied is gesloten en nemen een afslag de bergen in. Een onverharde hobbelige weg vol plassen leidt ons naar een kleine parkeerplaats.

We zetten hier onze auto neer en trekken onze regenjassen aan. Het is tijd om even lekker uit te waaien in de natuur. We maken veel foto’s van de steeds veranderende luchten en de hoge bergen in de verte. De stevige wind, de lage temperaturen en de gestaag neerdalende regen maken het een geweldige wandeling. Dit geeft precies de energie die we nodig hadden na de wijnproeverij en de uitgebreide lunch.

Na deze prachtige korte wandeling reden we terug naar de kerk waarover ik zojuist al schreef. Binnenin de kerk wordt een paar keer per uur een unieke 3D animatie geprojecteerd op de oude stenen. Hierdoor lijkt het alsof je teruggaat in de tijd en ervaart hoe de kerk er eeuwen geleden, op haar kunstzinnige hoogtepunt, uitzag. Binnen een paar seconden wanen we ons in een kleurrijke kerk vol uitbundige muurschilderingen. Uiteindeljk was ook deze ervaring er eentje voor in dit reisverslag en een mooie cultureel intermezzo op deze volle dag vol activiteiten en bezienswaardigheden.

Zoals je ziet was dit inderdaad best een hele uitputtende dag. Maar wat een mooie omgeving was het zeg. Die avond verbleven wij in Hotel Farré d’Avall, waar ik in een ruime kamer (wederom) uitzicht had op de mooie bergen in de verte. Heerlijk om zo wakker te worden! Helemaal als ik besef dat we vandaag het Nationaal Park Aigüestortes i Estany de Sant Maurici gaan bezoeken en daar een fijne hike gaan doen. Daarover lees je meer in deel twee van mijn reisverslag.

!